Εὐαγγέλιον:
Κυρ. ιγ΄ Λουκᾶ, (Λκ. ιη΄ 18-27).
8 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε
ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς
ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.
20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ
κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
21 ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι
λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν
οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ
πλούσιος σφόδρα.
24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε·
πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!
25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος
εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
27 ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ
Θεῷ ἐστιν.
Ἑρμηνεία
Π.Ν. Τρεμπέλα
18 Κάποιος ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς τόν ρώτησε τό ἑξῆς:
Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νά κάνω γιά νά κληρονομήσω τήν αἰώνια ζωή;
19 Τοῦ εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς: Ἀφοῦ ἀπευθύνεσαι σέ μένα
νομίζοντας ὅτι εἶμαι ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, γιατί μέ ὀνομάζεις ἀγαθό; Κανείς δέν
εἶναι ἀπό μόνος του ἀπολύτως ἀγαθός παρά μόνο ἕνας, ὁ Θεός.
20 Γνωρίζεις τίς ἐντολές: Νά μή μοιχεύσεις, νά μή
σκοτώσεις, νά μήν κλέψεις, νά μήν ψευδομαρτυρήσεις, νά τιμᾶς τόν πατέρα σου καί
τή μητέρα σου.
21 Κι ἐκεῖνος εἶπε: Ὅλα αὐτά τά φύλαξα ἀπό τήν παιδική
μου ἡλικία.
22 Ὅταν λοιπόν ἄκουσε τά λόγια αὐτά ὁ Ἰησοῦς, τοῦ
εἶπε: Ἕνα ἀκόμη σοῦ λείπει. Πούλησε ὅλα ὅσα ἔχεις καί μοίρασέ τα στούς φτωχούς,
καί θά ἔχεις θησαυρό στόν οὐρανό, καί ἔλα νά μέ ἀκολουθήσεις ὡς μαθητής μου,
ὑπακούοντας πάντοτε σέ ὅσα θά σέ διδάσκει τό παράδειγμά μου καί ἡ διδασκαλία
μου.
23 Αὐτός ὅμως ὅταν ἄκουσε τά λόγια αὐτά, λυπήθηκε πάρα
πολύ· διότι ἦταν πάμπλουτος καί δέν ἤθελε νά ἀποχωρισθεῖ τά πλούτη του.
24 Ὅταν λοιπόν ὁ Ἰησοῦς τόν εἶδε τόσο πολύ
στενοχωρημένο, εἶπε: Πόσο δύσκολα θά μποῦν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ αὐτοί πού
ἔχουν τά χρήματα!
25 Πράγματι, πολύ δύσκολα. Διότι εἶναι εὐκολότερο μία
καμήλα νά περάσει ἀπό τή μικρή τρύπα πού ἀνοίγει ἡ βελόνα, παρά νά μπεῖ ἕνας
πλούσιος στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
26 Ἐκεῖνοι πού τά ἄκουσαν αὐτά εἶπαν τότε: Καί ποιός
μπορεῖ νά σωθεῖ, ἀφοῦ εἶναι τόσο πολύ δύσκολο, σχεδόν ἀδύνατο, νά σωθοῦν οἱ
πλούσιοι, στούς ὁποίους ὁ Θεός ἔδωσε τά ἐπίγεια ἀγαθά του;
27 Τότε ὁ Κύριος τούς ἀπάντησε: Ἐκεῖνα πού εἶναι
ἀδύνατο νά γίνουν μέ τήν ἀσθενική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι κατορθωτά καί
δυνατά μέ τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. Διότι μόνον ὁ Θεός μπορεῖ νά λύσει τά
δεσμά τῆς καρδιᾶς κάθε καλοπροαίρετου πλουσίου πρός τό χρῆμα καί νά τόν
καταστήσει ἄξιο τῆς σωτηρίας.
