Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Γιὰ τὴν ἀρετή, δέκα κεφάλαια
Κεφάλαιο δέκατο (α)
«Ἄς ἐπιδιώξουμε, ἀγαπητέ, τὴν πνευματικὴ ζωὴ ὥστε, καθώς θὰ συνεργασθεῖ ἡ πράξη μὲ τὴν πίστη, νὰ βρεθεῖ ὁ ἄνθρωπος τέλειος καὶ στὰ δυό. Καὶ τότε μόλις ποὺ θὰ γίνουμε κατάλληλοι νὰ θεολογήσουμε, ὅταν νικήσουμε τὰ πάθη καὶ διώξουμε μακριὰ ἀπό μᾶς κάθε ἐμπαθῆ ροπὴ πρὸς τὰ βιωτικὰ καὶ δὲν κρατήσουμε στὴ σκέψη μας καμιὰ ἁμαρτωλὴ ἀνάμνηση· τότε πραγματικά, ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀφοῦ βρεῖ ἀνάπαυση μέσα μας, θὰ συνετίσει καὶ θὰ φωτίσει τὶς καρδιές μας, σὰν λυχνάρι ἑτοιμασμένο καὶ γεμάτο μὲ λάδι καὶ στουπί, μέσα στὸ ὁποῖο ἡ φωτιά, ἀφοῦ ἀγκαλιάσει τὸ ὑλικὸ ποὺ θὰ συναντήσει, θὰ ἀνάψει τὸ φυτίλι σκορπίζοντας ἄφθονο φῶς καὶ φωτίζοντας αὐτοὺς ποὺ εἶναι παρόντες. Ἂν ὅμως ἀκόμη κυριαρχοῦν μέσα μας τὰ πάθη, καὶ κυλιόμενοι μέσα σ’ αὐτὰ προσπαθοῦμε νὰ κατακτήσουμε τὰ ἀξιώματα, κινδυνεύουμε πάρα πολύ, μοιάζοντας μὲ λυχνάρι ποὺ δὲν ἔχει λάδι καὶ φυτίλι, καὶ ποὺ δὲν μπορεῖ, οὔτε γιὰ λίγο, νὰ βαστάξει τὴ θερμότητα καὶ τὴν ἐνέργεια τῆς φωτιᾶς. Πρέπει λοιπὸν πρῶτα-πρῶτα νὰ φροντίσουμε γιὰ τὴν προετοιμασία μας, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸ νοερὸ φῶς, ὥστε νὰ γίνουμε ἄξιοι τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων. Ἄς ἐπιδιώξουμε τὴν πνευματικὴ ζωὴ ὥστε, μὲ τὸ νὰ περιέλθει ὁ νοῦς μας στὴν ἐξουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νὰ ἁγιασθεῖ, καὶ συγχρόνως νὰ ἁγιασθεῖ τὸ σῶμα μὲ τὴν κοινωνία τοῦ Πνεύματος.» (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
