Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 13-17).
13 Καὶ ἀποστέλλουσι πρὸς αὐτόν τινας τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν Ἡρῳδιανῶν ἵνα αὐτὸν ἀγρεύσωσι λόγῳ.
14 οἱ δὲ ἐλθόντες λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσκεις. εἶπον οὖν ἡμῖν· ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν;
15 ὁ δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὴν ὑπόκρισιν εἶπεν αὐτοῖς· τί με πειράζετε; φέρετέ μοι δηνάριον ἵνα ἴδω.
16 οἱ δὲ ἤνεγκαν. καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή; οἱ δὲ εἶπον· Καίσαρος.
17 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. καὶ ἐθαύμασαν ἐπ᾿ αὐτῷ.
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα.
13 Καί στέλνουν σ’ αὐτόν μερικούς ἀπ’ τούς Φαρισαίους καί τούς Ἡρωδιανούς γιά νά τόν πιάσουν σέ παγίδα μέ τίς ἐρωτήσεις τους, ὅπως πιάνουν τό ψάρι μέ τό δίχτυ.
14 Κι αὐτοί ἦλθαν καί τοῦ εἶπαν: Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ὅτι εἶσαι εἰλικρινής καί λές τήν ἀλήθεια καί δέν φοβᾶσαι κανέναν· διότι δέν ὑπολογίζεις σέ πρόσωπα ἀνθρώπων, ἀλλά διδάσκεις τό δρόμο τοῦ Θεοῦ πραγματικά καί ἀληθινά. Πές μας λοιπόν: Ἐπιτρέπεται ἤ ὄχι νά πληρώνουμε κεφαλικό φόρο στόν Καίσαρα; Ναί ἤ ὄχι; Νά δώσουμε ἤ νά μή δώσουμε τό φόρο αὐτό;
15 Αὐτός ὅμως ἀντιλήφθηκε τήν ὑποκρισία τους καί τούς εἶπε: Γιατί ζητᾶτε μέ πανουργία νά μέ ἐκθέσετε σέ πειρασμό ἤ ἀπέναντι στή ρωμαϊκή ἐξουσία ἤ ἀπέναντι στόν ἰσραηλιτικό λαό; Φέρτε μου ἕνα δηνάριο νά τό δῶ.
16 Κι αὐτοί τοῦ ἔφεραν. Τούς λέει τότε: Ποιανοῦ εἶναι ἡ εἰκόνα αὐτή καί ἡ ἐπιγραφή πού εἶναι ἀποτυπωμένα στό νόμισμα αὐτό; Κι αὐτοί τοῦ ἀπάντησαν: Τοῦ Καίσαρα.
17 Κι ὁ Ἰησοῦς τότε τούς ἀποκρίθηκε: Δῶστε πίσω στόν Καίσαρα ὅσα ἀνήκουν στόν Καίσαρα. Καί στό Θεό δῶστε ὅσα ἀνήκουν στό Θεό. Στόν Καίσαρα καί στούς ἄρχοντες ἀνήκουν οἱ φόροι, ὁ σεβασμός καί ἡ ὑποταγή στούς νόμους, ἐφόσον αὐτά δέν συγκρούονται μέ τά θρησκευτικά σας καθήκοντα καί δέν σᾶς ζημιώνουν πνευματικά. Ἡ ψυχή σας ὅμως καί ὁλόκληρο τό ἐσωτερικό σας ἀνήκει στό Θεό. Κι αὐτοί ἔμειναν κατάπληκτοι γιά τήν ἀπάντηση πού τούς ἔδωσε.
