Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. γ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ς΄ 46 – ζ΄ 1)
46 Τί δέ με καλεῖτε Κύριε Κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω; 47 πᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός με καὶ ἀκούων μου τῶν λόγων καὶ ποιῶν αὐτούς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστὶν ὅμοιος· 48 ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδομοῦντι οἰκίαν, ὃς καὶ ἔσκαψε καὶ ἐβάθυνε καὶ ἔθηκε θεμέλιον ἐπὶ τὴν πέτραν· πλημμύρας δὲ γενομένης προσέρρηξεν ὁ ποταμὸς τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσε σαλεῦσαι αὐτήν· τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. 49 ὁ δὲ ἀκούσας καὶ μὴ ποιήσας ὅμοιός ἐστιν ἀν-θρώπῳ οἰκοδομήσαντι οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς θεμελίου· ᾗ προσέρρηξεν ὁ ποταμός, καὶ εὐθὺς ἔπεσε, καὶ ἐγένετο τὸ ρῆγμα τῆς οἰκίας ἐκείνης μέγα. Επεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάν-τα τὰ ρήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
46 Γιατί μέ ὀνομάζετε, Κύριε, Κύριε, καί δέν ἐφαρμόζετε ἐκεῖνα πού σᾶς λέω καί σᾶς διδάσκω; Θά γίνετε κι ἐσεῖς ἴδιοι μέ τούς ὑποκριτές, οἱ ὁποῖοι μέ τό στόμα τους μέ ὁμολογοῦν Κύριο, ἀλλά μέ τά ἔργα τους μέ ἀρνοῦνται καί μέ ἐμπαίζουν. 47 Καθένας πού ἔρχεται σέ μένα καί ἀκούει τούς λόγους μου καί τούς ἐφαρμόζει στή ζωή του, θά σᾶς δείξω μέ κάποια εἰκόνα μέ ποιόν μοιάζει. 48 Μοιάζει μέ ἕναν ἄνθρωπο πού κτίζει σπίτι, ὁ ὁποῖος ἔσκαψε καί προχώρησε βαθιά κι ἔβαλε θεμέλιο πάνω στήν πέτρα. Κι ὅταν ξέσπασε νεροποντή καί πλημμύρα, ἔπεσε μέ ὁρμή ὁ ποταμός στό σπίτι ἐκεῖνο καί δέν μπόρεσε νά τό σαλέψει, διότι ἦταν θεμελιωμένο πάνω στή στερεή καί ἀμετακίνητη πέτρα. 49 Ἐκεῖνος ὅμως πού ἄκουσε τή διδασκαλία μου ἀλλά δέν τήν ἐφάρμοσε, μοιάζει μ’ ἕναν ἄνθρωπο πού ἔκτισε τό σπίτι του στό χῶμα, χωρίς θεμέλιο. Καί ἔπεσε μέ ὁρμή ὁ ποταμός στό σπίτι αὐτό κι ἀμέσως αὐτό γκρεμίστηκε ὁλόκληρο καί σωριάστηκε. Ἡ καταστροφή μάλιστα καί διάλυση τῆς οἰκίας ἐκείνης ὑπῆρξε μεγάλη καί ἀνεπανόρθωτη. Δηλαδή, ὁ πρῶτος πειρασμός καί τό πρῶτο κύμα μιᾶς δοκιμασίας φθάνει νά ρίξει κάτω τό πνευματικό οἰκοδόμημα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου πού ἄκουσε βέβαια μέ κάποια προθυμία τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν φρόντισε νά τόν θεμελιώσει στερεά καί βαθιά σέ μιά καρδιά στηριγμένη ὁλοκληρωτικά στόν Κύριο. 1 Οταν ὁ Ἰησοῦς τελείωσε ὅλη αὐτή τή διδασκαλία του καί γέμισε μ’ αὐτήν τίς ἀκοές τοῦ λαοῦ, ἦλθε ἀπό τό πεδινό μέρος πού ἦταν, στήν Καπερναούμ.