«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
Περὶ προορισμοῦ (α)
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος ἀπαντᾶ σ’ ἕνα δύσκολο ἐρώτημα, τὸ ὁποῖο ἴσως ἔχει ἀπασχολήσει καὶ ἐσᾶς. Γιατί κάποιοι ἄνθρωποι σὰν νὰ εἶναι ἀπὸ τὴν γέννησή τους προορισμένοι γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ μακαριότητα, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ζοῦν σὲ συνθῆκες ποὺ καθόλου δὲν εὐνοοῦν τὴν σωτηρία τους, σὰν νὰ τοὺς ἔχει ἀπαρνηθεῖ ὁ Θεὸς ἤδη ἀπὸ τὴν γέννησή τους. Ὁ ἀπόστολος ἀναφέρει τὸν λόγο ποὺ εἶπε ὁ Θεὸς στὸν προφήτη Μωϋσῆ· «Ἐλεήσω ὅν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὅν ἂν οἰκτείρω» (Ρω. 9, 15).
Ὁ Θεὸς ξέρει ποιὸν νὰ ἐλεήσει καὶ ποιὸν νὰ οἰκτεορήσει. Ποιὸς εἶναι ἄξιος τῆς βοήθειας καὶ τῆς χάρης του. Ὁ Κύριος ἔλεγε στὸν Φαραώ, ὁ ὁποῖος ἀκόμα καὶ μετὰ τὶς πληγές, ποὺ ἔστειλε ὁ Θεὸς στοὺς Αἰγυπτίους, δὲν ἤθελε νὰ ἀφήσει τοὺς Ἑβραίους ἐλεύθερους. Καὶ ἔδειξε ἀνυπακοὴ μπροστὰ στὸν Θεό. Τοῦ εἶπε· «Εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε, ὅπως ἐνδείξωμαι ἐν σοί τὴν δύναμίν μου, καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ (Ρω. 9, 17). Λοιπόν, ὅποιον θέλει ἐλεεῖ καὶ ὅποιον θέλει σκληραίνει.
Ὁ Κύριος τὸν ἔκανε βασιλιὰ τῆς Αἰγύπτου γιὰ νὰ δείξει μέσῳ αὐτοῦ σ’ ὅλο τὸν κόσμο, σὲ κάθε ἄνθρωπο τὴν δύναμή του. Ἡ δύναμη αὐτὴ φανερώθηκε ὅταν μὲ τὶς φοβερὲς πληγὲς ἀνάγκασε τὸν Φαραὼ ν’ ἀφήσει τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ νὰ πάει στὴν ἔρημο. Τὸ ἔκανε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ κηρυχθεῖ τὸ ὄνομά του σ’ ὅλη τὴν γῆ. Κηρύσσεται αὐτὸ καὶ σήμερα διότι καὶ σήμερα ἀναγιγνώσκεται ἡ Ἁγία Γραφή, ὅπου περιγράφεται ἡ ἐξουσία τοῦ Θεοῦ πάνω στὸν Φαραώ. Ὁ Θεός, λοιπόν, ἐλεεῖ ὁποῖον θέλει νὰ ἐλεήσει καὶ σπλαχνίζεται ὅποιον θέλει νὰ σπλαχνιστεῖ. Ὁ Φαραὼ γινόταν ὅλο καὶ πιὸ σκληρὸς ὅταν ὁ Μωυσῆς ἐπαναλάμβανε τὸ αἴτημά του. Ὁ Θεὸς ἐπέτρεπε αὐτὴ τὴν σκλήρυνση.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
