Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. α΄ 24-29, β΄ 1).
24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία,
25 ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ,
26 τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ,
27 οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης·
28 ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
29 εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.
1 Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα
24 Ἡ ἀποστολική μου δράση βέβαια ἐμποδίσθηκε πρός τό παρόν, διότι εἶμαι φυλακισμένος. Ἀλλά τώρα, παρά τή φυλάκισή μου αὐτή, χαίρομαι γιά τά παθήματα πού ὑποφέρω γιά τή σωτηρία σας. Μέ τά παθήματά μου αὐτά ἀναπληρώνω τά ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ, καί πάσχω ἐγώ στό σῶμα μου τά ὅσα δέν πρόφθασε νά πάθει ὁ Χριστός. Καί τά ὑποφέρω γιά χάρη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
25 Τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς ἔγινα ἐγώ διάκονος καί τήν ὑπηρετῶ μέ τό ὑψηλό ἀξίωμα τοῦ οἰκονόμου τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο μοῦ δόθηκε γιά τήν ὠφέλειά σας. Μοῦ δόθηκε τό ἀξίωμα αὐτό γιά νά κηρύξω μέ πληρότητα καί τελειότητα τό λόγο τοῦ Θεοῦ.
26 Αὐτός ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό Εὐαγγέλιο, πού διακηρύττει τή σωτήρια βουλή τοῦ Θεοῦ νά σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι διαμέσου τοῦ Χριστοῦ. Καί τό σωτήριο αὐτό σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἦταν ἕνα μυστήριο κρυμμένο ἀπό τήν ἀρχή τῆς ὕπαρξης τοῦ χρόνου σ’ ὅλους τούς αἰῶνες καί τίς γενεές, φανερώθηκε ὅμως τώρα μέ τό κήρυγμα στούς ἁγίους του, τούς Χριστιανούς.
27 Σ’ αὐτούς θέλησε ὁ Θεός νά ἀποκαλύψει πόσο μεγάλος εἶναι ὁ ἔνδοξος πλοῦτος τῶν χαρισμάτων καί τῶν δωρεῶν του, πού φανερώνεται καί ἐκχύνεται μέ τό μυστήριο αὐτό τῆς σωτηρίας. Καί ἡ δόξα τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ φαίνεται πολύ περισσότερο στή σωτηρία τῶν ἐθνικῶν. Μᾶς ἀποκαλύφθηκε δηλαδή τώρα ἡ ἄγνωστη πιό πρίν ἀλήθεια, ὅτι ὁ Χριστός, τόν ὁποῖο οἱ Ἰουδαῖοι φαντάζονταν ὡς ἀποκλειστικά δικό τους σωτήρα, εἶναι ἀνάμεσά σας καί εἶναι καί δικός σας σωτήρας καί λυτρωτής. Καί διαμέσου αὐτοῦ ἐλπίζουμε ὅλοι νά ἐπιτύχουμε τήν αἰώνια δόξα.
28 Αὐτόν λοιπόν τόν Χριστό κηρύττουμε ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι, συμβουλεύοντας κάθε ἄνθρωπο καί διδάσκοντας κάθε ἄνθρωπο μέ κάθε σοφία καί σύνεση, γιά νά παρουσιάσουμε κάθε ἄνθρωπο τέλειο, ὅπως τόν κάνει ἡ ἕνωσή του μέ τόν Χριστό.
29 Γιά τό σκοπό λοιπόν αὐτό κοπιάζω καί ὑποβάλλομαι σέ ἀγῶνες καί θυσίες μέ τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μέ ἀποτελεσματικότητα ἐνεργεῖ μέσα ἀπό μένα.
Σᾶς εἶπα ὅτι κοπιάζω καί ἀγωνίζομαι. Διότι θέλω νά γνωρίζετε πόσο μεγάλο ἀγώνα, τί προσευχές καί τί φροντίδες ἔχω γιά σᾶς καί γιά ἐκείνους πού μένουν στή Λαοδίκεια, καθώς καί γιά ὅσους δέν ἔχουν δεῖ τό πρόσωπό μου καί δέν μέ ἔχουν γνωρίσει προσωπικά,
