«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Περὶ τοῦ διασκορπισμοῦ τοῦ νοῦ κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς (ε)
«Μερικοὶ παραπονοῦνται ὅτι δὲν μποροῦν νὰ συγκεντρωθοῦν ὅταν λειτουργεῖ ὁ ἀρχιερέας, τοὺς ἐνοχλεῖ ὅτι συχνὰ ἀλλάζει, ὅπως λένε, τὰ ἄμφιά του κατὰ τὴν διάρκεια τῆς λειτουργίας. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν καταλαβαίνουν τί λένε. Ὁ ἀρχιερέας δὲν ἀλλάζει τὰ ἄμφια, ἁπλῶς μερικὲς φορὲς τοῦ βγάζουν καὶ μετὰ ξαναβάζουν τὸ ὠμοφόριο. Ποιὸς εἶναι ὁ συμβολισμὸς αὐτῆς τῆς πράξης καὶ γιατί τὸ κάνουν;
Ὅταν θὰ τὸ μάθετε δὲν θὰ σᾶς ἐνοχλεῖ πλέον αὐτό. Τὸ ὠμοφόριο εἶναι ἕνα ἀπό τὰ πιὸ σπουδαῖα ἀρχιερατικὰ ἄμφια. Ὅλα τὰ ἱερατικὰ ἄμφια ἔχουν ἕναν συγκεκριμένο συμβολισμό. Τὸ ὠμοφόριο τοὺ ἀρχιερέα συμβολίζει τὸ χαμένο πρόβατο ποὺ βρῆκε ὁ Ἰησοῦς στὴν ἔρημο καὶ τὸ σήκωσε στοὺς ὤμους του. Τὸ ὠμοφόριο σημαίνει ὅτι ὁ ἀρχιερέας, ὁ ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἔχει τὸ καθῆκον νὰ βρίσκει τὰ χαμένα πρόβατα καὶ νὰ τὰ σηκώνει στοὺς δικούς του ὤμους. Ὁ ἀρχιερέας εἰκονίζει τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὑπάρχουν ὅμως στιγμὲς κατὰ τὴν θεία λειτουργία στὶς ὅποιες σὰν νὰ παρουσιάζεται ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μπροστὰ στὸν λαό του, καὶ ἐκείνη τὴν στιγμὴ ὁ ἀρχιερέας βγάζει τὸ ὠμοφόριο.
Ὅταν διαβάζεται τὸ Εὐαγγέλιο σὰν νὰ ἀκοῦμε τὸν ἴδιο τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς μιλάει. Ὁ Χριστὸς εἶναι παρών, γι’ αὐτὸ ὁ ἀρχιερέας πρέπει νὰ βγάλει τὸ ὠμοφόριο, τὸ ἄμφιο ποὺ δείχνει τὸ ἀρχιερατικὸ του ἀξίωμα. Μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο δείχνει τὴν ταπείνωσή του ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ κατὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο. Τὸ δισκάριο μὲ τὸν εὐλογημένο ἄρτο καὶ τὸ ποτήριο μὲ τὸν οἶνο συμβολίζουν τὸν Κύριο ποὺ ἔρχεται στὸ πάθος. Γι’ αὐτὸ ὁ ἀρχιερέας ποὺ ὑποδέχεται τὸν Χριστὸ στὴν ὡραία πύλη, λαμβάνοντας ἀπό τὸν ἱερέα καὶ τὸν διάκονο τὸ ποτήριο καὶ τὸ δισκάριο δὲν φοράει ἐ¬πάνω του τὸ ὠμοφόριο.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
