Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ς΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ια΄ 23-26)
23 Ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει. 24 Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι᾿ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ μὴ εὑρίσκον λέγει· ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθεν ἐξῆλθον· 25 καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 26 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
23 Συμβιβασμούς μέ τήν παράταξη τοῦ διαβόλου δέν δέχομαι, ὅπως νομίζετε. Ἐκεῖνος πού δέν εἶναι μέ ὅλη του τήν ψυχή μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Κι ἐκεῖνος πού δέν μαζεύει μ’ ἐμένα τά πνευματικά πρόβατά μου, αὐτός σάν λύκος τά σκορπίζει. 24 Αὐτοί ὅμως πού ἐλευθερώνονται μέ τή δύναμή μου ἀπ’ τήν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ πρέπει νά προσέχουν καί νά ἐργάζονται ἀκούραστα, γιά νά προοδεύουν διαρκῶς σέ ἀρετή καί ἁγιότητα. Διότι ὅταν τό ἀκάθαρτο πνεῦμα βγεῖ ἀπ’ τόν ἄνθρωπο πού μετανόησε, μοιάζει μ’ ἐκεῖνον πού περνᾶ ἀπό τόπους πού δέν ἔχουν νερό καί ζητᾶ ἀνάπαυση. Κι ἐπειδή δέν τή βρίσκει, λέει: Θά γυρίσω πάλι στό σπίτι μου, ἀπ’ ὅπου βγῆκα. Θά ἐπιστρέψω δηλαδή στήν ψυχή ἀπό τήν ὁποία ἐκδιώχθηκα. 25 Κι ὅταν ἔλθει, βρίσκει τό σπίτι σκουπισμένο καί στολισμένο. Βρίσκει δηλαδή τόν ἄνθρωπο ἀδρανή καί ἕτοιμο νά δεχθεῖ ἐπίσκεψη ἀπό κάθε παλαιό ἐπισκέπτη καί γνωστό του. 26 Τότε πηγαίνει καί παίρνει μαζί του πολλά ἄλλα πνεύματα πονηρότερα ἀπ’ τόν ἑαυτό του, κι ἀφοῦ μποῦν, κατοικοῦν πλέον μόνιμα ἐκεῖ. Κι ἔτσι ἡ τελευταία αὐτή κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου γίνεται χειρότερη ἀπ’ τήν πρώτη. Πράγματι, ὅσοι ἀποστάτησαν ἀπ’ τή θεία χάρη καί τήν ἔδιωξαν ἀπ’ τήν ψυχή τους, γίνονται πολύ χειρότεροι ἀπ’ ὅ,τι ἦταν πρίν τούς ἐπισκεφθεῖ ἡ χάρη.
