Μετὰ
τὸν καταιγισμὸ τῶν ἐπικρίσεων ποὺ δέχθηκε τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ
Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἦταν ἀναμφιβόλως ἀναμενόμενο νὰ ὑπάρξει ἀπάντηση ἀπὸ
μέρους τῶν συντακτῶν τοῦ Προγράμματος. Ὅτι ὅμως θὰ ἔφθαναν στὸ σημεῖο νὰ
καταφερθοῦν μὲ ὕβρεις καὶ ἀπαξιωτικοὺς χαρακτηρισμοὺς πρὸς τοὺς ἐπικριτὲς τῶν ἀπαράδεκτων
ἀντιλήψεων ποὺ ἔχουν εἰσαγάγει στὴ διδασκαλία τοῦ Μαθήματος, αὐτὸ εἰλικρινὰ δὲν
τὸ περιμέναμε. Οἱ συντάκτες τοῦ νέου Προγράμματος δὲν διστάζουν νὰ χαρακτηρίζουν
ὡς φανατικοὺς καὶ «φονταμενταλιστὲς» τοὺς ἐπικριτές τους. Τὸ νὰ μιλοῦν ὅμως γιὰ
«διαβολές», «ἐμπάθεια» καὶ «ἐπιστημονικὰ σαθρὴ κριτικὴ» τοῦ καθηγητῆ κ. Ρεράκη,
αὐτὸ παραπάει πολύ. Τὸ ὑπόμνημα τοῦ κ. Ρεράκη πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, τοῦ ὁποίου
βασικὰ στοιχεῖα παρουσιάζουμε στὸ πρῶτο ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ μας, εἶναι κείμενο
ἀξιοθαύμαστο γιὰ τὴ νηφαλιότητά του, τὴν πληρότητά του καὶ τὴν ἐπιστημονική του
τεκμηρίωση. Ποῦ εἶδαν διαβολή, ἐμπάθεια καὶ ἐπιστημονικὴ σαθρότητα οἱ συντάκτες
τοῦ Προγράμματος; Τὸν καθηγητὴ κ. Ρεράκη ἐμεῖς οὔτε τὸν γνωρίζουμε οὔτε εἴχαμε
κάποια ἐπικοινωνία μαζί του.
Κρίνουμε
μόνο ἀπὸ τὰ κείμενά του, ποὺ διαπιστώνουμε πὼς τὰ διατρέχει κρυστάλλινη εὐθυκρισία,
ὀρθόδοξη γνησιότητα καὶ ἀδιάσειστη ἀποδεικτικότητα.
Ἐκεῖ ὅμως
ποὺ κάποιοι ἀπὸ τοὺς συντάκτες τοῦ Προγράμματος ξεπέρασαν κάθε ὅριο, εἶναι ἡ
στάση τους ἀπέναντι στὸν Προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων ἀρχιμανδρίτη
Βασίλειο Γοντικάκη.
Τὸ ὀρθόδοξο,
ὁμολογιακὸ καὶ ἔμπονο γράμμα τοῦ π. Βασιλείου πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοὺς
κατατάραξε. Τόσο πολύ, ὥστε ἐπιδίωξαν καὶ εἶχαν ἕξι (6) συναντήσεις μαζί του,
προσπαθώντας νὰ τὸν πείσουν νὰ ἀλλάξει γνώμη καὶ νὰ στείλει νέα ἐπιστολὴ στὴ
Σύνοδο ἀναιρετικὴ τῆς πρώτης. Ὅταν ὅμως συνάντησαν τὴ σταθερὴ ἄρνηση τοῦ π.
Βασιλείου, ξέσπασαν ἐναντίον του κυριολεκτικὰ μὲ μανία. Σὲ δική τους ἐπιστολὴ πρὸς
τὴ Σύνοδο περιγράφουν τὶς συναντήσεις τους μὲ τὸν π. Βασίλειο καὶ τὸν κατηγοροῦν
ὅτι «ἐμπλέκεται – μὲ ἕναν τόσο πνευματικὰ ἀνεύθυνο καὶ ποιμαντικὰ ἐπικίνδυνο τρόπο
– σὲ ἕναν δημόσιο διάλογο, συμπαρατασσόμενος μὲ τὴν πλευρὰ αὐτῶν ποὺ ὑβρίζουν
καὶ συκοφαντοῦν, σπιλώνοντας συνειδήσεις καὶ σκανδαλίζοντας ἀμέτρητες ἄλλες».
Μάλιστα καὶ ἐπιχειροῦν νὰ τὸν γελοιοποιήσουν γράφοντας ὅτι κατὰ τὶς συναντήσεις
τους ὁ π. Βασίλειος ἐπιδιδόταν «σὲ σχοινοτενεῖς, ἀντιφατικὲς καί, οἱονεί, ρητορικὲς
ὑπεκφυγὲς γιὰ τὴν ἀξία τῆς ‘‘ἑλληνορθόδοξης παράδοσης ἀπὸ τὸν Ἡράκλειτο μέχρι τὴν
ἔκρηξη τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας’’».
Καὶ
καταλήγουν λέγοντας πὼς «ἡ ὀδυνηρὴ ἐπίγευση τῆς πρόσ φατης συνάντησης μαζί του
μονάχα μὲ ὅρους πνευματικῆς παιδοκτονίας μπορεῖ νὰ περιγραφεῖ». Λένε δηλαδὴ πὼς
ὁ π. Βασίλειος εἶναι παιδοκτόνος!
Εἶναι
φανερὸ πὼς οἱ συντάκτες τοῦ νέου Προγράμματος ἔχουν χάσει παν τελῶς τὸν ἔλεγχο
τοῦ ἑαυτοῦ τους. Καταλαβαίνουν τί κάνουν; Κατηγοροῦν γιὰ σκανδαλισμὸ συνειδήσεων
τοὺς ἐπικριτὲς τοῦ Προγράμματος, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ μόνοι οἱ ὁποῖοι ἔχουν προκαλέσει
πρωτοφανὴ σκανδαλισμὸ συνειδήσεων εἶναι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι. Κατηγοροῦν τὸν π. Βασίλειο
ὡς παιδοκτόνο, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι ἀσεβοῦν προκλητικὰ ἀπέναντί του ὡς πατροκτόνοι
καὶ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι πάλι ἐπιχειροῦν πραγματικὴ παιδοκτονία δηλητηριάζοντας
τὶς ψυχὲς τῶν ἀθώων παιδιῶν τῆς Τρίτης Δημοτικοῦ μὲ τὴ δαιμονικὴ θρησκευτικὴ
πανσπερμία.
