Δευτέρα 4 Νοεμβρίου

01 deftera

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 13-15, 22-31)

13 Εἶπε δέ τις αὐτῷ ἐκ τοῦ ὄχλου· διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ μου μερίσασθαι τὴν κληρονομίαν μετ᾿ ἐμοῦ. 14 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρω­πε, τίς με κατέστησε δικα­στὴν ἢ μεριστὴν ἐφ᾿ ὑμᾶς; 15 εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· ὁ­­­ρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀ­πὸ­ πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρ­χόντων αὐτοῦ. 22 Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ· διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. 23 οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 24 κατανοήσατε τοὺς κόρα­κας, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐ­δὲ θερίζουσιν, οἷς οὐκ ἔστι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκη, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πό­­σῳ μᾶλλον ὑμεῖς διαφέρετε τῶν πετεινῶν; 25 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 26 εἰ οὖν οὔτε ἐλάχιστον δύνασθε, τί περὶ τῶν λοιπῶν­ μεριμνᾶτε; 27 κατανοήσατε τὰ κρίνα­ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐ­δὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 28 εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀ­­­γροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔ­ριον εἰς κλίβανον βαλλόμε­νον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέν­νυσι, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 29 καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτε τί φάγητε καὶ τί πίητε, καὶ μὴ μετεωρίζεσθε· 30 ταῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου ἐπιζητεῖ· ὑμῶν δὲ ὁ πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούτων· 31 πλὴν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑ­μῖν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

13 Κάποιος ἀπό τόν λαό εἶπε στόν Ἰησοῦ: Διδάσκαλε, πές στόν ἀδελφό μου νά μοιράσει μαζί μου τήν κληρονομιά τοῦ πατέρα μας. 14 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοῦ ἀπάντησε: Ἄνθρωπέ μου, ποιός μέ διόρισε καί μέ ἐγκατέστησε δικαστή ἤ μοιραστή σας, γιά νά ἐκδώσω ἐγώ ἀπόφαση πάνω στή διαφορά σας ἤ γιά νά ἐπιβλέψω τήν ἐκτέλεση τῆς διανομῆς; 15 Καί παίρνοντας ἀφορμή ἀπ’ αὐτό, εἶπε σ’ ὅσους τόν ἄκουγαν: Νά προσέχετε καί νά προφυλάγεστε ἀπό κάθε εἶδος πλεονεξίας. Ἡ πλεονεξία δέν μπο­­ρεῖ κα­­θό­λου νά κάνει τή ζωή σας ἄνετη καί χαρούμενη. Διότι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά πε­ρίσσια πλούτη του καί δέν διατηρεῖται ἀπό τά ὑπάρ­χοντά του. Τά πολλά του πλούτη δέν μποροῦν νά τοῦ ἐξασφαλίσουν τή μακροζωία καί τήν εὐχάριστη ζωή. 22 Εἶπε τότε στούς μαθητές του: Ἀφοῦ ἡ διατήρηση τῆς ζωῆς σας δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά ἄφθονα ὑλικά ἀγαθά ἀλλά ἀπό τόν Θεό, γι’ αὐτό σᾶς λέω ὄχι μόνο νά μήν ἐπιδιώκετε νά ἀποκτήσετε πολλά, ἀλλά ἀκόμη καί γιά τά ἀπαραίτητα καί τά ἀναγκαῖα νά μήν κυριεύεσθε ἀπό ἀγωνιώδεις καί βασανιστικές φροντίδες. Μή φροντίζετε μέ ἀγωνία καί ἀνησυχία γιά τή ζωή σας τί θά φᾶτε, οὔτε γιά τό σῶμα σας τί θά ντυθεῖτε. 23 Δέν ἀξίζει ἡ ζωή σας περισσότερο ἀπ’ τήν τροφή, καί τό σῶμα σας περισσότερο ἀπ’ τό ἔνδυμα; Ἀφοῦ λοι­­πόν ὁ Θεός, χωρίς νά τό περιμένετε, σᾶς ἔδωσε τή ζωή καί τό σῶμα, πού ἀξίζουν περισσότερο, θά σᾶς δώ­σει καί τήν τροφή καί τό ἔνδυμα, πού ἀξίζουν λιγότερο. 24 Παρατηρῆστε μέ προσοχή τά κοράκια καί σκεφθεῖτε ὅτι αὐτά οὔτε σπέρνουν οὔτε θερίζουν. Δέν ἔχουν οὔτε κελλάρι οὔτε ἀποθήκη. Κι ὅμως, ἐνῶ καί οἱ ἄνθρωποι τά κυ­νηγοῦν, ἀλλά καί τά ψοφίμια, ἀπ’ τά ὁποῖα ζοῦν, εἶναι σπάνια καί δυσεύρετα, ὁ Θεός τά τρέφει. Πόσο περισσότερο θά θρέψει ἐσᾶς, πού διαφέρετε τόσο πο­λύ καί εἶστε ἀσυγκρίτως ἀνώτεροι ἀπό τά πουλιά; 25 Ποιός ἐξάλλου ἀπό σᾶς, ὅσο κι ἄν φροντίσει, μπορεῖ νά προσθέσει στό ἀνάστημά του ἕναν πήχη; Κανείς. 26 Ἐάν λοιπόν δέν ἔχετε τή δυνατότητα νά αὐξήσετε τό ἀ­νά­στη­μά σας, πού ἄν συγκριθεῖ μέ τή δημιουργία καί τή διατήρηση τῆς ζωῆς σας εἶναι κάτι τό ἐλάχιστο, γιατί φροντίζετε γιά τά ἄλλα, στά ὁποῖα ἔχετε πολύ μικρότερη ἐξουσία ἀπ’ ὅ,τι στό ἀνάστημά σας; 27 Προσέξτε καί πάρτε μαθήματα ἀπό τά κρίνα, πῶς φυτρώνουν καί μεγαλώνουν. Δέν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν. Καί ὅμως σᾶς βεβαιώνω, οὔτε ὁ πιό ἐπινοητικός καί σοφός Σολομών μέ ὅλη τή φημισμένη δόξα του καί τή μεγαλοπρεπή περιβολή του δέν ντύθηκε ποτέ μέ τό­σο ὡραία καί μεγαλοπρεπή στολή, σάν αὐτή πού ἔχει ἕνα ἀπό τά κρίνα αὐτά. 28 Ἄν λοιπόν ὁ Θεός ντύνει τόσο ὡραῖα τό ἀγριόχορτο, πού φυτρώνει μόνο του στά χωράφια καί δέν ἔχει προορισμό νά ζήσει, ὅπως ἐσεῖς, ἀλλά σήμερα ὑπάρχει κι αὔριο ρίχνεται στό φοῦρνο, πόσο περισσότερο θά ντύσει καί θά φροντίσει γιά σᾶς, ὀλιγόπιστοι; 29 Γι’ αὐτό κι ἐσεῖς μή ζητᾶτε μέ ἀγωνία τί θά φᾶ­τε ἤ τί θά πιεῖ­τε. Καί μήν ἀφήνετε τήν ψυχή σας νά πα­ρα­δέρνει ἐδῶ κι ἐκεῖ μέ ἀνήσυχες σκέψεις καί φροντίδες. 30 Διότι ὅλα αὐτά τά ἐπιζητοῦν σάν νά εἶναι τά μόνα σο­­­­­βα­ρά καί ἀπαραίτητα ἀγαθά οἱ εἰδω­λο­λά­τρες, πού ἀγνοοῦν τόν ἀληθινό Θεό καί τήν πατρική του πρόνοι­α. Ὁ δικός σας ὅμως Πατέρας γνωρίζει ὅτι τά ἔχετε αὐτά ἀνάγκη καί γι’ αὐτό θά σᾶς τά δώσει. 31 Ἐσεῖς μόνο νά ζητᾶτε ὡς τό κυριότερο ἀπ’ ὅλα τό νά ζήσετε τή ζωή τῆς χάριτος καί τῆς ὑπακοῆς στό Θεό, ἡ ὁποία θά σᾶς καταστήσει μέλη τῆς βασιλείας του ἀπ’ αὐτή τή ζωή καί θά σᾶς ἐξασφαλίσει τήν κληρονομία τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν της στό αἰώνιο μέλλον. Καί ὅλα αὐτά τά ἐπίγεια ἀγαθά θά σᾶς δοθοῦν μαζί μ’ ἐκεῖνα.