1 Μαρτίου
Ἑορταζόμενοι ἅγιοι
● Ἡ Ἁγία Εὐδοκία ἡ ἀπὸ Σαµαρειτῶν, Ὁσιοµάρτυς
● Ἡ Ὁσία Δοµνίνα ἡ Νέα
● Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα
● Οἱ Ἅγιοι Μάρκελλος καὶ Ἀντώνιος
● Οἱ Ἅγιοι Σίλβεστρος καὶ Σωφρόνιος
● Ὁ Ἅγιος Νεστοριανός
● Οἱ Ἅγιοι Χαρίσιος, Νικηφόρος καὶ Ἀγάπιος
● Ὁ Ἅγιος Σίλβεστρος Πατριάρχης
● Ὁ Ὅσιος Ἀγάπιος καὶ ὁ Ὅσιος Εὐδόκιµος
● Ὁ Ἅγιος Παρασκευὰς ὁ Τραπεζούντιος, νεοµάρτυρας
● Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ ὁσιοµάρτυρας
● Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ νεοµάρτυς (Ἀντρέγιεβνα) (Ρωσίδα)
Περισσότερα στοιχεῖα
ἩἉγία Εὐδοκία ἡἀπὸ Σαµαρειτῶν, Ὁσιοµάρτυς
Ἦταν ἀπὸ τὴν Ἠλιούπολη τῆς Συρίας καὶ ἔζησε ἐπὶ Τραϊανοῦ (98-117 µ.Χ.). Περνοῦσε τὴν ζωή της µέσα στὴν πορνεία καὶ τὶς ἀκολασίες. Ἡ ἐκθαµβωτικὴ καλλονή της εἵλκυε πολλοὺς ἐραστὲς καὶ ἔτσι συγκέντρωσε πολὺ πλοῦτο. Τὸ θεῖο ἔλεος ὅµως εὐδοκεῖ, ὥστε καὶ οἱ ψυχὲς ποὺ παρεκτράπησαν ἠθικὰ νὰ µὴ χάνουν ὁλότελα τὴν ἠθικὴ συναίσθηση, ἀλλὰ νὰ µένει κάτι ἀπὸ τὸν ἠθικὸ πόθο. Ἔτσι καὶ ἡ Εὐδοκία. Μετὰ ἀπὸ µία ἀρρώστια της, εἴτε ἀπὸ κορεσµό, εἴτε ἀπὸ ἐγωισµὸ πρὸς τοὺς φίλους της, διότι τὴν περίοδο ποὺ ἦταν ἄρρωστη τὴν εἶχαν ἐγκαταλείψει, δὲ συνέχισε τὴν προηγούµενη ζωή της. Ἐγκατέλειψε τὴν πόλη καὶ ἐπέστρεψε µετὰ ἀπὸ ἕνα χρόνο. Θέλησε νὰ µείνει ἄγνωστη καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐγκαταστάθηκε στὰ τελευταῖα σπίτια τῆς πόλης. Ἐκεῖ, γνωρίζει µὲ θαυµατουργικὸ τρόπο τοὺς χριστιανοὺς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἀναπαύεται τόσο πολὺ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (καὶ νουθεσιῶν κάποιου µοναχοῦ ὀνόµατι Γερµανοῦ), ποὺ ἀµέσως βαπτίζεται χριστιανὴ (ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Θεόδοτο) καὶ µὲ τὴν µετάνοιά της καθαρίζεται ἀπὸ τὰ ἔκτροπα τῆς προηγούµενης ζωῆς. Ἀπὸ τότε ἀλλάζει ζωή. Δίνει τὴν περιουσία της στὰ ὀρφανὰ καὶ τοὺς φτωχοὺς καὶ γίνεται πιστὴ ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ µάλιστα µέχρι µαρτυρικοῦ θανάτου. Ἔτσι ἡ Ἁγία Εὐδοκία ἔρχεται νὰ µᾶς θυµίσει τὰ αἰώνια λόγια του Κυρίου µας: ὅτι «οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑµᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Οἱ τελῶνες, δηλαδή, καὶ οἱ πόρνες, ποὺ στὴν ἀρχὴ ἔδειξαν ἀπείθεια στὸ Νόµο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ µετὰ µετενόησαν καὶ πίστεψαν ἔµπρακτα σ᾿ Αὐτόν, θὰ προλάβουν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐσᾶς, ποὺ µόνο στὰ λόγια πιστεύετε στὸ Θεό, ἐνῷ στὴν πράξη εἶστε ἄπιστοι.
ἩὉσία Δοµνίνα ἡ Νέα
Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Κῦρο τῆς Συρίας καὶ ἔζησε κατὰ τὸ πρῶτο µισό του 5ου αἰῶνα. Οἱ γονεῖς της, εὐσεβεῖς καὶ πλούσιοι, τὴν εἶχαν ἀναθρέψει χριστιανικότατα, καὶ τῆς παρεῖχαν τὰ µέσα γιὰ ἐλεηµοσύνες καὶ ἄλλα καλὰ ἔργα. Ὁ ἐπίσκοπος Θεοδώρητος, βλέποντας τὴν τόσο ζωντανὴ εὐσέβειά της, τὴν ἐκτιµοῦσε πολὺ καὶ τὴν χρησιµοποιοῦσε σὰν παράδειγµα στὶς πλούσιες νέες, ποὺ νόµιζαν, ὅτι µποροῦσαν νὰ συµβιβάσουν τὴν χριστιανοσύνη τους µὲ τὶς κοσµικὲς ἐπιδείξεις καὶ µαταιότητες. Καί, ὅσες φορὲς ἔβλεπε κόρη, ποὺ ποθοῦσε νὰ ἀκολουθήσει τὸν Εὐαγγελικὸ δρόµο, τῆς συνιστοῦσε νὰ συναναστρέφεται τὴν Δοµνίνα. Ἡ δὲ Δοµνίνα, καθοδηγοῦσε µὲ πολλή ἀδελφικὴ στοργὴ καὶ ταπεινοφροσύνη, προσπαθώντας νὰ µὴ φαίνεται, ὅτι ὑπερτερεῖ, πολλὲς φορὲς µάλιστα κάνοντας τὴν µικρότερη. Κατὰ τὰ δειλινά, ἡ Δοµνίνα συνήθιζε νὰ πηγαίνει στὴ γειτονική της ἐκκλησία, ὅπου ἔκανε δεήσεις µέσα στὴ σιγὴ τοῦ ναοῦ. Ἔτσι, µὲ τέτοιες ἅγιες ἀσχολίες, τελείωσε ἡ Δοµνίνα τὴν ζωή της καὶ πῆγε στὰ ἀθάνατα σκηνώµατα, ποὺ ἀποτέλεσαν τὸ διαρκῆ καὶ διακαῆ πόθο της σ᾿ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς της.
ἩἉγία Ἀντωνίνα
Ἔζησε στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας. Θερµὴ χριστιανή, ἐργαζόταν γιὰ τὴν ἐξάπλωση τῆς πίστης µεταξὺ τῶν γυναικῶν τῆς εἰδωλολατρείας. Καταγγέλθηκε καὶ ὁµολόγησε ἀµέσως τὴν θεάρεστη δραστηριότητά της. Τότε τὴν ὑποχρέωσαν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, ἀλλὰ ἡ Ἀντωνίνα ἀρνήθηκε σθεναρὰ καὶ µάλιστα συνηγόρησε µπροστὰ στὸν ἔπαρχο ὑπὲρ τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Μετὰ ἀπὸ βασανιστήρια, τὴν ἔριξαν σὲ σκοτεινὴ ἀποµόνωση µὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ καµφεῖ τὸ φρόνηµά της. Ὅταν τὴν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν φυλακή, ἡ Ἀντωνίνα ἀντέταξε τὴν ἴδια ἄρνηση στὶς προτροπὲς καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ κριτῆ ν᾿ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε τὴν ἔβαλαν µέσα σ᾿ ἕνα σακὶ καὶ τὴν ἔριξαν µέσα στὴ λίµνη τῆς Νίκαιας, παίρνοντας ἔτσι τὸ ἀθάνατο στεφάνι τοῦ µαρτυρίου. (Ἡ µνήµη της ἐπαναλαµβάνεται καὶ τὴν 12η Ἰουνίου).
ΟἱἍγιοι Μάρκελλος καὶἈντώνιος
Μαρτύρησαν ἀφοῦ τοὺς ἔριξαν µέσα στὴ φωτιά.
ΟἱἍγιοι Σίλβεστρος καὶ Σωφρόνιος
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.
ὉἍγιος Νεστοριανός
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.
ΟἱἍγιοι Χαρίσιος, Νικηφόρος καὶἈγάπιος
Δὲν ὑπάρχει καµία πληροφορία γιὰ τὴν ζωή τους.
ὉἍγιος Σίλβεστρος Πατριάρχης
Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται στὸ Ἱεροσολυµιτικὸ Κανονάριο σελ. 36 ὡς ἑξῆς: «Ἐν τὴν Ἀναστάσει, τοῦ ἁγίου πατριάρχου Σιλβέστρου». Ἡ πανήγυρή του γινόταν στὸν ναὸ τῆς Ἀναστάσεως, ἀλλὰ ἄγνωστο ποιᾶς πόλης Πατριάρχης ἦταν ὁ Σίλβεστρος, ποὺ τὴν µνήµη του γιορτάζει ἡ ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύµων.
ὉὍσιος Ἀγάπιος καὶὁὍσιος Εὐδόκιµος
Ὁ Ὅσιος αὐτὸς ἦταν στὴ Σκήτη τοῦ Κολιτζοῦ τῆς περιοχῆς Βατοπαιδίου. Ὅµως, σὲ µία ἐπιδροµή τοης οἱ Ἀγαρηνοὶ πειρατὲς τὸν αἰχµαλώτισαν καὶ τὸν πούλησαν σὰν δοῦλο σ᾿ ἕναν ἄλλο Ἀγαρηνό. Αὐτὸς τὸν εἶχε δεµένο µὲ ἁλυσίδες, γιὰ τὸν φόβο µὴν ἀποδράσει, καὶ τὸν χρησιµοποιοῦσε στὶς πιὸ σκληρὲς καὶ βαριὲς ἐργασίες. Διὰ τῆς προσευχῆς καὶ κατὰ τὴν στιγµὴ ποὺ βρισκόταν στὴ φυλακή, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος τὸν ἐλευθέρωσε. Τότε ὁ Ὅσιος ἀµέσως γύρισε στὸ Ἅγιον Ὄρος, στὸν Γέροντά του. Ἀλλ᾿ ὁ Γέροντας, µόλις τὸν εἶδε, τοῦ ἔκανε παρατήρηση διότι ἔφυγε κρυφὰ χωρὶς τὴν ἔγκριση τοῦ κυρίου του, καὶ τοῦ εἶπε ἀµέσως νὰ γυρίσει πίσω. Ὁ Ὅσιος Ἀγάπιος ἔκανε ὑπακοὴ καὶ ἐπέστρεψε στὸν Ἀγαρηνὸ κύριό του. Ἡ ἐνέργειά του αὐτὴ συγκίνησε τὸν Ἀγαρηνό, µὲ ἀποτέλεσµα αὐτὸς καὶ οἱ δυὸ γιοί του, µαζὶ µὲ τὸν ὅσιο Ἀγάπιο, νὰ ἔλθουν στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ νὰ γίνουν µοναχοί. Γιὰ δὲ τὸν ὅσιο Εὐδόκιµο, βλέπε βιογραφικό του σηµείωµα τὴν 5η Ὀκτωβρίου.
ὉἍγιος Παρασκευὰς ὁ Τραπεζούντιος, νεοµάρτυρας
Ὁ Ἅγιος αὐτὸς νεοµάρτυρας δὲν ἀναφέρεται ἀπὸ τοὺς Συναξαριστές. Ἦταν ἀπὸ τοὺς προύχοντες τῆς Τραπεζούντας καὶ µαρτύρησε τὴν 1η Μαρτίου 1659 µὲ ἀπαγχονισµό. Τὸ σῶµα του παρέλαβαν οἱ χριστιανοὶ καὶ τὸ ἔθαψαν στὸν ναὸ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης. Κατόπιν ἀνακοµίσθηκε στὴ Μονὴ Θεοσκεπάστου τῆς Τραπεζούντας.
ὉἍγιος Παῦλος ὁὁσιοµάρτυρας
Ἄγνωστο ποὺ καὶ πότε µαρτύρησε, µᾶλλον ὅµως ἐπὶ τῶν εἰκονοµάχων, ἀφοῦ οἱ Συναξαριστὲς σηµειώνουν ὅτι ὑπὲρ τῶν ἁγίων εἰκόνων διὰ τοῦ πυρὸς ἐτελειώθη.
ἩἉγία Ἀναστασία ἡ νεοµάρτυς (Ἀντρέγιεβνα) (Ρωσίδα)
Διὰ Χριστὸν σαλή.
