Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Τρίτη παραίνεση (ε)
«Κανεὶς ὅμως νὰ μὴν ἐλπίζει ὅτι θὰ βρεῖ ἀνάπαυση, ἐφόσον ὑπακούει στὰ θελήματα τοῦ Ἐχθροῦ• διότι ὁ ἴδιος ὁ Τύραννος θὰ τοὺς μεταχειρισθεῖ ὡς αἰχμαλώτους, στρέφοντας τὴν προσοχή τους σὲ κάθε ἀσεβῆ πράξη καὶ διαφθείροντας τὰ σώματα μερικῶν μέσα σὲ σοδομιτικὲς πράξεις καὶ καταμολύνοντας τὰ αἰσχρά• ἐπειδὴ δὲ γνώρισαν, λέει, γυναίκα, τοὺς κάνει νὰ διατείνονται ὅτι ἔχουν τὴν παρθενία, παρόλο ποὺ εἶναι μολυσμένοι σ’ ὅλο τοὺς τὸ σῶμα. Καὶ ἐνῶ βρίσκονται σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση, τοὺς κάνει ὁ Ἐχθρὸς νὰ καυχῶνται ὅτι τάχα εἶναι ἐλεύθεροι ἀπό τὴν ἁμαρτία, γεμίζοντας τὴν καρδιά τους μὲ τὸ πικρὸ σὰν χολὴ σταφύλι καὶ τὸ κατάπικρο τσαμπί. Ὤ, τί φοβερὸς πόλεμος! Ὤ, τί δύσκολος πόλεμος! Μὲ πόσους τρόπους μᾶς κάνει ὁ φοβερὸς κυνηγὸς τῶν ψυχῶν νὰ παροργίζουμε τὸν Κύριο! Εἶναι μακάριοι ἐκεῖνοι ποὺ δὲ θὰ πέσουν στὰ δίχτυά του• καὶ ἂν συμβεῖ νὰ πέσουν, ξεσχίζουν τὰ δίχτυά του καὶ πηδοῦν ἔξω καὶ φεύγουν μακριὰ ἀπ’ αὐτόν, σὰν τὸ ψάρι ποὺ γλύτωσε ἀπό τὸ δίχτυ. Διότι τὸ ψάρι ποὺ εἶναι στὸ νερό, ἂν πιασθεῖ καὶ ξεσχίσει τὸ δίχτυ καὶ καταφύγει στὸ βυθό, σώζεται• ὅταν ὅμως συμβεῖ νὰ τὸ σύρουν στὴν ξηρά, δὲν ἔχει τὴ δύναμη νὰ βοηθήσει τὸν ἑαυτό του. Ἔτσι καὶ ἐμεῖς• ὅσο βρισκόμαστε σ’ αὐτὴ τὴ ζωή, ἔχουμε τὴ δύναμη ἀπό τὸν Θεὸ νὰ σπάσουμε ἀπό μόνοι μας τὰ δεσμὰ τῶν θελημάτων τοῦ Ἐχθροῦ καὶ νὰ πετάξουμε ἀπό πάνω μας τὸ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μὲ τὴ μετάνοια, καὶ νὰ σωθοῦμε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἂν ὅμως μᾶς προφτάσει τὸ φοβερὸ ἐκεῖνο πρόσταγμα, καὶ βγεῖ ἡ ψυχή ἀπὸ τὸ σῶμα, καὶ βάλουν τὸ σῶμα στὸν τάφο, δὲν ἔχουμε πιὰ τὴ δύναμη νὰ βοηθήσουμε τὸν ἑαυτό μας, ὅπως καὶ τὸ ψάρι, ὅταν τὸ ἀνασύρουν ἀπό τὸ νερὸ καὶ τὸ κλείσουν στὸ ἀγγεῖο, δὲν ἔχει πιὰ τὴ δύναμη νὰ βοηθήσει τὸν ἑαυτό του. Ἄς φροντίσουμε λοιπόν, ἀγαπητοί, νὰ ἀποφύγουμε τὶς παγίδες τοῦ Ἐχθροῦ μὲ τὰ καλὰ ἔργα, προτοῦ νὰ ἔρθει ἐκείνη ἡ μεγάλη καὶ ἐπίσημη μέρα, κατὰ τὴν ὁποία θὰ ἀποκαλυφθοῦν ὅσα ἐκάναμε στὰ κρυφὰ καὶ στὰ σκοτεινά». (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
