Σάββατο β΄ τῶν νηστειῶν.
Ἀπόστολος: Σαβ. β΄ ἑβδ. νηστ., «Βλέπετε μήποτε ἔσται» (῾Εβρ. γ΄
12-16)·
12 βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος,
13 ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας·
14 μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν,
15 ἐν τῷ λέγεσθαι· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ.
16 τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; ἀλλ’ οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως;
Ἑρμηνεία Π.Ν. Τρεμπέλα.
12 Προσέχετε λοιπόν, ἀδελφοί, μήπως ἡ καρδιά κανενός ἀπό σᾶς γίνει σκληρή καί ἄπιστη. Καί γίνεται σκληρή ἡ καρδιά μέ τήν ἀποστασία ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι ζωντανός καί δέν ἀδρανεῖ, ἀλλά τιμωρεῖ ἐκείνους πού ἀποστατοῦν ἀπ’ αὐτόν.
13 Ἀλλά νά προτρέπετε ὁ ἕνας τόν ἄλλον κάθε μέρα, ὅσο καιρό διαρκεῖ τό σήμερα αὐτῆς τῆς ζωῆς. Σ’ αὐτήν τήν περίοδο σᾶς καλεῖ ὁ Θεός. Νά προτρέπετε καί νά διορθώνετε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, γιά νά μήν ἐξαπατηθεῖ κανείς σας ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἀποσκληρυνθεῖ.
14 Νά προτρέπετε καί νά οἰκοδομεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, καθώς πρόκειται ἤ νά διατηρήσουμε ἤ νά χάσουμε τό ὑψηλότερο ἀγαθό. Διότι ἔχουμε γίνει μέτοχοι στή ζωή καί τίς δωρεές τοῦ Χριστοῦ, ἐάν βεβαίως κρατήσουμε στερεά μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας ἀκλόνητη τήν πίστη μέ τήν ὁποία ξεκινήσαμε,
15 γιά ὅσο ἀκόμα διάστημα λέγεται: Σήμερα, ἐάν ἀκούσετε τή φωνή μου, μήν κάνετε σκληρές τίς καρδιές σας, ὅπως ἔγινε τόν καιρό πού μέ πίκραναν οἱ σκληροκάρδιοι Ἰουδαῖοι στήν ἔρημο.
16 Τό παράδειγμα τῶν Ἰουδαίων πρέπει νά φοβίζει τόν καθένα μας. Διότι ποιοί πίκραναν τόν Θεό, παρόλο πού ἄκουσαν τή φωνή του; Δέν τόν πίκραναν ὅλοι ὅσοι βγῆκαν ἐλεύθεροι ἀπό τήν Αἴγυπτο κάτω ἀπό τήν ἀρχηγία τοῦ Μωυσῆ; Σχεδόν ὅλοι.
