«Νεκρώσατε τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς… δι’ ἃ ἔρχεται
ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας».
Συνηθίζουμε νὰ κάνουμε λόγο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴ μακροθυμία Του. Ὡστόσο σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ κάτι ποὺ ἴσως μᾶς ξαφνιάζει: γιὰ τὴν «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ».
Συγκεκριμένα ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καλεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ νεκρώσουν κάθε ἁμαρτωλὸ πάθος καὶ κακὴ ἐπιθυμία ποὺ κυριαρχεῖ μέσα τους, διότι γιὰ τὰ ἁμαρτήματα κάθε εἴδους «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας»‧ πρόκειται νὰ ξεσπάσει ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ σ’ ὅσους ὄχι ἀπὸ ἄ γνοια ἢ ἀδυναμία ἀλλὰ συστηματικὰ καὶ μὲ ἐπιμονὴ δὲν θέλουν νὰ πιστέψουν καὶ προτιμοῦν νὰ ζοῦν μέσα στὴν ἁμαρτία.
Πῶς εἶναι δυνατὸν ὅμως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης νὰ ὀργίζεται καὶ νὰ τιμωρεῖ τοὺς ἁμαρτωλούς; Τὸ εὔλογο αὐτὸ ἐρώτημα μᾶς καλεῖ νὰ δοῦμε πῶς συμβιβάζεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀγάπη Του καὶ ποιὸ εἶναι τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς στέλνει ὁ Θεὸς μὲ τὶς διάφορες ἀπειλὲς ἢ τιμωρίες.
1. Ὀργίζεται ἢ μᾶς ἀγαπᾶ;
Τί εἶναι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ; Ὁ Θεὸς δὲν ὀργίζεται. Οὔτε θυμώνει οὔτε ἐκδικεῖται οὔ τε τιμωρεῖ. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς αἰσθανόμαστε ὡς ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἶ ναι οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴ δική μας ἀπομάκρυνση ἀπὸ κοντά Του. Ἂν εἶναι χειμώνας καὶ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴ θερμάστρα ἢ τὸ τζάκι καὶ βγοῦμε ἔξω στὸ κρύο, προφανῶς δὲν φταίει ἡ θερμάστρα ἢ τὸ τζάκι ποὺ παγώνουμε. Ὅσο βρισκόμαστε κοντὰ στὸν Θεό, χαιρόμαστε, ἡ ζεστασιὰ τῆς θείας Του χάριτος μᾶς κάνει εὐτυχισμένους. Ὅταν φεύγουμε ἀπὸ κοντά Του ἁμαρτάνοντας καὶ δὲν μετανοοῦμε, παγώνουμε, ἀρρωσταίνουμε, ὑποφέρουμε.
Ἐκεῖνος θέλει πάντα τὸ καλό μας· ἡ ἐπιμονή μας ὅμως στὴν ἁμαρτία μᾶς ὁδηγεῖ σὲ κόλαση δυστυχίας. Ὁ Θεὸς καὶ τότε ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς ἀγαπάει, δὲν μπορεῖ ὅμως νὰ μᾶς ζεστάνει μὲ τὴν ἀγάπη Του, διότι Τὸν ἐμποδίζει ἡ ἐλευθερία μας.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ παράδειγμα μὲ τὸν ἥλιο ὁ ὁποῖος μαλακώνει τὸ κερί, ἀλλὰ ἀποξηραίνει τὸν πηλό. Παράγει δηλαδὴ διαφορετικὰ ἀποτελέσματα στὰ διάφορα ὑλικὰ στὰ ὁποῖα ρίχνει τὸ φῶς του, ὄχι διότι ἡ ἐνέργειά του κάθε φορὰ εἶναι διαφορετική, ἀλλὰ διότι διαφορετικὴ εἶναι ἡ κατάσταση ἐκείνων ποὺ δέχονται τὴν ἐνέργειά του. Παρομοίως ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ μὲ ὀργὴ καὶ ἐκδικητικὴ διάθεση τὸν ἁμαρτωλό. Ἡ λεγόμενη «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ» εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἡ ὁποία ἐνῶ στοὺς δικαίους προκαλεῖ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη, γιὰ τοὺς ἀμετανόητους ἁμαρτωλοὺς γίνεται βάσανος καὶ ἀφόρητη ὀδύνη. Σὰν τὸ φῶς ποὺ ὁ ὑγιὴς ὀφθαλμὸς τὸ ἀπολαμβάνει ἐνῶ ὁ ἀσθενὴς δὲν τὸ ἀντέχει, ὑποφέρει καὶ ζητεῖ τὸ σκοτάδι, διότι ἐκεῖ βρίσκει τὴν ἀνακούφισή του! Αὐτὸ εἶναι τὸ δράμα τῶν ἁμαρτωλῶν. Καὶ εἶναι φρικτὸ τὸ μαρτύριο αὐτό. Διότι πρόκειται γιὰ αὐτοτιμωρία τὴν ὁποία ὁ Θεὸς δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀλλάξει, λόγῳ τῆς ἐλευθερίας μας.
2. Ἠχηρὴ προειδοποίηση
Ἂς προσέξουμε λοιπὸν τὸ ἠχηρὸ προειδοποιητικὸ σῆμα ποὺ ἐκπέμπει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ».
Καὶ τὸ «ἔρχεται» σημαίνει ὅτι εἶναι καθ’ ὁδὸν οἱ συνέπειες ποὺ θὰ ὑποστοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Δὲν πρόκειται δηλαδὴ γιὰ κάτι ποὺ θὰ συμβεῖ μόνο στὸ μέλλον κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία ἀλλὰ γιὰ αὐτοτιμωρία ποὺ ἐπέρχεται κατὰ τὸ διάστημα αὐτῆς ἐδῶ τῆς ζωῆς.
Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς στέλνει ὁ πανάγαθος Θεὸς συμπυκνώνεται σὲ μία μόνο λέξη: μετάνοια! Νὰ συναισθανθοῦμε σὲ τί μεγάλη καταστροφὴ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ ἁμαρτία καὶ νὰ μετανοήσουμε. «Τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος», σημειώνει σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ρωμ. ς΄ 23).
Ὁ μισθὸς μὲ τὸν ὁποῖο ἡ ἁμαρτία πληρώνει τοὺς δούλους της εἶναι ὁ θάνατος. Οἱ τιμωρίες τῶν ἁμαρτωλῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες διαβάζουμε στὴν Ἁγία Γραφή, ἂς μᾶς παραδειγματίσουν. Δὲν μποροῦμε νὰ παίζουμε μὲ τὴν ἁμαρτία!
Εἶναι φιλάνθρωπος ὁ Θεὸς ἀλλὰ καὶ δίκαιος· καὶ ἡ ἐλευθερία μας ἐμποδίζει τὴν ἐκδήλωση τῆς φιλανθρωπίας Του, ὁπότε μᾶς ἐγκαταλείπει. «Μὴ ἐξ ἡμισείας τὸν Θεὸν γνωρίζωμεν», λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος (PG 31, 897). Δηλαδή, ἂς μὴν ἔχουμε τὴ μισὴ γνώση περὶ τοῦ Θεοῦ. Ἂν σκεπτόμαστε μόνο τὴ φιλανθρωπία καὶ τὴν ἐπιείκειά Του, κινδυνεύουμε νὰ χαλαρώσουμε στὸν πνευματικό μας ἀγώνα. Εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἀναλογιζόμαστε καὶ τὴ δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ προσπαθοῦμε συστηματικὰ νὰ ἀποφεύγουμε τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ εὐαρεστοῦμε ἐνώπιόν Του.
❁ ❁ ❁
Καθὼς τὶς ἡμέρες αὐτὲς προετοιμαζόμαστε νὰ ἑορτάσουμε τὴν ἀνατολὴ τοῦ νοητοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης, τὴ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἂς καθαρίσουμε τὴν ψυχή μας μὲ τὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ ἂς πάρουμε ἀπόφαση ὥ στε τὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας νὰ τὸν ζήσουμε μὲ μετάνοια καὶ ἔντονο ἀγώνα ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας, ὥστε νὰ βροῦμε ἔλεος καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἀπολαύσουμε τὴν αἰώνια δόξα κι εὐτυχία κοντά Του.
