Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Τρίτη παραίνεση (γ)
«Ὁ πόλεμος ὅμως καὶ ὁ ἀγώνας τῶν Ἁγίων δὲ γίνεται ἔτσι· διότι ὅταν τοὺς πολεμᾶ ὁ Διάβολος, τὸν πολεμοῦν καὶ ἐκεῖνοι, καὶ ὅταν φλέγονται ἀπό τὴ σαρκικὴ ἐπιθυμία, ἐγκρατεύονται, καὶ ὅταν θλίβονται, κάνουν ὑπομονή, καὶ ὅταν εἶναι παρὸν τὸ ἴδιο τὸ ἀντικείμενο τοῦ πειρασμοῦ, τὸ ἀποστρέφονται χάρη στὸ φόβο τοῦ Κυρίου. Ἀπεναντίας, ἐκεῖνοι πολεμοῦνται, ὄχι ἐπειδὴ φρονοῦν ἐνάντια στὸν Τύραννο, ἀλλά γιὰ νὰ ξεπληρώσουν τοὺς συνηθισμένους φόρους καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀρνοῦνται τὶς ὑπηρεσίες τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν. Γιατί στὸ πάθος ἀπό τὸ ὁποῖο κανεὶς ἔχει νικηθεῖ, σ’ αὐτὸ καὶ ἔχει ὑποδουλωθεῖ. Ἂν ὅμως συμβεῖ κάποιος ἀπό τούς ἀγωνιστὲς νὰ πεδικλωθεῖ καὶ νὰ πέσει, γρήγορα σηκώνεται• διότι αὐτοὶ ποὺ αἰχμαλωτίσθηκαν ἀπό βαρβάρους καὶ ἔγιναν δοῦλοι τυράννου, δὲν αἰσθάνονται ὅλοι εὐχαρίστηση ἀπό τὴ δουλεία ἐκείνων ποὺ τοὺς αἰχμαλώτισαν, ἀλλά μόνο ὅσοι θέλουν νὰ ληστεύουν καὶ νὰ φονεύουν αὐτοὺς ποὺ συναντοῦν αὐτοὶ μόνο, κυριευμένοι ἀπό τὰ πάθη, τὰ προσμένουν μὲ χαρά, χωρὶς περιορισμοὺς καὶ ἐπαγρύπνηση, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο μάχονται γιὰ τοὺς βαρβάρους καὶ γίνονται κατάσκοποί τους ἐναντίον τῶν συνανθρώπων τους, ἐπειδὴ ἔχουν συνδεθεῖ μὲ τὴ συνήθεια τῆς κακίας. Ὅσοι ὅμως λυποῦνται γιὰ τὴν αἰχμαλωσία καὶ ἐξολόθρευση τῶν ὁμοεθνῶν τους, πενθώντας γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς τους, αὐτοὶ βιάζονται νὰ φύγουν, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ εὐχαριστηθοῦν ἀπό τὸν παράνομο τρόπο ζωῆς, καὶ περιμένουν τὴν εὐκαιρία νὰ κατακτήσουν τὴν ἐλευθερία ἐκείνη ποὺ κάποτε χαίρονταν, καὶ δὲν προσφέρουν καμιὰ ἐξυπηρέτηση στοὺς ἐχθρούς• γι’ αὐτὸ τὸ λόγο, ἀφοῦ γλυτώσουν ἀπό τὰ χέρια ἐκείνων, θὰ εἶναι ἀντίπαλοι τῶν ἀσεβῶν, μὲ τὸ νὰ γίνουν σύμμαχοι ταῆς εὐσέβειας.» (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
