«Καιρὸς» νὰ σταματήσει ἡ πολτοποίηση τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Στὶς 8 Φεβρουαρίου, μὲ ἀφορμὴ τὴ σχετικὴ συζήτηση ποὺ ἔγινε στὶς 6 Φεβρουαρίου 2014 κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς μνήμης τοῦ ἱεροῦ Φωτίου στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴ Μονὴ Πεντέλης, ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (ΠΕΘ) ἐξέδωσε Δελτίο Τύπου. Μὲ αὐτὸ ἐπεσήμαινε τὶς εὐθύνες τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸ ἀντορθόδοξο Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καθὼς καὶ αὐτὲς τοῦ Πανελληνίου Θεολογικοῦ Συνδέσμου «Καιρός», μέλη τοῦ ὁποίου, δρώντας παρασκηνιακά, συνέταξαν τὸ Πρόγραμμα ἐπὶ ὑπουργίας τῆς κ. Διαμαντοπούλου.

Τὸ ἀπαράδεκτο Πρόγραμμα ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατρι­άρχη, ἀπὸ Πανορθόδοξη Σύσκεψη ἐπὶ τῶν αἱρέσεων, ἀπὸ τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ἐπισκόπων, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπὸ τὸ σύν­ολο σχεδὸν τῶν θεολόγων ἐκπαιδευτικῶν, ἀπὸ πλῆθος Συλλόγων Γονέων τῶν παιδιῶν καὶ τόσους ἄλλους παράγοντες καὶ πρόσωπα.

Θὰ περίμενε κανεὶς κάποτε νὰ ὑπάρ­ξει στοιχειώδης συναίσθηση ἀπὸ ­μέρους τῶν συντακτῶν τοῦ Προγράμματος. Ἀντὶ ὅμως γι᾿ αὐτὸ ἡ ὁμάδα τοῦ ­«Και­ροῦ» συν­έταξε ἀπάντηση στὸ Δελτίο ­Τύπου τῆς ΠΕΘ. Ἡ ἀπάντηση εἶναι ­θλιβερή. Κατηγορεῖ τὴν ΠΕΘ ὅτι μετέρχεται «πρακτικὲς συκοφάντησης καὶ ­σπίλωσης» καὶ ὅτι ὑπάρχει «ἔλλειμμα δημοκρατίας στοὺς κόλπους της», διότι «δὲν ἀναγνωρίζει ἀκόμη καὶ τώρα στοὺς συναδέλφους τὸ δικαίωμα τῆς ἀποχώρησης ἀπὸ τὶς τάξεις της… καὶ τὸ δικαίωμα στὸν ἀντίλογο καὶ τὴν ἀντίθεση».

Τὸ καίριο ὅμως ἐρώτημα εἶναι τοῦτο: Ἀφοῦ οἱ συγκεκριμένοι θεολόγοι θεωροῦν πὼς ἔχουν δίκιο καὶ διαθέτουν περίσσευμα δημοκρατίας, γιατί δὲν προσ­πάθησαν μένοντας στοὺς κόλπους τῆς ΠΕΘ νὰ πείσουν τοὺς συναδέλφους γιὰ τὶς ἀπόψεις τους καὶ νὰ διεκδικήσουν τὴν ψῆφο τους, ὥστε νὰ ἐκλεγοῦν αὐτοὶ στὸ Συμβούλιό της;

Ἁπλούστατα διότι δὲν ἔπειθαν κανέναν. Προτίμησαν λοιπὸν νὰ δράσουν δι­χαστικά: δημιούργησαν τὴν ὀλιγομελὴ ὁ­­­μάδα τοῦ «Καιροῦ», ἀπέκτησαν προσ­βά­σεις στὸ Ὑπουργεῖο καὶ ἐπιχειροῦν παρασκηνιακὰ νὰ ἐπιβάλουν τὶς ἀπόψεις τους, ἀπόψεις ἐλάχιστης μειοψηφίας, στὸ σύνολο τῶν θεολόγων.
Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν καὶ προχωροῦν ἔτσι; Δὲν ἀναλογίζονται τὸ μέγεθος τῶν εὐθυνῶν τους ἔναντι τῶν οἰκογενειῶν ποὺ τοὺς ἐμπιστεύονται τὰ παιδιά τους, καὶ ἔναντι τοῦ Θεοῦ;