Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Στό ρητό· πρόσεχε στόν ἑαυτό σου, Κεφάλαια δώδεκα
Κεφάλαιο ἔνατο (γ)
«Ὁ φοβερός Ὄφις μᾶς προσφέρει κρυφά ἐξυπνάδα γιά νά νικήσουμε μέ δικαιολογίες αὐτούς πού θέλουν νά μᾶς διορθώσουν, καί ἔτσι ἡ ἁμαρτία περισσεύει σ ἐμᾶς, ἐπειδή δέν ὑπάρχει αὐτός πού θά ἀντισταθεῖ. Σέ λαφυραγωγεῖ ὁ Ἐχθρός σου, καί δέν τό γνωρίζεις, ψυχή μου; Κάνει τίς ἐπιθυμίες του σ’ ἐσένα, καί τό ἀνέχεσαι; Ἀπόφευγε, ἄνθρωπέ μου, τίς κακές συμβουλές του. Θυμήσου αὐτά πού συμφώνησες μέ τόν Θεό, καί πρόσεχε τόν ἁγιασμό σου, γιά νά βρεῖς χάρη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ἄκου τόν Ἀπόστολο πού λέει· Ἀποφεύγετε τήν πορνεία. Καί θέλεις νά μάθεις πόσο ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ πορνεία; Αὐτούς δηλαδή πού δέν μπόρεσε νά θανατώσει στήν ἔρημο τό δάγκωμα τῶν φιδιῶν, αὐτούς στήν Μαδιάν τούς ἔριξε κάτω νεκρούς ἡ πορνεία, καί διά μέσου τῆς πορνείας προτίμησαν νά φᾶνε ἀκόμη καί θυσία εἰδώλων γι’ αὐτό ἔπεσαν νεκροί, μέσα σέ μία μέρα, εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες. Ἄν ὅμως ἔπεσες σέ τέτοια ἁμαρτία, μήν παραμένεις στήν πτώση, οὔτε νά καταφρονεῖς τή μακροθυμία καί τήν ἀνεκτικότητα τοῦ Θεοῦ. Θυμήσου ὅτι ὁ θάνατος δέ θά ἀργήσει. Θυμήσου ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ξεφύγεις ἀπό τά χέρια τοῦ Θεοῦ. Μή λοιπόν ἀδιαφορεῖς, ἀλλά μετανόησε, χύσε δάκρυα, στέναξε, διότι σέ ἔχει ἐμπαίξει ὁ Διάβολος. Γιατί καί ἄν ἀκόμη ἐμεῖς ἀφήσουμε νά λησμονηθεῖ τό παράπτωμα, ὅμως ὁ Θεός πού μᾶς ἔπλασε γνωρίζει καλά τό ἔργο τοῦ καθενός.
Μή λοιπόν ἀδιαφορεῖς, ἀλλά στάσου γενναία ἀπέναντι στόν Ἀντίπαλο καί φράξε καλά τό ἄνοιγμα ἀπό τό ὁποῖο μπαίνοντας συνήθως ὁ Ἐχθρός σέ λαφυραγώγησε, γιά νά γυρίσει πίσω ἄπρακτος, καθώς δέ θά βρεῖ κατάλληλη τήν εἴσοδο. Καί τό φράξιμο τοῦ ἀνοίγματος εἶναι τό νά προφυλάσσουμε τίς αἰσθήσεις ἀπό τίς ὁποῖες μπαίνει στήν ψυχή τό ἀγαθό ἤ τό πονηρό: τήν δράση, τήν ἀκοή, τήν ὄσφρηση, τήν ἀφή, τή γεύση• καί νά μήν ἀφήνουμε τούς λογισμούς νά περιπλανιῶνται ἄπρεπα. Νά ἔχεις, ἀγαπητέ, στό νοῦ σου τούς γίγαντες, οἱ ὁποῖοι κατέστρεψαν τή γῆ κατά τόν καιρό τῆς κυριαρχίας τους• πώς τούς ἐξαφάνισε ὁ Κύριος σέ μία στιγμή μέ τόν κατακλυσμό, ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς, καί ἡ δύναμή τους δέν τούς ὠφέλησε. Συλλογίσου τή χώρα τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας, πώς καταστράφηκε ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν πού κατοικοῦσαν σ’ αὐτή, καί ὅτι ἡ ἄσωτη ζωή καί ἡ ὑπερηφάνεια δέν τούς ὠφέλησε. Ἄς ἐνδιαφερθοῦμε λοιπόν, ἀγαπητοί, γιά τή σωτηρία μας, μήπως βρεῖ ξαφνικά καί ἐμᾶς τό τέλος τῆς ζωῆς μας καί ἀναχωρήσουμε ἀπ’ αὐτή τή ζωή, τή στιγμή πού εἴμαστε σέ μεγάλη κατάκριση. Τί νομίζουμε γι’ αὐτόν πού πέθανε· ὅτι μετά ἀπό μία μέρα θά ξαναγυρίσει στό σπίτι του; Ἤ μετά ἀπό ἕνα χρόνο; Ἤ μετά ἀπό ἑκατό ἤ χίλια χρόνια; Γιατί λοιπόν προσπαθοῦμε νά διεκδικήσουμε αὐτά πού δέ μένουν, καί καταφρονοῦμε αὐτά πού δέ φεύγουν;» (Τά κείμενα πού δημοσιεύουμε εἶναι παρμένα ἀπό τό ἔργο: «Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἔργα, τόμος 2ος τῶν ἐκδόσεων «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 79 κ.ἑ.)