Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Στό ρητό· πρόσεχε στόν ἑαυτό σου, Κεφάλαια δώδεκα
Κεφάλαιο ἕκτο(γ)
«Γιατί λοιπόν ἐμεῖς, ἀγαπητοί, καταφρονοῦμε τή σωτηρία μας; Ἄς ἀναλογισθοῦμε ἀπό τά πρόσκαιρα τά αἰώνια. Σέ τί λογῆς φροντίδα δηλαδή βρίσκεται κανείς καθώς πλησιάζει νά ἀπαγγείλει τό μάθημα πού τοῦ ὅρισαν καί νά ἀποδώσει λογαριασμό γιά τό ἐργόχειρό του στόν ἐπιστάτη του. Γιατί λοιπόν ἐμεῖς δέ φροντίζουμε γιά κείνη τήν ὥρα, ὅταν θά μᾶς ζητηθεῖ λόγος γιά ὅλη μας τή ζωή; Ἐπίσης, ὅταν κάποιος βρεθεῖ μέ κακοκαιρία, τίς ἑσπερινές ὧρες, στό κελλί ἑνός ἄλλου καί βιάζεται νά φτάσει στό δικό του, τί φροντίδα ἔχει ἐξαιτίας τοῦ σκοταδιοῦ καί τοῦ ἀνέμου, πού φυσᾶ ἀπό παντοῦ; Καί πῶς γίνεται νά καταφρονοῦμε ἐμεῖς τόν ἀναπόφευκτο δρόμο; Λοιπόν τί θά συναντήσουμε ἐμεῖς μετά τό χωρισμό μας ἀπό τό σῶμα;
Ἄς προσέξουμε λοιπόν τόν ἑαυτό μας, ἀγαπητοί, γιά νά χαροῦμε μέσα στή χαρά τῶν δικαίων. Διότι αὐτός πού ἐγκατέλειψε τόν ἑαυτό του στήν πλάνη, θά δοκιμάσει πολλές θλίψεις καί ὅσο ἀκόμη βρίσκεται σ’ αὐτή τή ζωή. Σήμερα τρώει, πίνει, κάνει τά θελήματά του, ὅσο περισσότερο μπορεῖ, ὄχι ὅμως ὅσο θέλει, καί χαίρεται σέ βάρος τῆς ψυχῆς του• τήν ἄλλη μέρα ὅμως, ἄν δέν μπορεῖ νά χορτάσει ἀπό τίς ἴδιες ἀπολαύσεις, θά λυπηθεῖ πάρα πολύ. Αὐτόν ὅμως πού προσέχει τόν ἑαυτό του καί πού ἀπέκτησε καλή συνήθεια δέ θά τόν ἐγκαταλείψει, οὔτε θά ἐξαφανιστεῖ ἡ εὐφροσύνη, πού εἶναι ἡ ἐλπίδα γιά τά μέλλοντα ἀγαθά• ὅπως εἶναι γραμμένο• «Θυμήθηκα τόν Θεό καί ἔνιωσα εὐφροσύνη». Προσευχηθεῖτε, παρακαλῶ, στόν Κύριο καί γιά μένα τόν ταλαίπωρο• διότι σ’ αὐτόν ἁρμόζει ἡ δόξα, στούς ἀπέραντους αἰῶνες. Ἀμήν.» (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)
