«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Λόγος εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (δ)
«Τί τῆς ἀπάντησε ὁ ἀρχάγγελος σ’ αὐτὴ τὴν πολὺ φυσικὴ ἐρώτηση; Ἡ ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε πραγματικὰ προκαλεῖ θαυμασμὸ καὶ δέος· «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι» (Λκ. 1, 35). Νὰ τὸ θυμοῦνται καλὰ αὐτοὶ ποὺ μέσα στὴν ὑπερηφάνεια τοῦ νοῦ τους καὶ τὴν προσκόλληση στοὺς νόμους τῆς φύσεως δὲν θέλουν νὰ πιστεύουν στὴν ἄμωμη σύλληψη τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Παρθένο Μαρία καὶ ξεχνᾶνε ὅτι ὁ ἄγγελος Κυρίου τὸ εἶπε.
Αὐτὸ εἶναι ἀκατανόητο. Καὶ τί, ὅλα στὴ ζωή μας καὶ στὴ γύρω φύση εἶναι κατανοητά; Ὑπάρχουν ἕνα σωρὸ πράγματα γύρω μας ποὺ εἶναι ἄγνωστα καὶ ἀκατανόητα, εἶναι καὶ θὰ παραμένουν πάντα ἕνα μυστήριο καὶ ἐκ τῆς φύσεώς τους καὶ γιατί οἱ δυνάμεις τοῦ νοῦ μας εἶναι περιορισμένες. Ὁ μακαρίτης ὁ μητροπολίτης Μόσχας Φιλάρετος εἶπε κάποτε πολὺ σοφὰ λόγια γιὰ τὴν στάση ποὺ πρέπει νὰ κρατᾶμε ἀπέναντι σὲ πράγματα ἀκατανόητα καὶ μυστήρια. «Συναντᾶς καμιὰ φορά στὰ θέματα τῆς πίστεως κάτι πού δὲν καταλαβαίνεις; Νὰ μὴν ἀρχίζεις ἀμέσως νὰ τὰ ἐξετάζεις μὲ περιέργεια καὶ νὰ ἀντιλέγεις, ἀλλὰ μὲ σιωπὴ νὰ ἀκοῦς τὸν λόγο τῆς πίστεως καὶ μὲ ὑπομονὴ νὰ περιμένεις νὰ ἔλθει καιρὸς ὅταν αὐτός, ποὺ μιλάει τώρα ἐν παραβολαῖς, θὰ σοῦ τὰ ἐξηγήσει μὲ λόγο καὶ πείρα».
Πρέπει νὰ ὑπάρχει σεβασμὸς καὶ ταπείνωση γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ σκύψουμε τὸ γεμάτο ἔπαρση κεφάλι μας μπροστὰ σ’ αὐτὰ ποὺ δὲν καταλαβαίνουμε. Μερικοὶ λένε· «Ἡ ἄμωμη σύλληψη τοῦ Χριστοῦ εἶναι παραμύθι». Ὁ ἱερὸς Αὐγουστίνος, ὁ μεγάλος καὶ σοφὸς αὐτὸς ἱεράρχης, ἔλεγε ὅτι τὸ θαῦμα ἔρχεται σὲ ἀντίθεση ὄχι μὲ τὴ φύση, ἀλλὰ μὲ τὴ γνώση ποὺ ἔχουμε ἐμεῖς γιὰ τὴν φύση. Γιὰ τὴν φύση γνωρίζουμε πάρα πολὺ λίγα, ἂν καὶ νομίζουμε ὅτι ξέρουμε πολλά. Όταν συναντᾶμε κάτι ποὺ κατὰ τὴ γνώμη μας εἶναι ἀντίθετο πρὸς τοὺς νόμους τῆς φύσεως δὲν πρέπει μέσα στὴν ἀλαζονεία μας νὰ λέμε κατευθεῖαν ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀδύνατο.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
