Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κα΄
37-κβ΄ 8).
37 Ἦν δὲ
τὰς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων, τὰς δὲ νύκτας ἐξερχόμενος ηὐλίζετο εἰς τὸ ὄρος
τὸ καλούμενον ἐλαιῶν·
38 καὶ
πᾶς ὁ λαὸς ὤρθριζε πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούειν αὐτοῦ.
Ηγγιζε
δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων ἡ λεγομένη πάσχα.
2 καὶ
ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς ἀνέλωσιν αὐτόν· ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν
λαόν.
3
Εἰσῆλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἰς Ἰούδαν τὸν ἐπικαλούμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ
ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα,
4 καὶ
ἀπελθὼν συνελάλησε τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι καὶ στρατηγοῖς τὸ πῶς αὐτὸν
παραδῷ αὐτοῖς.
5 καὶ
ἐχάρησαν, καὶ συνέθεντο αὐτῷ ἀργύρια δοῦναι·
6 καὶ
ἐξωμολόγησε, καὶ ἐζήτει εὐκαιρίαν τοῦ παραδοῦναι αὐτὸν αὐτοῖς ἄτερ ὄχλου.
7 Ἦλθε
δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, ἐν ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα,
8 καὶ
ἀπέστειλε Πέτρον καὶ Ἰωάννην εἰπών· πορευθέντες ἑτοιμάσατε ἡμῖν τὸ πάσχα ἵνα
φάγωμεν.
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα
37 Ἐκεῖνο τόν
καιρό, παραμονές τῆς συλλήψεώς του, ὁ Κύριος στή διάρκεια τῆς ἡμέρας ἐξακολουθοῦσε
νά διδάσκει στό ἱερό. Τίς νύχτες ὅμως ἔβγαινε ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί περνοῦσε τή
νύχτα του στό ὄρος πού ὀνομάζεται ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.
38 Καί ὅλος ὁ
λαός ἐρχόταν πολύ πρωί κοντά του μέσα στό ἱερό γιά νά τόν ἀκούει.
Πλησίαζε τότε ἡ
ἑορτή τῶν Ἀζύμων, πού ὀνομαζόταν Πάσχα. Στή γιορτή αὐτή οἱ Ἰουδαῖοι ἑπτά ἡμέρες
ἔτρωγαν ἄζυμο ψωμί.
2 Στό μεταξύ
οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ γραμματεῖς ζητοῦσαν νά βροῦν τρόπο νά σκοτώσουν τόν Ἰησοῦ
κρυφά, σίγουρα καί ἀκίνδυνα. Κι ἔπαιρναν τά μέτρα αὐτά, διότι φοβοῦνταν τό λαό,
ὁ ὁποῖος συμπαθοῦσε τόν Ἰησοῦ.
3 Τότε μπῆκε ὁ σατανάς στόν Ἰούδα, πού ὀνομαζόταν καί Ἰσκαριώτης καί ἦταν
ἀπό τό στενό κύκλο τῶν μαθητῶν, ἕνας δηλαδή ἀπό τούς δώδεκα ἀποστόλους.
4 Αὐτός πῆγε
τότε καί συνομίλησε μέ τούς ἀρχιερεῖς καί μέ τούς γραμματεῖς καί μέ τόν Λευΐτη ἀρχιφύλακα
καί τούς ἀξιωματικούς τῆς λευϊτικῆς φρουρᾶς τοῦ ἱεροῦ πού βρίσκονταν κάτω ἀπό
τήν ἐξουσία του. Συζήτησε μαζί τους γιά τόν ἀσφαλέστερο τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά
τούς παρέδιδε τόν Ἰησοῦ.
5 Κι ἐκεῖνοι
χάρηκαν γιά τήν ἀνέλπιστη αὐτή λύση, καί συμφώνησαν νά τοῦ δώσουν χρήματα.
6 Ἐκεῖνος
δέχθηκε καί ὁλοκάρδια τούς διαβεβαίωσε καί τούς ὑποσχέθηκε νά τούς βοηθήσει.
Καί ζητοῦσε πλέον τήν κατάλληλη περίσταση νά τούς τόν παραδώσει χωρίς νά
προκληθεῖ συρροή ὄχλου καί θόρυβος.
7 Ἔφθασε
λοιπόν ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, κατά τήν ὁποία ἔπρεπε σύμφωνα μέ τό νόμο νά
θυσιάζεται ὁ πασχάλιος ἀμνός. (Ἡ ἡμέρα αὐτή ἄρχιζε ἀπό τή δύση τῆς 13ης τοῦ
μηνός Νισάν καί ἔληγε στή δύση τῆς 14ης. Λίγο μάλιστα πρίν ἀπό τή δύση τῆς 14ης
σφαζόταν ὁ ἀμνός, ὥστε μετά τή δύση, ὅταν ἄρχιζε ἡ 15η Νισάν καί τελοῦνταν τό
Πάσχα, νά εἶναι ὁ ἀμνός ἑτοιμασμένος καί ψημένος).
8 Κι ὅταν πλησίαζε ἡ δύση τῆς 13ης τοῦ Νισάν, ἔστειλε ὁ Κύριος τόν Πέτρο
καί τόν Ἰωάννη καί τούς εἶπε: Πηγαίνετε καί ἑτοιμάστε μας τό πασχάλιο δεῖπνο
γιά νά φᾶμε.
