Ἀπόστολος:
ἡμέρας, Παρ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 14-20)·
14 ὑμεῖς γὰρ μιμηταὶ ἐγενήθητε, ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν
τοῦ Θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς
ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων,
15 τῶν καὶ τὸν Κύριον ἀποκτεινάντων Ἰησοῦν καὶ τοὺς
ἰδίους προφήτας, καὶ ἡμᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ Θεῷ μὴ ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν
ἀνθρώποις ἐναντίων,
16 κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσι λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς
τὸ ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας πάντοτε. ἔφθασε δὲ ἐπ’ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς
τέλος.
17 Ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, ἀπορφανισθέντες ἀφ’ ὑμῶν πρὸς
καιρὸν ὥρας, προσώπῳ οὐ καρδίᾳ, περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον ὑμῶν
ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ.
18 διὸ ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, ἐγὼ μὲν Παῦλος καὶ
ἅπαξ καὶ δίς, καὶ ἐνέκοψεν ἡμᾶς ὁ σατανᾶς.
19 τίς γὰρ ἡμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανος καυχήσεως ἢ
οὐχὶ καὶ ὑμεῖς ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ;
20 ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ χαρά.
Ἑρμηνεία
Π.Ν. Τρεμπέλα
14 Τόν δεχθήκατε ὡς λόγο Θεοῦ, διότι ἐσεῖς, ἀδελφοί,
γίνατε μιμητές τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ πού εἶναι στήν Ἰουδαία ἑνωμένες μέ τόν
Ἰησοῦ Χριστό. Καί γίνατε μιμητές ἐκείνων, διότι κι ἐσεῖς πάθατε τά ἴδια ἀπό
τούς ὁμοεθνεῖς σας, ὅπως κι ἐκεῖνοι ἀπό τούς Ἰουδαίους πού δέν πίστεψαν στόν
Ἰησοῦ Χριστό.
15 Αὐτοί εἶναι πού θανάτωσαν καί τόν Κύριο Ἰησοῦ καί
τούς προφῆτες τους, καί καταδίωξαν σκληρά κι ἐμᾶς. Αὐτοί καί στό Θεό δέν
ἀρέσουν, καί τούς ἀνθρώπους ὅλους ἐχθρεύονται, ἀφοῦ καταπολεμοῦν τόν Σωτήρα τοῦ
κόσμου.
16 Αὐτοί μᾶς ἐμποδίζουν νά κηρύξουμε τό λόγο τοῦ Θεοῦ
στούς ἐθνικούς, γιά νά σωθοῦν κι αὐτοί. Καί τά κάνουν αὐτά, γιά νά γεμίσουν
μέχρι ἐπάνω τό ποτήρι τῶν ἁμαρτιῶν τους, μέ τό νά ἁμαρτάνουν πάντοτε καί σέ
κάθε ἐποχή. Ἔφθασε ὅμως ἐπάνω τους ἡ θεία ὀργή γιά νά ἐπιφέρει τό τέλος καί τήν
καταστροφή τους.
17 Ἐμεῖς, ὅμως, ἀδελφοί, ὅταν χωρισθήκαμε ἀπό σᾶς καί
μείναμε σάν ὀρφανά παιδιά μακριά ἀπό σᾶς γιά ἕνα μικρό χρονικό διάστημα καί μέ
τό σῶμα βεβαίως μόνο, ὄχι μέ τήν καρδιά, ποθήσαμε μέ πολλή λαχτάρα νά ξαναδοῦμε
τό πρόσωπό σας.
18 Καί γι’ αὐτό θελήσαμε νά ἔλθουμε νά σᾶς συναντήσουμε
– ἐγώ ὁ Παῦλος μάλιστα καί μία καί δύο φορές – ἀλλά μᾶς ἐμπόδισε ὁ σατανάς.
19 Ἐπιθυμήσαμε νά ἔλθουμε νά σᾶς συναντήσουμε, διότι
ποιός ἄλλος εἶναι ἡ ἐλπίδα μας ἤ ἡ χαρά μας ἤ τό στεφάνι μας, γιά τό ὁποῖο
μποροῦμε νά καυχόμαστε, παρά ἐσεῖς μαζί μέ ὅλους τούς ἄλλους στούς ὁποίους
κηρύξαμε; Γιά σᾶς ἐλπίζουμε νά βροῦμε ἔλεος καί δόξα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μας
Ἰησοῦ Χριστοῦ στή δευτέρα του παρουσία.
20 Αὐτό ἐλπίζουμε γιά τότε· ἀλλά καί τώρα ἐσεῖς εἶστε
ἡ δόξα μας καί ἡ χαρά μας.
