«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
Γιατί δέν λαμβάνουμε πάντα αὐτά πού ζητᾶμε στίς προσευχές μας; (β)
“Ὁ κόσμος ἐπιδιώκει τά ἀγαθά τῆς πρόσκαιρης καί μηδαμινῆς γήινης ζωῆς. Ὅλους αὐτούς πού ἀκολουθοῦν αὐτή τήν ὁδό, πού ἀρνήθηκαν τήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου, πού καταπάτησαν τό τίμιο Αἷμα, τό ὁποῖο ἔχυσε γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τόν θάνατο καί νά μᾶς ἀποσπάσει ἀπό τό δρόμο πού ἀκολουθεῖ ὁ ἄθεος κόσμος, – ὅλους αὐτούς πού ἀρνήθηκαν τήν θεία ἀγάπη καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί τό καταπάτησαν, ὁ ἀπόστολος τούς ὀνομάζει μοιχούς καί μοιχαλίδες καί γι’ αὐτούς λέει: «Μοιχοί καί μοιχαλίδες… Αἰτεῖτε καί οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε».
Λαμβάνουμε ἀπό τόν Θεό ὅλα ὅσα ζητᾶμε μόνο τότε ὅταν ζητᾶμε γιά τό καλό, ὅταν ζητᾶμε αὐτό πού εἶναι εὐάρεστο στόν Θεό, ὅταν ζητᾶμε νά μᾶς βοηθήσει στίς ἀδυναμίες μας. Καί ἄν ὅλη τήν ζωή μας ζοῦμε σάν μοιχοί καί μοιχαλίδες, ἀπιστώντας στόν Θεό, καί ὅταν μᾶς συμβαίνει κάποιο δυστύχημα τότε ἐνθυμούμαστε τόν Θεό καί ἀρχίζουμε νά Τόν ἱκετεύουμε, θά λάβουμε τότε αὐτό πού ζητᾶμε, εἴμαστε ἄξιοι νά τό λάβουμε; Ἀσφαλῶς ὄχι.
Γνωρίζουμε ὅλοι ὅτι στόν πόλεμο, στόν φρικτό αὐτό πόλεμο πού μόλις τελείωσε, προσεύχονταν ὅλοι χωρίς ἐξαιρέσεις. Ἄν προσεύχονταν ὅλοι, αὐτό σημαίνει ὅτι προσεύχονταν καί αὐτοί πού δέν πίστευαν στόν Θεό καί ὅταν ἦλθε θανάσιμος κίνδυνος τότε ἄρχισαν νά προσεύχονται. Εἶναι ἄξιος ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος νά λάβει αὐτό πού ζητᾶ στήν προσευχή του; Ἀσφαλῶς ὄχι. Γιά νά δέχεται ὁ Θεός τίς ἱκεσίες μας καί νά μᾶς δίνει αὐτά πού ζητᾶμε, πρέπει νά εἴμαστε γεμάτοι πίστη, νά εἴμαστε καθαροί, νά εἴμαστε σάν τούς ἁγίους ἀποστόλους, στούς ὁποίους ἀπευθυνόταν ὁ Χριστός μ’ αὐτό τόν λόγο του.
Ὅλα ὅσα ζητοῦν ἀπό τόν Θεό λαμβάνουν αὐτοί πού διακονοῦν Αὐτόν καί τούς συνανθρώπους τους μέ ὅλη τήν καρδιά τους. Ὁ Θεός ἔκανε ὅλα ὅσα ζητοῦσαν οἱ ἀπόστολοι καί οἱ μεγάλοι ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας. Πάνω σ’ αὐτούς πραγματοποιήθηκε ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ: «Πάντα ὅσα ἄν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καί ἔσται ὑμῖν» (Μρ. 11,24).
Συνεπῶς, γιά νά πραγματοποιηθεῖ σέ μᾶς αὐτός ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ δέν πρέπει νά εἴμαστε μοιχοί καί μοιχαλίδες καί νά ἀπιστοῦμε στόν Θεό, ἀλλά καθαροί καί ἅγιοι, ὅπως καθαροί καί ἅγιοι ἦταν οἱ ἀπόστολοι.” (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
