9 Μαρτίου

0309

9 Μαρτίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

   Ο γιοι σαράντα Μάρτυρες πο µαρτύρησαν στ Σεβάστεια

●   γιος Ορπασιανός

●   γιος Καισάριος δελφς Γρηγορίου Θεολόγου

   Ο γιοι παππούς, γιαγιά, πατέρας, µητέρα κα τ Δύο παιδιά τους

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

Ογιοι σαράντα Μάρτυρες πο µαρτύρησαν στ Σεβάστεια

Κα ο 40 ατο γιοι ταν στρατιτες στ πι πίλεκτο τάγµα το στρατο το Λικινίου. ταν ατς ξαπέλυσε διωγµ κατ τν χριστιανν, ο γιοι 40 συλλαµβάνονται µέσως π τν παρχο γρικόλα (στ Σεβάστεια). Στν ρχ τος παινε κα τος πόσχεται µοιβς κα ξιώµατα, γι ν ρνηθον τν πίστη τους. Τότε νας π τος 40, Κάνδιδος, παντ: «Εχαριστοµε γι τος παίνους τς νδρείας µας. λλ Χριστός, στν ποο πιστεύουµε, µς διδάσκει τι στν καθένα ρχοντα πρέπει ν το προσφέρουµε ,τι το νήκει. Κα γι᾿ ατ στ βασιλέα προσφέρουµε τν στρατιωτικ πακοή. ν, µως, ν κολουθοµε τ Εαγγέλιο, δν ζηµιώνουµε τ κράτος, λλ µλλον τ φελοµε µ τν πηρεσία µας, γιατ µς νακρίνεις γι τν πίστη πο µορφώνει τέτοιους χαρακτρες κα δηγε σ τέτοια ργα;». γρικόλας κατάλαβε τι δν µποροσε ν τος πιβληθε µ ρεµο τρόπο κα διέταξε ν τος βασανίσουν. πότε, µία παγωµένη χειµωνιάτικη νύχτα, τος ρίχνουν στ κρύα νερ µίας λίµνης. Τ µαρτύριο ταν φρικτό. Τ σώµατα ρχισαν ν µελανιάζουν. λλ΄ατο νθάῤῥυναν νας τν λλο, λέγοντας: «Δριµς χειµών, λλ γλυκς παράδεισος. Λίγο ς ποµείνουµε κα σ µία νύχτα θ κερδίσουµε λόκληρη τν αωνιότητα». ν προχωροσε τ µαρτύριο, νας µόνο λιποψύχησε κα βγκε π τν λίµνη. Τν ντικατέστησε µως φρουρς (γλάιος), πο εδε τ στεφάνια πάνω π τ κεφάλια τους. µολόγησε τ Χριστό, µπκε στ λίµνη κα µαζί µε τος 39 παίρνει κα ατς τ στεφάνι το µαρτυρίου, φο µισοπεθαµένους τους βγαλαν τ πρω π τν λίµνη κα τος συνέτριψαν τ σκέλη. Κατ τος Παρισινος Κώδικες 1575 κα 1476 τ νόµατά τους ταν: Κυρίων, Κάνδιδος ( Κλαύδιος), Δόµνας, Ετύχιος ( Ετυχής), Σεβηριανός, Κύριλλος, Θεόδουλος, Βιβιανός, γγίας, σύχιος, Ενοϊκός, Μελίτων, λιάδης ( λίας), λέξανδρος, Σακεδν ( Σακερδών), Οάλης, Πρίσκος, Χουδίων, ράκλειος, κδίκιος, ( Εδίκιος), ωάννης, Φιλοκτήµων, Φλάβιος, Ξάνθιος, ( Ξανθίας), Οαλέριος, Νικόλαος, θανάσιος, Θεόφιλος, Λυσίµαχος, Γάϊος, Κλαύδιος, Σµάραγδος, Σισίνιος, Λεόντιος, έτιος, κάκιος, Δοµετιανς ( Δοµέτιος), 2 Γοργόνιοι, ουλιανός, ( λιανς λιανός), κα γλάιος καπικλάριος. (ρισµένοι Κώδικες ναφέρουν κα πιπλέον τν 40 νόµατα, πως ατ τν γίων ειθαλ, λλου Γοργονίου κ.λπ.).

 

γιος Ορπασιανός

νκε στν τάξη τν συγκλητικν, κα ζησε στς ρχς το 4ου αἰῶνα στ σφοδρ διωγµ κατ τς κκλησίας. ταν Διοκλητιανς ξαπέλυσε τ διάταγµά του κατ τν χριστιανν, προσκάλεσε πρτα τος συγκλητικος κα δήλωσε τι, ν κανες π΄ ατος ταν χριστιανός, θ τν συγχωροσε, φο τ δηλώσει µέσως κα παρνηθε τν Χριστό. Ορπασιανς κουσε τν δήλωση το βασιλι, στ τέλος δέ, ντ λλης πάντησης, φαίρεσε µόνος του τ σήµατα το ξιώµατός του κα τ παρέδωσε σ΄ ατόν. Διοκλητιανς θύµωσε κα διέταξε ν τν βασανίσουν. Στν ρχ τν µαστίγωσαν µ νερα π βόδι κα µισοπεθαµένο τν ριξαν στ φυλακή. Κατόπιν διάφοροι φίλοι του συγκλητικοί, προσπάθησαν ν τν πείσουν ν θυσιάσει στ εδωλα κα ν κρατήσει τ ξίωµά του. λλ΄ Ορπασιανς µεινε πιστς στν πόφασή του. Τότε ποφασίστηκε θάνατός του. Το νοιξαν λοιπν τς πλευρς µ σιδερένια ργανα, κα στερα βαλαν στς πληγές του ναµµένες λαµπάδες. Τόσο δ τ γκαύµατα σο κα καπνς πέφεραν τ µαρτυρικό του τέλος.

 

γιος Καισάριος δελφς Γρηγορίου Θεολόγου

ταν µικρότερος δελφς το γίου Γρηγορίου το Θεολόγου κα γεννήθηκε στ Ναζιανζ τς Καππαδοκίας τ τος 330. Γονες του ταν πίσκοπος Ναζιανζο Γρηγόριος κα εσεβέστατη Νόννα. Μεγαλύτερη δελφή του ταν γία Γοργονία. Μετ τν βασική του κπαίδευση, Καισάριος κολούθησε τν µεγαλύτερο δελφό του γι νώτερες σπουδς στν Καισάρεια τς Καππαδοκίας κα τς Παλαιστίνης κα κατόπιν στν λεξάνδρεια, που σπούδασε µαθηµατικά, στρονοµία, φιλοσοφία, ητορικ κα διαίτερα ατρική, πο γάπησε κα περισσότερο. πειτα πγε στν Κωνσταντινούπολη, που βασιλις Κωνστάντιος κα λας τν δέχτηκαν µ τιµές, κα διορίστηκε γιατρς τν νακτόρων. Ο εεργεσίες πο πρόσφερε σ΄ λους ταν µεγάλες. ταν νέλαβε τν ξουσία ουλιανς Παραβάτης, Καισάριος δν συµβιβάστηκε µαζί του κα φο γκατέλειψε λες τς τιµς κα τς ξουσίες πο το πρόσφερε ουλιανός, πέστρεψε στν πατρίδα του Ναζιανζό, που κανε τ πάγγελµα το γιατρο, εεργετώντας πλθος συνανθρώπων του. ταν νέλαβε τν ξουσία Οάλης (364), Καισάριος πέστρεψε πάλι στν Κωνσταντινούπολη κα ναδείχθηκε «πιµελητς θησαυρν κα ταµίας τν δηµοσίων χρηµάτων» στ Νίκαια τς Βιθυνίας. κε πιδόθηκε σ νέες εεργεσίες πρς τος φτωχος κα τος πάσχοντες. σκητική του γκράτεια µως, καθς κα ο πολλς µέριµνες κα δοκιµασίες, προσέβαλαν τν γεία του. Ἀῤῥώστησε βαρι κα στς 10 Μαρτίου 368 πέθανε. Τ ερό του λείψανο µεταφέρθηκε στν ριανζ κα ναποτέθηκε σ τάφο, πο εχε λατοµηθε γι τος γονες του.

 

Ογιοι παππούς, γιαγιά, πατέρας, µητέρα κα τ Δύο παιδιά τους

Μαρτύρησαν δι ξίφους.