«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν (η)
«Γιὰ μᾶς ποὺ τόσο πολὺ φροντίζουμε τὸ σῶμα μας, τὸ τρέφουμε μὲ πολλὰ καὶ νόστιμα φαγητά, τὸ σκεπάζουμε μὲ ἀκριβὰ ροῦχα, πρέπει νὰ εἶναι παράδειγμα οἱ θαυμαστοὶ ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, γιὰ τοὺς ὁποίους διαβάζουμε στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Ὁ ἅγιος Δανιὴλ ὁ Στυλίτης, ὁ ὁποῖος ἀκόμα καὶ τὸ χειμώνα δὲν κατέβαινε ἀπὸ τὸ στύλο του. Ὁ ἅγιος Προκόπιος τοῦ Οὔστουγκ, ὁ διὰ Χριστὸν σαλός, ὁ ὁποῖος, ὅταν μιὰ φορά τὸν ρώτησαν πῶς ἄντεξε τὴν χειμωνιάτικη νύχτα ἔξω στὸ κρύο ξυπόλυτος καὶ ντυμένος μόνο μὲ ἕνα ἐλαφρὸ ροῦχο, ἀπάντησε· «κόντεψα νὰ πεθάνω ἀπὸ τὸ κρύο ἀλλὰ ἦρθε ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ μὲ ἕνα λουλούδι ἀπὸ τὸν παράδεισο, μὲ σφράγισε μ’ αὐτὸ καὶ ἔνιωσα ζεστασιὰ σ’ ὅλα τὰ μέλη».
Γιορτάζουμε σήμερα τὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Νικηφόρου, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καὶ χθὲς γιορτάσαμε τὴ μνήμη τοῦ ὁσίου Θεοφάνη τῆς Σιγριανῆς. Καὶ οἱ δυό τους ζοῦσαν σὲ μία ἐποχὴ δύσκολη, τότε ποὺ γινόταν σκληρὸς διωγμὸς κατὰ τῶν ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντος. Καὶ οἱ δυὸ ἦταν ὁμολογητές καὶ ὑπέφεραν πολλὰ βάσανα. Μιὰ μέρα ὅταν ὁ Θεοφάνης βρισκόταν μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές του καὶ τοὺς ἔλεγε λόγο νουθεσίας, ξαφνικὰ τοὺς εἶπε ν’ ἀνάψουν τὶς λαμπάδες καὶ νὰ φέρουν ἕνα ἀναμμένο θυμιατό. Θύμιασε τὸν χῶρο καὶ μετὰ ἔκανε μετάνοια. Ὅταν οἱ μαθητὲς του τὸν ρώτησαν μὲ περιέργεια, σὲ ποιὸν ἔκανε μετάνοια, τοὺς ἀπάντησε· «χαιρετῶ τὸν πατριάρχη Νικηφόρο, ὁ ὁποῖος τώρα πηγαίνει μὲ τὸ καράβι στὴν ἐξορία». Καὶ ὁ πατριάρχης μὲ τὴν σειρὰ του χαιρέτησε τὸν Θεοφάνη καὶ στὴν ἐρώτηση ποιὸν χαιρετᾶ εἶπε· «τὸν ὅσιο Θεοφάνη, ὁ ὁποῖος τώρα μὲ χαιρέτησε».» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
