Τὴν αὐγὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, 73 χρόνια πρίν, ἡ Ἐλευθερία, ἀντρειωμένη ἀμαζόνα τῆς ἱστορίας, βγαλμένη ἀπὸ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν μεγάλων της θαυμαστῶν, τῶν Ἑλλήνων, συνέτριψε τὸ μανιασμένο ναζιφασιστικὸ τέρας ποὺ σκόρπιζε τὸν τρόμο στὸν πλανήτη. Τὸ τρομερὸ σπαθί της ἄστραψε στὴν πρώτη ἀκτίνα τοῦ ἥλιου· τὸ ζύγισε γιὰ μιὰ στιγμὴ μονάχα· ἔπειτα τὸ βύθισε στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρωποφάγου θηρίου. Πάνω ἀπὸ τὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου φώτισε μὲ τὸ βλέμμα της τὸν βυθισμένο στὸ σκοτάδι τοῦ φόβου κόσμο. Τούτη τὴ μοναδικὴ ὥρα τῆς ἱστορίας τιμοῦμε κάθε χρόνο μὲ τὴν ἐθνική μας ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, ἡμέρα ἱερή! Ἡ μνήμη της, ὀφειλὴ στοὺς ἥρωες ποὺ ἄφησαν τὰ ἁγιασμένα κόκκαλά τους στὶς φριχτὲς χαράδρες τῆς Πίνδου, ἔπρεπε νὰ συνεπαίρνει τὶς καρδιές μας. Ὅλων! Κι οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες νὰ σιωποῦν. Ναί! Κάλλιο νὰ σιωποῦν, παρὰ νὰ βγάζουν ἀπὸ τὸ μικρὸ ἀνάστημά τους τὴ μικροκομματική τους μιζέρια τέτοια μεγάλη μέρα. Γιατί ᾿ναι πόνος ἀβάσταχτος καὶ ἀπαρηγόρητη θλίψη νὰ τοὺς ἀκοῦς νὰ ἐρίζουν πάνω στοὺς μαρτυρικοὺς τάφους τῶν παλληκαριῶν γιὰ τὸ ἂν πρέπει αὐτὴ ἡ μέρα νὰ τιμᾶται μὲ παρελάσεις. Κι εἶναι πρόκληση βάναυση νὰ ὑποστηρίζεται ἀπὸ κορυφαῖο στέλεχος τῆς δικομματικῆς Κυβερνήσεως ὅτι ἡ συμμετοχὴ τῶν ἁρμάτων μάχης στὴ λαμπρὴ παρέλαση τῆς Θεσσαλονίκης «ἀποτελεῖ ἀσέβεια πρὸς τὶς θυσίες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ». Ἀσέβεια πρὸς τὶς θυσίες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἡ τιμὴ τῶν ἡρώων τοῦ ΟΧΙ; Ὄχι! Ἀσέβεια ἀποτελεῖ ἡ πρὸ ἐτῶν ἀπόφασή σας νὰ καταργήσετε τὴ συμμετοχὴ τῶν ἁρμάτων στὶς παρελάσεις, δῆθεν γιὰ νὰ ἐξοικονομήσετε τὸ ἀσήμαντο ποσὸ τῆς βενζίνης, τὴν ὥρα ποὺ τὰ διεφθαρμένα κομματικά σας ἐπιτελεῖα χρηματοδοτοῦνται ἀφειδῶς ἀπὸ τὸν κρατικὸ προϋπολογισμό, γιὰ νὰ ρυπαίνουν τοὺς δρόμους μὲ τὶς ἄχαρες ἀφίσες τῶν τόσο μικρῶν σας – μπροστὰ στοὺς τιτάνες τοῦ ᾿40 – ὑποψηφίων. Ἀσέβεια ἀποτελοῦν οἱ ἄθλιες «παρελάσεις ὑπερηφάνειας» τῶν ὁμοφυλόφιλων, σημαιοφόροι τῶν ὁποίων ἀναδεικνύονται οἱ ἐκλεγμένοι μὲ τὶς σημαῖες τῶν κομμάτων σας δήμαρχοι καὶ οἱ ἐγκάθετοι τῆς ἀμερικανικῆς πρεσβείας. Ἀλήθεια, δὲν συναισθάνεσθε καθόλου τὴν τρομερή σας εὐθύνη γιὰ τὸ τωρινὸ κατάντημα τοῦ τόπου; Δὲν βλέπετε τὶς στρατιὲς τῶν ἀνέργων, τὶς οὐρὲς τῶν πεινασμένων, τὴν ἀπόγνωση τῶν νέων; Ἡ Ἑλλάδα στηρίζεται στὴ μνήμη τῶν ἡρώων της, ὅπως τὸ διετύπωσε ὁ μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας Ὀδυσσέας Ἐλύτης: «Τὰ θεμέλια μου στὰ βουνὰ / καὶ τὰ βουνὰ σηκώνουν οἱ λαοὶ στὸν ὦμο τους / καὶ πάνω τους ἡ μνήμη καίει / ἄκαυτη βάτος. / Μνήμη τοῦ λαοῦ μου σὲ λένε Πίνδο καὶ σὲ λένε Ἄθω»! Ἀφῆστε λοιπὸν τὴν ἱερὴ μνήμη τῶν ἡρώων! Διότι τοῦτο τὸν τόπο τὸν βαστᾶνε οἱ νεκροί!
