«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Νὰ προσευχόμαστε γιὰ ὅλα ὅσα ἔχουμε ἀνάγκη (α)
«Γνωρίζω ὅτι μερικοὶ ἀπό σᾶς ἔχουν μέσα τοὺς τὸν ἑξῆς λογισμό· «Πῶς νὰ τολμήσω νὰ προσεύχομαι στὸν μεγάλο καὶ φοβερὸ Θεὸ γιὰ τὶς καθημερινές μου ἀνάγκες καὶ στενοχώριες; Πῶς μπορῶ νὰ ἐνοχλῶ τὸν μεγάλο Θεὸ μ’ αὐτὰ τὰ μικροπράγματα καὶ νὰ Τὸν παρακαλάω γι’ αὐτά;»
Ὅποιος σκέφτεται ἔτσι κάνει μεγάλο λάθος. Καὶ ποιὸ εἶναι τὸ λάθος του; Ὁ Θεὸς φροντίζει γιὰ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὁ κόσμος δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ ξεχείλισμα τῆς θείας ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πνευματικὴ ἐκείνη ἐνέργεια καὶ δύναμη, ἀπὸ τὴν ὁποία πηγάζουν ὅλες οἱ φυσικὲς δυνάμεις καὶ ἐνέργειες – τοῦ φωτός, ἡ θερμικὴ καὶ ἡ ἠλεκτρική. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες προέρχονται ἀπὸ τὴ μία ἄκτιστη ἐνέργεια, τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἂν μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δημιουργήθηκε ὅλος ὁ κόσμος καὶ ἂν στὸ τέλος τῆς καθεμίας ἀπὸ τὶς ἕξι δημιουργικὲς ἡμέρες ὁ Θεός, βλέποντας τὰ πλάσματά του ἔλεγε ὅτι εἶναι «καλὰ λίαν» (Γε. 1,31) εἶναι δυνατὸν νὰ ἄφησε ὅλα αὐτὰ τὰ καλὰ πού δημιούργησε χωρὶς τὴν πρόνοιά του; Τὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς ἀγάπης εἶναι νὰ προνοεῖ γι’ αὐτὰ ποὺ ἀγαπάει. Ἐμεῖς ὅλους ὅσους ἀγαπᾶμε τοὺς φροντίζουμε, καὶ ὁ Θεὸς ἀγαπάει ὅλο τὸν κόσμο ποὺ εἶναι δημιούργημά του.
Τότε πὼς μπορεῖ νὰ μᾶς ἔρχεται ἡ σκέψη ὅτι ὁ Κύριος ποὺ ἀγαπάει τὸν κόσμο τὸν ἄφησε στὴν τύχη του καὶ δὲν τὸν φροντίζει; Καὶ βέβαια φροντίζει καὶ προνοεῖ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Ὁ Κύριος προνοεῖ καὶ γιὰ τοὺς ἀγγέλους, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, τὴν κακία τῶν ὁποίων συγκρατεῖ. Ὁ Κύριος προνοεῖ γιὰ ὅλη τὴν κτίση, προνοεῖ καὶ γιὰ τὸν ἄπειρο ἐκεῖνο κόσμο τῶν ἀστέρων ποὺ λάμπουν, ἄλλοι πιὸ δυνατὰ καὶ ἄλλοι ἀσθενέστερα στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας. Ἡ πρόνοιά του ἐπεκτείνεται καὶ σ’ ὅλη τὴν φύση ἐδῶ στὴν γῆ· σ’ ὅλα τὰ ζῶα, τὰ πετεινὰ καὶ τὰ ἑρπετά. Γιὰ ὅλα αὐτὰ προνοεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
