21 Μαρτίου

0321

21 Μαρτίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

 

●     σιος άκωβος ὁ Ὁµολογητς πίσκοπος

●     γιος Θωµς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

     Ο γιοι Φιλήµων κα Δοµννος

●     σιος Βήρυλλος πίσκοπος Κατάνης

●     σιος Σεραπίων Σιδώνιος

     γία Μαρία « ν Πέργ»

●     γιος Μιχαλ Μαυρουδής

●     γιος Γεώργιος Νεοµάρτυρας (+ 1800)

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

σιος άκωβος ὁ Ὁµολογητς πίσκοπος

σκητς π νεαρ λικία σιος άκωβος, διακρίθηκε γι τν καθαρ ζω κα τν λόψυχη προσήλωσή του στ διδάγµατα κα τς ντολς τς πίστης. ναδείχθηκε πίσκοπος στ χρόνια τν εκονοµάχων κα διώχθηκε σκληρά, µέχρι το σηµείου ν στερηθε κόµα κα ατ τ ψωµί. λλ λη στέρηση κα κακοπάθεια πο πέστη, δ λύγισε καθόλου τ φρόνηµά του. µεινε σταθερς µέχρι τν τελευταία του πνοή, νθυµούµενος τ λόγια του ποστόλου τν θνν: «Σ ον κακοπάθησον ς καλς στρατιώτης ησο Χριστο». Σύ, λοιπόν, κακοπάθησε σν καλς στρατιώτης το ησο Χριστο.

 

γιος Θωµς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Πρόκειται γι τ Θωµ τν Α´ πο διαδέχτηκε τν Πατριάρχη Κυριακ στς 23 ανουαρίου το 607. Θωµς ατς χειροτονήθηκε διάκονος κα προήχθη σ Σακελλάριο π τν προκάτοχο το Κυριακο, ωάννη τ Νηστευτ. πόληψη κα κτίµηση το γνο κείνου νδρα πρς τν Θωµ, ποτελε τν καλύτερη µαρτυρία τς εσέβειας κα τς πόλοιπης ρετς του. Πατριάρχης Θωµς Α´, κτισε στ Πατριαρχεο, πο ταν κοντ στν γία Σοφία, τν µέγα τρίκλινο, πο π τ᾿ νοµά του νοµάστηκε «Θωµαΐτης», κα π κάτω του ταν βιβλιοθήκη το Πατριαρχείου. Στν γνότητα κα τν φιλευσπλαχνία τς προσωπικς του ζως, πρόσθεσε τν δόξα το γωνιστ κα κοίµητου φύλακα τς ρθόδοξης λήθειας. Πέθανε δ τν 20η Μαρτίου το 610 κα κηδεύτηκε τν 22α το διου µήνα, µέρα Κυριακή.

 

Ογιοι Φιλήµων κα Δοµννος

Κατάγονταν κα ο δυ π τν ώµη κα ζησαν στ χρόνια τς µεγάλης κα σκληρς πάλης τς εδωλολατρίας κατ το χριστιανισµο. Μ τν φλόγα το ζήλου τους γι τν Χριστό, πήγαιναν σ διάφορες πόλεις τς ταλίας κα κήρυτταν τν αώνιο λόγο τς σωτηρίας τν ψυχν. Συνελήφθησαν κα φο τος δειραν νελέητα, κατόπιν τος φυλάκισαν. λλ᾿ φοσίωσή τους στ χριστιανικ πίστη ξακολουθοσε κέραια, κα τσι κάτω π τ ξίφη τν δηµίων ξιώθηκαν το µαρτυρικο στεφάνου.

 

σιος Βήρυλλος πίσκοπος Κατάνης

Καταγόταν π τν ντιόχεια κα ταν µαθητς το ποστόλου Πέτρου. ταν πγε µαζί του στ Δύση, χειροτονήθηκε π᾿ ατν πίσκοπος Κατάνης τς Σικελίας. κε Βήρυλλος, ποίµανε µ τν καλύτερο τρόπο τ ποίµνιό του κα φερε ρκετος στ χριστιανικ πίστη. πίσης ξιώθηκε κα ν θαυµατουργε. Κάποτε λοιπόν, πρχε µία πηγ στν Κατάνη, πο βγαζε πικρ νερό. γιος δι τς προσευχς του, µετέβαλε τ πικρ νερό, σ γλυκό. ταν εδε τ θαµα ατ κάποιος φανατικς εδωλολάτρης, πίστεψε στν Χριστό, κα µαζ µ᾿ ατν ρκετο λλοι. σιος Βήρυλλος πέθανε σ βαθι γεράµατα κα τ λείψανό του νταφιάστηκε µ τιµς στν Κατάνη, που µέχρι σήµερα ναβλύζει µύρο κα θεραπεύει σθένειες σ᾿ ατος πο προσέρχονται σ᾿ ατ µ πίστη.

 

σιος Σεραπίων Σιδώνιος

Καταγόταν π τν Σιδνα κα ζησε κυρίως στν Αγυπτο, που λαµπε µεταξ τν σκητν της. ποδείχτηκε κορυφαος στ ργα λεηµοσύνης. Δν δωσε µόνο λα του τ πάρχοντα, προκειµένου ν φιερωθε στν σκητικ ζωή, λλ κα κατόπιν ξακολουθοσε τν φιλάνθρωπη ζωή του µ θαυµαστ τρόπο. Μοίραζε στος φτωχος σα εσεβες χριστιανο το διναν γι τν αυτό του, δ γάπη του στος στερηµένους τν θοσε σ περβολές. Τ νδιαφέρον του γι τν πέκταση το Εαγγελίου, κδηλώθηκε µ σπάνιο τρόπο. ταν τν πιαναν ο λστς γι ν τν πουλήσουν σν δολο, ατς µ τν πειθ πο τν διέκρινε, κανε τος λστς δούλους Χριστο. Κάποτε µως τν πούλησαν σ κάποιον Λακεδαιµόνιο πρόκριτο, πο µαζ µ τν οκογένειά του πρέσβευε τν αρεση τν Μανιχαίων. Στν ρχ αρετικς νέπαιξε τν Σεραπίωνα, ποος µως νταπέδωσε µόνο ποµον κα γλυκύτητα. Μετ δυ χρόνια δολος νίκησε τν κύριο, ποος οκογενειακ προσλθε στν ρθοδοξία. πειτα Σεραπίων πγε στν θήνα, που κέρδισε πολλς ψυχές. Κα π κε στ ώµη, που κατόρθωσε ν φέρει στν γκράτεια πολλος κοιλιόδουλους. Τελικ µως πέστρεψε στν γαπηµένη του ρηµο κα κε πέθανε ερηνικ σ βαθι γεράµατα, ξιοµίµητο παράδειγµα στος κε µοναχούς.

 

 

γία Μαρία «ν Πέργ»

γνωστη µάρτυς ατ στος Συναξαριστές. µνήµη της ναφέρεται στν Λαυριωτικ Κώδικα Δ 25 φ. 64 α, καθς κα σµατική της κολουθία, πο κροστιχίδα το Κανόνα της ρχίζει: «Δέχου τν µνον εµενς µακαριωτάτη». Μλλον εναι ποίηµα το Θεοφάνους κα ξυµνεται σν καλλίνικος µάρτυς.

 

 

γιος Μιχαλ Μαυρουδής

Κανονικά, σύµφωνα µ τν µέρα του µαρτυρίου του 21 Μαρτίου 1547, πρεπε ν ορτάζεται ατ τν µέρα γιος. Τ Μ. Εχολόγιο µως, γνωστο πώς, ναφέρει τν µνήµη του 10 Μαρτίου 1544, που κα παραθέτουµε τν βιογραφία του.

 

γιος Γεώργιος Νεοµάρτυρας (+ 1800)