«ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν»
Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων σήμερα, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ τιμήσουμε τὴ μνήμη «πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων»· ὅλων ὅσοι εὐαρέστησαν στὸν Θεὸ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι καὶ τὸν Ἰωσὴφ τὸν μνήστορα τῆς Ὑπερ αγίας Θεοτόκου. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ προετοίμασαν τὸ δρόμο γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Λυτρωτῆ.
Αὐτοὶ ποὺ ἔδειξαν ἀξιοθαύμαστη πίστη, ὅπως ἀναφέρει μὲ πλῆθος παραδειγμάτων τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα, καὶ μὲ τὴν πίστη τους αὐτὴ «ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν»· πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεός.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς οἱ ἅγιοι αὐτοὶ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δέχθηκαν τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ καὶ τί καλούμαστε νὰ κάνουμε ἐμεῖς ποὺ τὴν πιὸ μεγάλη ἐπαγγελία τοῦ Θεοῦ τὴν εἴδαμε πραγματοποιημένη!
1. 7ἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ Ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἔδειξαν πλήρη ἐμπιστοσύνη καὶ ἀταλάντευτη πίστη στὶς κατὰ καιροὺς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος τοὺς ὑποσχόταν ὅτι θὰ στέκεται στὸ πλευρό τους μὲ ποικίλους τρόπους. Πράγματι ὁ Θεὸς τοὺς παρεῖχε προστασία ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς ποὺ τοὺς περικύκλωναν, τοὺς ἐνίσχυε μὲ ὑπομονὴ γιὰ νὰ ἀν τιμετωπίζουν τὶς διάφορες δυσκολίες καὶ συχνὰ τοὺς ἔσωζε ἀπὸ βέβαιο θάνατο.
Ξεχωριστὴ θέση ἀνάμεσα στοὺς ἁγίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κατέχει ὁ Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος ἀναδείχθηκε πρωταθλητὴς πίστεως. Τί πίστη, στ’ ἀλήθεια, εἶχε ὁ ἔνδοξος αὐτὸς Πατριάρχης τοῦ Ἰσραήλ! Τοῦ εἶπε ὁ Θεός: «Φύγε ἀπὸ τὴν πατρίδα σου, ἄφησε ἐκεῖ τοὺς συγ-γενεῖς καὶ τὴν περιουσία σου καὶ πήγαινε ἐκεῖ ποὺ θὰ σοῦ δείξω». Πράγματι ὁ Ἀβραὰμ ἔκανε ὅ,τι ἀκριβῶς τοῦ ὑπέδειξε ὁ Θεός. Κι ἐκεῖ στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας δὲν ἔκτισε σπίτια ἀλλὰ ἔμεινε σὲ σκηνές, σὰν νὰ ἦταν ξένος καὶ περαστικός, διότι πιστεύοντας στὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ προσδοκοῦσε νὰ κληρονομήσει τὴν ἐπουράνια πόλη, τὴν αἰώνια καὶ μόνιμη πατρίδα ὅλων τῶν πιστῶν. Εἶναι ἐπίσης θαυμαστὸ ὅτι ὁ Ἀβραάμ, ποὺ μέχρι τὸ βαθὺ γῆρας ἦταν ἄτεκνος, πίστεψε στὴν ἐπαγγελία τοῦ Θεοῦ ὅτι θὰ γίνει γενάρχης κι ὅτι θὰ ἀποκτήσει ἀπογόνους περισσότερους κι ἀπὸ τὴν ἄμμο τῆς θάλασσας καὶ τὰ ἄστρα τ’ οὐρανοῦ.
Πίστεψε! Καὶ μὲ τὴν πίστη του αὐτὴ πέτυχε νὰ δεῖ πραγματοποιημένη τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἀπέκτησε γυιό, τὸν Ἰσαάκ, στὴ γεροντικὴ αὐτὴ ἡλικία. Τὸ ἀκόμη ὅμως θαυμαστότερο εἶναι ὅτι, ὅταν ὁ Θεὸς τοῦ ζήτησε νὰ θυσιάσει τὸν Ἰσαάκ, ἔσπευσε νὰ τὸ κάνει, παρ’ ὅλο ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὸν εἶχε βεβαιώσει ὅτι ἀπὸ τὸν Ἰσαὰκ θὰ προερχόταν «ἔθνος μέγα». Καὶ θὰ τὸν εἶχε θυσιάσει, ἂν τὴν τελευταία στιγμὴ δὲν τὸν σταματοῦσε ὁ Θεός. Πίστευε ὅτι ὁ Θεὸς καὶ ἀπὸ τὶς πέτρες ἀκόμη μποροῦσε νὰ τοῦ δώσει ἀπογόνους!
Ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μὲ τὴν πίστη ποὺ ἔδειξαν εὐτύχησαν νὰ δοῦν πραγματοποιημένες ὅλες τὶς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ. Ὅλες, ἐκτὸς ἀπὸ μία: τὴν πιὸ με γάλη ὑπόσχεση. Τὴν ὑπόσχεση ὅτι θὰ ἔρ θει κάποτε ὁ σπουδαιότερος ἀπόγονός τους, ὁ Μεσσίας, ὁ Λυτρωτὴς τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὴν ὅμως τὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ τὴ βλέπουμε πραγματοποιημένη ἐμεῖς. Τί λοιπὸν θὰ πρέπει νὰ κάνουμε;
2. Ἡ ὑπόσχεση πραγματοποιήθηκε
Αὐτὸ ποὺ οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τὸ ἔζησαν μόνο ὡς ὅραμα καὶ προσδοκία, ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Καινῆς Δι αθήκης τὸ γνωρίζουμε ὡς γεγονὸς καὶ πραγματικότητα. Ὁ Λυτρωτὴς ἦλθε! Ὅπως ἀ κριβῶς τὸ εἶχε ὑποσχεθεῖ ὁ Θεὸς στοὺς πρωτοπλάστους ἀμέσως μετὰ τὴν πτώση. Γεννήθηκε ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου γιὰ νὰ συντρίψει τὴν κεφαλὴ τοῦ νοητοῦ ὄφεως, δηλαδὴ τοῦ διαβόλου, καὶ νὰ μᾶς χαρίσει τὴ σωτηρία.
Τί ἀπομένει λοιπὸν σ’ ἐμᾶς; Νὰ δοξάσουμε τὸν ἅγιο Θεὸ καὶ νὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε, διότι «ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ» (Λουκ. α΄ 68)· ἐπισκέφθηκε τὸν λαό Του καὶ τὸν ἀπελευθέρωσε ἀπὸ τοὺς ὁρατοὺς καὶ ἀοράτους ἐχθρούς. Καὶ τὸ κυριότερο: νὰ προσοικειωθοῦμε – δηλαδὴ νὰ κάνουμε δική μας – τὴ σωτηρία ποὺ μᾶς προσέφερε ὁ Θεάνθρωπος Λυτρωτής.
Ἂς σκεφθοῦμε: Πόση χαρὰ θὰ ἔνιωθαν οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἂν ζοῦσαν στὶς μέρες μας! Θὰ πετοῦσαν, θὰ ἦταν γεμάτοι φωτιά! Θὰ ἀγαποῦσαν τὸν Χριστὸ μὲ ὅλη τους τὴ δύναμη.
Θὰ μιλοῦσαν γι’ Αὐτὸν σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Θὰ ἐπιδίωκαν μὲ πάθος νὰ Τὸν γνωρίσει ὅλος ὁ κόσμος ὡς Λυτρωτή.
❁ ❁ ❁
Ἔφτασαν κι ἐφέτος τὰ Χριστούγεννα! Καὶ καλούμαστε νὰ τὰ ζήσουμε ὄχι ἁπλῶς ὡς μία ἀνάπαυλα τῆς καθημερινότητας ἀλλὰ ὡς προσωπική μας συν άντηση μὲ τὸν Σωτήρα Χριστό. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἐκπληρώνονται ὅλοι οἱ πόθοι καὶ οἱ προσδοκίες τοῦ κόσμου γιὰ ἀλήθεια, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ δικαιοσύνη· γιὰ λύτρωση καὶ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁ μαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. Στὸν νεογέννητο Χριστὸ ἂς στηρίξουμε κι ἐμεῖς τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας!
