«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
Περί τῆς ἐπιμονῆς στήν προσευχή (γ)
“Βλέπετε, ὁ ἀπόστολος ὀνομάζει τήν ὑπομονή ἔργο τέλειο, διότι ἡ ὑπομονή εἶναι αὐτή πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν τελειότητα. Νά τό ξέρουμε καί ποτέ νά μήν φανταζόμαστε ὅτι μέ τήν πρώτη παράκλησή μας πρός τόν Θεό θά λάβουμε ὅλα ὅσα ζητᾶμε. Γιά νά μᾶς τά δώσει ὁ Θεός χρειάζεται κόπος γιά νά γίνουμε ἄξιοι νά τά λάβουμε· χρειάζεται ἡ συνεχής προσευχή, ἡ ἀτράνταχτη ἐλπίδα στόν Θεό καί ἡ σταθερή πίστη ὅτι δέν θά ἀρνηθεῖ ὁ Θεός νά μᾶς δώσει αὐτά πού τοῦ ζητᾶμε, ἄν Τόν παρακαλοῦμε μέ ὑπομονή. Χρειάζετπαι ολύ αὐτή ἡ σταθερή πίστη καί ἡ ἐπιμονή στήν προσευχή, τέτοια ἐπιμονή πού ἔδειξε ἐκείνη ἡ χήρα τοῦ Εὐαγγελίου. Μόνο χάρη στήν ἐπιμονή της ἔλαβε αὐτό πού ζητοῦσε. Καί ἐμεῖς μόνο τότε λαμβάνουμε ἀπό τόν Θεό αὐτό πού ζητᾶμε ὅταν Τόν ἱκετεύουμε μέ πολύ μεγάλη ὑπομονή καί σταθερή ἐλπίδα. Πολύ μεγάλη ἀρετή εἶναι ἡ ὑπομονή καί πρέπει πάντα νά τό θυμόμαστε.
Νά μήν εἴμαστε βιαστικοί καί ἀνυπόμονοι ὅταν προσευχόμαστε στόν Θεό καί τοῦ ζητᾶμε κάτι. Πάντα νά ἀναζητᾶμε τήν ὑπομονή, νά τήν καλλιεργοῦμε μέσα μας. «Ὁ δέ Κύριος, -λέει ὁ μακάριος Παῦλος-, κατευθῦναι ὑμῶν τάς καρδίας εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί εἰς τήν ὑπομονήν τοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Θε. 3, 5). Καί ἄλλο” «Μή ἀποβάλητε οὖν τήν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. Ὑπομονῆς γάρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τήν ἐπαγγελίαν» (Ἑβ. 10, 35-36). Ἄς μήν ἀφήνουμε τήν ἐλπίδα μας στόν Θεό ἀλλά μέ πολλή ὑπομονή καί ἐπιμονή νά παρακαλοῦμε ἀκούραστα τόν Θεό νά μᾶς βοηθήσει στίς δυσκολίες, ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι γεμάτη ἡ ζωή μας, καί νά μᾶς καθαρίσει τήν καρδιά ἀπό κάθε ἀκαθαρσία καί τά πάθη πού φωλεύουν μέσα της. Ἀμήν.” (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
