Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Γιὰ τὴν ψυχή, ὅταν πειράζεται ἀπό τὸν Ἐχθρό, πῶς πρέπει νὰ προσεύχεται στὸν Θεὸ μὲ δάκρυα (α)
«Μιὰ ψυχὴ ποὺ εἶναι θλιμμένη πλησιάζει σ’ ἐσένα, ἅγιε Κύριε, καὶ μὲ δάκρυα προσεύχεται γιατί κινδυνεύει ἀπό τὸν ὀλέθριο ἐχθρό, καὶ μὲ ὅλη τὴν ταπείνωση πέφτει καὶ σὲ παρακαλεῖ νὰ τὴν ἀπαλλάξεις ἀπό τὸν Ἀντίπαλό της, ποὺ τὴν θλίβει. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ ψυχή αὐτὴ ἔρχεται σ’ ἐσένα χωρὶς νὰ ντρέπεται, ἄκουσέ την ἀμέσως• καὶ ἐπειδὴ κατέφυγε σ’ ἐσένα μὲ πόθο, πρόσεξέ την μὲ πολλὴ φροντίδα. Ἂν τὴν περιφρονήσεις, καθὼς εἶναι θλιμμένη, θὰ χαθεῖ· ἂν καθυστερήσεις νὰ τὴν ἀκούσεις, καθὼς εἶναι στενοχωρημένη, θὰ ἐξαφανισθεῖ. Ἂν ὅμως τὴν προσέξεις χάρη στὴν εὐσπλαχνία σου, ἀνευρίσκεται· καὶ ἂν ρίξεις τὸ βλέμμα σου σ’ αὐτήν, σώζεται• ἂν τὴν ἀκούσεις, ἐνισχύεται. Δεῖξε τὸν πόθο σου γι’ αὐτήν, διότι εἶναι μνηστή σου· καὶ μάλιστα ἐκεῖνος ποὺ τὴν ἀρραβώνιασε μ’ ἐσένα εἶναι ὁ Ἀπόστολος Παύλος, ὁ ὁποῖος εἶπε, ὅτι εἶσαι ἀθάνατος Θεὸς ζηλότυπος. Μὴν τὴν περιφρονήσεις, γιὰ νὰ μὴ νομίσει ὁ Ἐχθρός, ὅτι ἔχεις δώσει σ’ αὐτὴν διαζύγιο, καὶ ὅτι τὴν ἔδιωξες. Παιδαγώγησέ με, Δέσποτα, χάρη στοὺς οἰκτιρμούς σου, καὶ μὴ μὲ παραδώσεις στὰ χέρια τοῦ Καταστροφέα. Γιατί βλέπω ὅτι συγκέντρωσα τοὺς λογισμούς μου ἀπὸ παντοῦ, καὶ ὅμως δὲ βρίσκω νὰ παρουσιάσω κανένα καλὸ μπροστά σου, παρὰ μονάχα αὐτό, ὅτι δηλαδὴ ἐκτὸς ἀπό σένα δὲ γνωρίζω ἄλλον Θεό. Ἡ χάρη τῶν ὀμμάτων σου ἔχει ἔκταση ἀμέτρητη• καὶ προσφέρει θεραπεία σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἔρχονται σ’ ἐσένα. Καὶ μάλιστα τὰ τραύματά μου διαρκῶς τὰ θεραπεύουν οἱ οἰκτιρμοί σου, ἀλλά καὶ πάλι ἐρεθίζονται ἐξαιτίας τῆς ἀμέλειάς μου. Λοιπόν, τὸν καιρὸ τῆς ὑγείας μου ξέχασα τὸν γιατρό, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν καιρὸ τῆς ἀρρώστιας μου μὲ ξέχασε ὁ γιατρός. Ὅτι οἱ ἁμαρτίες μου σὲ ἐνοχλοῦν, τὸ ξέρω· καὶ ὅτι σὲ παροργίζω, παρόλο ποὺ μὲ ἐλέησες, δὲν τὸ ἀγνοῶ• καὶ ὅτι μὲ ἀνέχεσαι χάρη στὴν εὐσπλαχνία σου, δὲν τὸ λησμονῶ• διότι κι ἂν ἀκόμη καταφρονεῖται ἀπό τὸ βρέφος τῆς μιὰ σπλαχνικὴ μητέρα, δὲν ἀντέχει νὰ ἀδιαφορήσει γι’ αὐτό, ἐπειδὴ νικιέται ἀπό τὴ στοργή της. Ἂν λοιπὸν ἐκείνη ἐκδηλώνεται ἔτσι, πόσο περισσότερο ἡ εὐσπλαχνία σου;» (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 59 κ.ἑ.)
