Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Πέτρ. α΄ 20-β΄ 9)·
20 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται.
21 οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.
1 Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν·
2 καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι᾿ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται·
3 καὶ ἐν πλεονεξίᾳ πλαστοῖς λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύσονται, οἷς τὸ κρῖμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ, καὶ ἡ ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάξει.
4 εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ σειραῖς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εἰς κρίσιν τηρουμένους,
5 καὶ ἀρχαίου κόσμου οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ ὄγδοον Νῶε δικαιοσύνης κήρυκα ἐφύλαξε, κατακλυσμὸν κόσμῳ ἀσεβῶν ἐπάξας,
6 καὶ πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς,
7 καὶ δίκαιον Λὼτ καταπονούμενον ὑπὸ τῆς τῶν ἀθέσμων ἐν ἀσελγείᾳ ἀναστροφῆς ἐρρύσατο·
8 βλέμματι γὰρ καὶ ἀκοῇ ὁ δίκαιος, ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς, ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ψυχὴν δικαίαν ἀνόμοις ἔργοις ἐβασάνιζεν· –
9 οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ρύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν,
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα.
20 Γιά νά κατανοήσετε ὅμως ὅτι οἱ προφητικοί λόγοι δέν ἑρμηνεύονται αὐθαίρετα καί γιά νά τούς προσέχετε μέ τή συναίσθηση ὅτι εἶναι πραγματικό φῶς πού σᾶς φωτίζει, πρέπει προπαντός νά γνωρίζετε αὐτό: ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς κανένα ἀνθρώπινο μυαλό δέν μπορεῖ νά τήν ἐξετάσει, νά τήν ἑρμηνεύσει καί νά τήν ἐξηγήσει μέ τίς δικές του δυνάμεις, παρά μόνο μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
21 Διότι καμία προφητεία δέν προῆλθε ποτέ στό παρελθόν μόνο ἀπό ἀνθρώπινο θέλημα· ἀλλά προφητεῖες ἀξιώθηκαν νά ποῦν ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, πού ἐμπνέονταν καί κατευθύνονταν ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα.
1 Παρουσιάστηκαν ὅμως καί ψευδοπροφῆτες ἀνάμεσα στόν ἰουδαϊκό λαό, ὅπως καί ἀνάμεσά σας θά παρουσιασθοῦν μελλοντικά ψευδοδιδάσκαλοι. Αὐτοί οἱ ψευδοδιδάσκαλοι μέ πανουργία θά εἰσαγάγουν πλανεμένες καταστρεπτικές διδασκαλίες. Θά ἀρνοῦνται μάλιστα καί τόν ἴδιο τόν Κύριο καί δεσπότη τους πού τούς ἐξαγόρασε μέ τό αἷμα του, καί θά ἐπιφέρουν ἔτσι καί ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ τους γρήγορα τήν καταστροφή.
2 Καί πολλοί θά τούς ἀκολουθήσουν στίς διάφορες μορφές τῆς ἀνηθικότητος, στίς ὁποῖες θά τούς παρακινοῦν μέ τή διδασκαλία τους οἱ ψευδοπροφῆτες αὐτοί. Καί ἐξαιτίας τους θά δυσφημηθεῖ καί θά κατηγορηθεῖ ἡ χριστιανική πίστη καί ζωή, πού εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἀλήθειας καί ὁδηγεῖ στήν οὐράνια βασιλεία.
3 Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι αὐτοί θά προσπαθήσουν νά σᾶς ἐκμεταλλευθοῦν καί οἰκονομικά, ἐπιδιώκοντας ἀθέμιτα κέρδη μέ συλλογισμούς τῆς ἐπινοήσεώς τους, ἀνακατεμένους μέ φαινομενικό καί ἐπίπλαστο ζῆλο. Ὅμως ἡ καταδίκη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν δέν παραμένει ἀδρανής, ἀλλά ἔχει ἐνεργοποιηθεῖ ἀπό παλαιά ἐναντίον καί πολλῶν ἄλλων ὁμοίων τους. Καί ἡ καταστροφή τους δέν εἶναι δυσκίνητη, σάν τόν ἄνθρωπο πού νυστάζει, ἀλλά ἀναβάλλεται ἀπό τόν μακρόθυμο Κριτή μέχρι τότε πού θά ξεσπάσει τρομερή.
4 Διότι ἐάν καί τούς ἀγγέλους ἀκόμη δέν λυπήθηκε ὁ Θεός ὅταν ἁμάρτησαν, ἀλλά τούς ἔριξε στά τάρταρα καί τούς παρέδωσε νά φυλάσσονται ἁλυσοδεμένοι στό σκοτάδι γιά νά δικαστοῦν τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως·
5 κι ἄν δέν λυπήθηκε τόν ἀρχαῖο κόσμο πού ἔζησε πρίν ἀπό τόν κατακλυσμό, ἀλλά φύλαξε ἀπό τήν καταστροφή μόνο τόν Νῶε μαζί μέ ἄλλους ἑπτά, ὄγδοο αὐτόν κήρυκα τῆς δικαιοσύνης στή γενιά του, ὅταν ἐπέφερε κατακλυσμό στόν κόσμο τῶν ἀσεβῶν·
6 κι ἄν τίς πόλεις τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας τίς ἔκανε στάχτη καί τίς καταδίκασε νά μένουν γιά πάντα κατεστραμμένες, θέτοντάς τες ὡς φοβερό παράδειγμα γιά νά διδάσκονται ὅσοι μελλοντικά θά ζοῦσαν μέ ἀσέβεια·
7 κι ἄν γλύτωσε τόν δίκαιο Λώτ, ὅταν καταπιεζόταν καί ὑπέφερε ἀπό τήν ἀνήθικη συμπεριφορά ἐκείνων πού μέ τίς ἀκολασίες τους καί τήν ἀσέλγειά τους παραβίαζαν τό φυσικό νόμο·
8 – καί τόν γλύτωσε ὁ Θεός, διότι ὅταν ὁ δίκαιος ἐκεῖνος Λώτ κατοικοῦσε ἀνάμεσα στούς ἀσεβεῖς αὐτούς, βλέποντας μέ τά μάτια του τά ἄσεμνα παραδείγματά τους καί ἀκούγοντας μέ τά αὐτιά του τίς αἰσχρότητές τους, κάθε μέρα μέ τά παράνομα ἔργα τους ἀντιμετώπιζε στήν ψυχή του μιά σκληρή δοκιμασία· κι ὅμως, παρόλα αὐτά ἡ ψυχή του παρέμεινε δίκαιη καί δέν παρασύρθηκε –
9 ἐάν λοιπόν σ’ ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις ἔτσι ἔκανε ὁ Θεός, ἐξάγεται ἀπ’ ὅλα αὐτά τό συμπέρασμα ὅτι γνωρίζει καλά ὁ Κύριος νά ἐλευθερώνει τούς εὐσεβεῖς ἀπό κάθε πειρασμό καί ἐξωτερική δοκιμασία, ἐνῶ τούς ἀδίκους, ἄν καί θά τιμωροῦνται διαρκῶς μέχρι τή δευτέρα παρουσία, γνωρίζει νά τούς φυλάει γιά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὁπότε καί θά τούς ἐπιβάλει ὁλόκληρη τήν τιμωρία πού τούς ἀξίζει.
