Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Δέυτερη παραίνεση (β)
«Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο νὰ φυλάγεσαι ἀπό αὐτούς, ἀγαπητέ, γιὰ νὰ μὴ σὲ κατακάψουν μὲ τὰ κολακευτικὰ τους λόγια. Ἀπόφευγε τὴ συναναστροφή τους, γιὰ νὰ μὴ λυπηθεῖς πικρὰ καὶ πέσεις πάνω σὲ κοφτερὸ δίκοπο μαχαίρι, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Σολομώντα. Καὶ μάλιστα κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ πλησίον του, ἂν τὸν δεῖ ὅτι γλίστρησε καὶ ἔπεσε, φροντίζει νὰ τὸν ἀνασηκώσει, καὶ αὐτὸν ποὺ εἶναι ὄρθιος τὸν κρατᾶ, γιὰ νὰ μὴν πέσει. Αὐτοὶ ὅμως, ποὺ ἀνέφερα, σὰν διαφθορεῖς, ἐκείνους ποὺ στέκουν ὄρθιοι, φροντίζουν μὲ κάθε τρόπο νὰ τοὺς ρίξουν κάτω, καὶ ἐκείνους ποὺ ἔπεσαν καὶ εἶναι πεσμένοι κάτω, τοὺς ἀποτελειώνουν, ἀπελπίζοντάς τους. Καὶ αὐτό, ἀντὶ νὰ λένε: «Ἀγαπητέ, πρόσεχε τὸν ἑαυτό σου• τίποτε δὲν εἶναι ἀνώτερο ἀπό τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ, τίποτε πολυτιμότερο ἀπό τὴν ἐνάρετη ζωή• ἂν ἁμάρτησες, μὴν προσθέσεις ἄλλη ἁμαρτία, ἀλλά παρακάλεσε τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες σου• τώρα εἴμαστε μαζί, καὶ ὕστερα ἀπό λίγο θὰ χωρίσουμε ὁ ἕνας ἀπό τὸν ἄλλο• καὶ ἂν βλάψουμε τὸν πλησίον μας, θὰ μᾶς κατακρίνει μὲ στεναγμούς, λέγοντας• Ἐπειδὴ μὲ ἔβλαψε ἡ συνάντηση αὐτοῦ τοῦ ἄνθρωπου, θὰ εὐχόμουν νὰ μὴν τὸν εἶχα γνωρίσει, διότι σκανδάλισε τὴν ψυχή μου. Πόσων κακῶν αἰτία δὲν ἔγινε ἡ συναναστροφὴ μ’ αὐτόν!. Ἂν ὅμως ὠφελήσουμε τὸν πλησίον μας, ὥστε νὰ προκόψει στὴν ἀρετή, θὰ μᾶς θυμηθεῖ καὶ θὰ πεῖ• Βοήθησε, Κύριε, αὐτὸν τὸν ἀδελφό, ὅπως μὲ βοήθησε γιὰ χάρη σου, καὶ στήριξε τὴν ψυχή μου στὸ φόβο σου· διότι ἐνῶ κινδύνευα νὰ χαθῶ, μὲ ἔσωσε μὲ τὴ βοήθεια τῆς χάρης σου». (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
