Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 24-31).
24 Ἀλλ᾿ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς,
25 καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται.
26 καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης.
27 καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ’ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ.
28 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν αὐτῆς ὁ κλάδος ἤδη γένηται ἁπαλὸς καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν·
29 οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις.
30 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται.
31 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται.
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα.
24 Ἐκεῖνες λοιπόν τίς ἡμέρες, ὕστερα ἀπ’ τή θλίψη καί τή δοκιμασία ἐκείνη, ὅταν θά πλησιάζει πλέον ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ὁ ἥλιος θά χάσει τή λάμψη του καί θά σκοτισθεῖ, καί ἡ σελήνη δέν θά δώσει τό φῶς της.
25 Καί τ’ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ θά πέφτουν ἔξω ἀπό τή θέση τους καί τήν τροχιά τους, καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις τῶν ἀγγέλων, πού συγκρατοῦν ἤδη τήν τάξη τοῦ σύμπαντος, θά σαλευθοῦν καί θά μετακινηθοῦν ἀπό βαθιά συγκίνηση γιά ὅσα θά συμβαίνουν κατά τή δευτέρα παρουσία, ἀλλά καί διότι αὐτή ἡ μορφή τοῦ κόσμου θά ἀλλάξει γιά νά ἀνακαινισθεῖ τό σύμπαν. Οἱ ἀγγελικές δυνάμεις ἐπιπλέον θά γεμίσουν μέ ἔκπληξη, καθώς θά βλέπουν καί τήν οἰκουμένη ὁλόκληρη νά ὁδηγεῖται στό φοβερό κριτήριο.
26 Καί τότε θά δοῦν τόν υἱό τοῦ ἀνθρώπου, τόν Θεάνθρωπο Κύριο, νά ἔρχεται καθισμένος σέ σύννεφα μέ δύναμη καί μέ μεγάλη συνοδεία ἀγγέλων καί δόξα πολλή.
27 Καί τότε αὐτός θά στείλει τούς ἀγγέλους του καί θά μαζέψει τούς ἐκλεκτούς του ἀπό τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἀπό τήν ἄκρη τῆς γῆς ἕως τήν ἄκρη τοῦ οὐρανοῦ.
28 Ἀπό τή συκιά μάλιστα μάθετε αὐτά πού θά συμβοῦν μέ ἀνάλογο καί παρόμοιο τρόπο. Ὅταν τό κλαδί τῆς συκιᾶς γίνει πλέον ἁπαλό καί μαλακό καί βγοῦν τά φύλλα, καταλαβαίνετε ὅτι τό καλοκαίρι πλησιάζει.
29 Ἔτσι κι ἐσεῖς, ὅταν δεῖτε νά συμβαίνουν αὐτά πού σᾶς προανήγγειλα, νά γνωρίζετε ὅτι πλησιάζει, στήν πόρτα ἔφτασε καί θά ἐμφανισθεῖ ἀμέσως ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ, πού θά τιμωρήσει τήν ἀπιστία τῶν Ἰουδαίων μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ.
30 Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι δέν θά περάσει ἡ γενιά αὐτή, προτοῦ γίνουν ὅλα αὐτά καί προτοῦ πραγματοποιηθεῖ ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ κι ὅσα σᾶς εἶπα γιά τούς πολέμους καί τούς ψευδομεσσίες καί τούς ψευδοπροφῆτες.
31 Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, πού σᾶς φαίνονται τόσο μόνιμα καί στερεά, θά περάσουν καί θά χαθοῦν, οἱ λόγοι μου ὅμως δέν θά περάσουν, ἀλλά θά ἐπαληθευθοῦν ἐπακριβῶς.
