«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
Περὶ τῆς ἰσότητας στὴν κατανομὴ τῶν γήινων ἀγαθῶν (α)
«Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος στὴ Β΄πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ γράφει· «Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τὸν Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας, ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περίσσεια τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλότητος αὐτῶν. Ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι» (Β΄Κο. 8, 13).
Γιατί τὸ λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Κορινθίους; Στὶς περιοδεῖες του, σὲ κάθε τόπο ἀπὸ τὸν ὁποῖο περνοῦσε, μάζευε βοήθεια γιὰ τοὺς φτωχοὺς χρι¬στιανοὺς τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ξέσπασε λιμὸς στὴν Παλαιστίνη καὶ ἡ κατάσταση ἦταν δύσκολη. Γι’ αὐτὸ παντοῦ μάζευε σιτάρι, διάφορα τρόφιμα καὶ χρήματα καὶ τὰ ἔστελνε στὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ στὴν Ἐκκλησία τῆς Μακεδονίας. Καὶ λέει ὅτι οἱ ἐκκλησίες τῆς Μακεδονίας ἔχουν τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸ σπουδαιότατο αὐτὸ γεγονὸς ὁ ἀπόστολος τὸ διακηρύττει παντοῦ.
Πῶς ἐκφράστηκε αὐτὴ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ; Οἱ ἐκκλησίες τῆς Μακεδονίας εἶχαν πολλὲς θλίψεις καὶ δυσκολίες. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ δὲν ἀποθαρρύνονταν καὶ δὲν ἔκλαιγαν, ἀλλά εἶχαν μεγάλη χαρά. Μπορεῖ αὐτὸ νὰ μᾶς φαίνεται παράδοξο. Οἱ ἄνθρωποι χαίρονται μέσα στὴν ἀνέχεια, τὸν πόνο καὶ τὶς θλίψεις. Ἦταν φτωχοί, πάμφτωχοι καὶ ὅμως μὲ καλοκαρδία ὑποδέχτηκαν τὸν ἅγιο ἀπόστολο καὶ μὲ προθυμία πρόσφεραν, ὅ,τι μποροῦσαν, ἀπό τὴν ἀνέχειά τους στὴν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων. «Ὅτι κατὰ δύναμιν μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι». Πῶς ἐξηγεῖται αὐτὴ ἡ χαρὰ καὶ ἡ προθυμία τους νὰ δώσουν ἀπό τὸ ὑστέρημα τους ὅλα σχεδὸν πού εἶχαν γιὰ τοὺς ἀδελφοὺς στὴν Ἱερουσαλήμ; Ἀφοῦ ἡ Μακεδονία ἀπέχει πολὺ μακριὰ ἀπό τὰ Ἱεροσόλυμα; Ἀπό ποῦ λοιπὸν αὐτὴ ἡ χαρά;» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
