«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Περὶ τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ (β)
«Διότι προσαρμόζεται στὴν ἀδυναμία τῆς ἀνθρώπινης διάνοιας. Ἐπειδὴ οἱ δυνατότες τοῦ νοῦ μας εἶναι πολὺ περιορισμένες καὶ ὁ νοῦς μας εἶναι πολὺ στενός, γι’ αὐτὸ μποροῦμε νὰ σκεφτόμαστε μόνο ἀνθρωπομορφικά. Δὲν μπορεῖ ἡ σκέψη μας νὰ εἶναι ἐντελῶς ἐλεύθερη ἀπὸ τὶς ἀνθρωπομορφικές παραστάσεις. Πῶς μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε τὸν Θεό, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, Παντοδύναμο καὶ Παντογνώστη; Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο καὶ περιγράφεται ὁ Θεὸς στὴν Ἁγία Γραφὴ ἀνθρωπομορφικά.
Ὅμως σὲ καμμία περίπτωση δὲν πρέπει νὰ καταλαβαίνουμε τὶς περιγραφὲς αὐτὲς κυριολεκτικά. Ὅταν διαβάζουμε στὴν Ἁγία Γραφὴ ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει μάτια καὶ αὐτιά, ὅτι βλέπει καὶ ἀκούει δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε στὸ νοῦ μας δικά μας ἀνθρώπινα μάτια καὶ αὐτιά, ἀλλὰ νὰ καταλαβαίνουμε ὅτι ἔτσι ἐκφράζεται ἡ πανταχοὺ παρουσία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ παγγνωσία του.
Ὅταν ἀκοῦμε γιὰ τὰ αὐτιὰ καὶ τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ καταλαβαίνουμε ὅτι γι’ Αὐτὸν δὲν ὑπάρχει τίποτα κρυφό, ὅτι χωρὶς νὰ ἔχει μάτια καὶ αὐτιὰ τὰ βλέπει καὶ τὰ ἀκούει ὅλα· βλέπει τὴν καρδιὰ τοῦ κάθε ἀνθρώπου καὶ ἀκούει κάθε λέξη καὶ κάθε σκέψη μας.
Ὅταν διαβάζουμε γιὰ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια του δὲν πρέπει νὰ σκεφτόμαστε πὼς ὁ Θεὸς ἔχει χέρια καὶ πόδια. Ἀλλὰ νὰ τὸ καταλαβαίνουμε συμβολικὰ ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεὸς δὲν παύει ποτὲ νὰ ἐνεργεῖ. «Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγώ ἐργάζομαι» (Ἰω. 5, 17).» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
