10 Μαρτίου

0310

10 Μαρτίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

   Ο γιοι Κοδρτος, νεκτός, Παλος, Διονύσιος, Κυπριανς κα Κρήσκης

   σία ναστασία, Πατρικία

●   γιος Μαρκιανός

●   γιος Μιχαλ Μαυρουδς

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

Ο γιοι Κοδρτος, νεκτός, Παλος, Διονύσιος, Κυπριανς κα Κρήσκης

Μαρτύρησαν στν Κόρινθο στ διωγµ κατ τς κκλησίας, στ χρόνια του ατοκράτορα Δεκίου (249-251). ταν λοι φίλοι κα βρίσκονταν στ νθος τς λικίας τους. Διδάσκονταν δ τν ες Χριστν πίστιν π το Κοδράτου. παρχος άσων προσπάθησε µ κάθε τρόπο ν τος πείσει ν ρνηθον τν χριστιανικ πίστη. Προσπάθησε ν τος δελεάσει µ λες τς κοσµικς γλυκύτητες πο δινε εδωλολατρικ λευθερία -γι τν σάρκα – στ νεότητα. Δείχνοντας σ΄ ατος τς ραες κτς το Κορινθιακο κόλπου κα τ γαλαν νερά του, πο µύρωναν τς καλλονς τς νοιξης, τος ξόρκιζε ν θυσιάσουν στ εδωλα γι ν σώσουν τν ζωή τους. κενοι, µως, ποκρίνονται τι αώνια κα παράµιλλη νοιξη εναι κοντ στν Κύριό τους κα Θεό τους. Κα πιστο στν µολογία τους, πισφράγισαν ατ µ τν θυσία το αµατος, πο χυσαν λοι ο φίλοι µαζί. τσι, γι πάντα γιναν κα φίλοι Θεο. Διότι Κύριός µας λέει: «µες φίλοι µου στε, ἐὰν ποιτε σα γ ντέλλοµαι µν». Δηλαδή, σες εστε φίλοι µου, κα θ ξακολουθετε ν εστε φίλοι µου, ν πράττετε σα γώ σας παραγγέλλω.

 

Ἡ Ὁσία ναστασία, Πατρικία

Καταγόταν π εγενες κα πλούσιους γονες κα ταν µία π τς πι θεοφοβούµενες κόρες το Βυζαντίου, στ χρόνια του ουστινιανο το µεγάλου (527-565). πρξε πρώτη κόλουθος τς Βασίλισσας Θεοδώρας, κα ουστινιανς γι τν πέροχη ξία της, τς δωσε τν τίτλο τς πατρικίας. Ο ρετές της µως, προκάλεσαν τ φθόνο τς βασίλισσας. ναστασία, προκειµένου ν σβήσει κάθε φορµ το φθόνου, πρε µέρος τς περιουσίας της κα κατέφυγε στν λεξάνδρεια. κε κτισε Μονή, πο νοµάστηκε Μον τς Πατρικίας, κα ζοσε ζω σκητική. λλ΄ ταν µαθε τι τν ναζητε ουστινιανός, φησε τν µον κα πγε στ Σκήτη το ββ Δανιήλ, στν ποο κα διηγήθηκε τ συµβαίνοντα. Ατς φο τν ντυσε νδρικ κα τν µετονόµασε ναστάσιο, τν τοποθέτησε σ΄ να σπήλαιο δίπλα στ Σκήτη κα δυ µοναχο τς φερναν ατ πο χρειαζόταν. Συνάµα δ τς επε ν µ βγε ποτ π τ σπήλαιο, οτε ν δεχθε κανένα. κε µεινε κλεισµένη 28 χρόνια. ταν προαισθάνθηκε τ τέλος της, προσκάλεσε τν ββ Δανιλ καί, φο κοινώνησε τν χράντων µυστηρίων, παρέδωσε τν δίκαια ψυχή της.

 

γιος Μαρκιανός

Μαρτύρησε φο το σπασαν τ σωµατικά του µέρη µ ξύλα.

 

γιος Μιχαλ Μαυρουδς

Καταγόταν π τ χωρι Γρανίτσα τν Χ. Λ. γράφων. πατέρας του νοµαζόταν Δηµήτριος κα µητέρα του Στατρα. ταν κα ο δυ θεοσεβες κα φιλακόλουθοι. π µικρ νέτρεφαν τν Μιχαλ µ σεµνότητα κα ταπεινοφροσύνη. Μετ τν θάνατο το πατέρα του, πγε στ Θεσσαλονίκη κα κανε τ πάγγελµα το ρτοπώλη, µ ζω φιλελεήµονα κα χριστιανική. Κάποια µέρα προσπάθησε, στ ρτοπωλεο του, ν κατηχήσει στ χριστιανικ πίστη να τουρκόπουλο, τ ποο κατάγγειλε τν Μιχαλ στς ρχς κα δηγήθηκε βίαια στ κριτήριο. νακρινόµενος κε, προσπάθησε µ µακρ θεολογικ εθύτητα στ θρησκευτικ ζητήµατα, ν προσηλυτίσει τος δικαστές. Γι τ θάῤῥος του ατό, ρίχτηκε στ φυλακή, που Μητροπολίτης Θεοφάνης Μητροφάνης τν νίσχυσε πρς τ µαρτύριο. ταν κα πάλι δηγήθηκε στν κριτή, µολόγησε σταθερ κα µ πολλ δύναµη τν χριστιανική του πίστη. π τν µολογία του συγκινήθηκε κόµα κα ατς Τορκος κριτής. Τελικ καταδικάστηκε σ θάνατο κα τν καψαν ζωνταν στ Θεσσαλονίκη στς 21 Μαρτίου 1547. Τ µαρτύριο το γίου, µεταξ λλων, ναφέρεται κα στν π΄ ριθ. 727 Κώδικα το XVIII αἰῶνα στ Μον Ξενοφντος γίου ρους, κα στν π΄ ριθ. 2142(129) Κώδικα το XVIII αἰῶνα τς Μονς σφιγµένου. Τ Μ. Εχολόγιο ναφέρει τν µνήµη του 10 Μαρτίου 1544.