«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Λόγος εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς ἁγίας Σκέπης στὴν Σεβαστούπολη (α)
«Θυμᾶται κανεὶς ἀπό σᾶς τὶς παλαιὲς πόλεις τῆς παλαιᾶς μας Ρωσίας; Ἐγώ τὶς θυμᾶμαι. Θυμᾶμαι πὼς ὅταν κοιτοῦσα πάνω ἀπὸ τὸν λόφο τὴν πόλη Περεσλάβλ Ζαλέσκι μοῦ φαινόταν ὅτι ὅλη ἡ πόλη ἦταν μόνο οἱ ἐκκλησίες. Στὴν μικρὴ αὐτὴ πόλη ὑπῆρχαν 28 ἐκκλησίες καὶ 4 μοναστήρια. Τὸ ἴδιο καὶ οἱ παλαιές μας πόλεις Πσκόβ, Νόβγκοροντ καὶ Ροστὸβ ὅλες εἶναι γεμάτες ἐκκλησίες καὶ μοναστήρια.
Στὶς παλαιὲς αὐτὲς πόλεις ὑπῆρχαν τόσες ἐκκλησίες ποὺ ἡ μία στεκόταν δίπλα στὴν ἄλλη καὶ θὰ μποροῦσε νὰ ἀναρωτηθεῖ κανεὶς γιὰ ποιὸ λόγο ἡ μία ἐκκλησία εἶναι χτισμένη δίπλα στὴν ἄλλη. Καὶ ὅμως ἂν χτίζανε τότε οἱ ἄνθρωποι τόσες ἐκκλησίες αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὶς χρειάζονταν. Ναί, τὶς χρειάζονταν, διότι τότε ὅλος ὁ λαός μας ἦταν λαὸς χριστιανικός. Πρωί, βράδυ, στὸν ὄρθρο, στὴν θεία λειτουργία καὶ στὸν ἑσπερινὸ οἱ ἐκκλησίες ἦταν γεμάτες.
Οἱ ἱεροὶ ναοί, ἡ ἁγία μας πίστη, ἦταν τὸ κίνητρο ποὺ ὠθοῦσε τοὺς πατέρες μας στὴν ὑπεράσπιση τῆς δόξης τῆς πατρίδος μας. Μεγάλο ρόλο διαδραμάτισαν οἱ ἱεροὶ ναοὶ στὴν ἱστορία τῆς πατρίδος μας. Ἀλλά ἐπίσης μεγάλο ρόλο διαδραματίζουν οἱ ναοὶ στὴν ζωὴ τοῦ καθενὸς ἀπό μᾶς, στὴ ζωὴ τῆς κάθε οἰκογένειας. Ὅλοι σας ἀγαπᾶτε τὸν ἐνοριακό σας ναὸ καὶ ὄχι μόνο αὐτὸν ἀλλὰ καὶ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς πατρίδος μας.
Ἡ ζωὴ τοῦ Πνεύματος ποὺ ζοῦμε μέσα στὴν ἐκκλησία, μέσα στὸν ναό, καθορίζει ὅλες τὶς ἄλλες πτυχὲς τῆς ζωῆς μας καὶ προσδιορίζει τοὺς σκοποὺς καὶ τοὺς στόχους μας. Μέσα στὴν ἐκκλησία, ἔστω καὶ γιὰ λίγη ὥρα, ζοῦμε τὴν ἀνώτατη ζωὴ τοῦ πνεύματος πού μᾶς ξεχωρίζει ἀπὸ τὰ ζῶα. Μέσα στὸν ἱερὸ ναὸ ἡ καρδιά μας ὑψώνεται σ’ ἐκεῖνες τὶς σφαῖρες ὅπου βασιλεύει ἡ αἰώνια δικαιοσύνη καὶ ὑπάρχει αἰώνια ζωή. Στὸν ἱερὸ ναὸ ἀκοῦμε τὸ θεῖο λόγο τοῦ ἴδιου του Σωτῆρος μας καὶ τῶν ἀποστόλων του. Ἐδῶ ἡ ψαλμωδία γεμίζει μὲ ἱλαρὸ φῶς τὴν καρδιά μας. Τὸ φῶς αὐτὸ αἰσθανόμαστε μόλις περνᾶμε τὸ κατώφλι τῆς ἐκκλησίας.
Τί εἶναι τὸ ἱλαρὸ αὐτὸ φῶς πού μᾶς γεμίζει, τὸ ἱερὸ αὐτὸ δέος πού αἰσθανόμαστε στὴν ἐκκλησία; Γιατί δὲν τὸ αἰσθάνονται οἱ ἱερόσυλοι πού ἔρχονται στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ κλέβουν; Γιατί δὲν τὸ ἀντιλαμβάνεται ἡ ψυχρὴ καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων πού ἀρνήθηκαν τὸ Χριστό; Διότι μόνο ἀπὸ τὴν φύση συγγενῆ πράγματα ἑνώνονται, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐπειδὴ κατοικεῖ μέσα σὲ μᾶς ποὺ ἀγαπήσαμε τὸ Χριστό, μᾶς γεμίζει μὲ τὸ φῶς καὶ μὲ τὸ δέος.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
