Ἑβρ. θ΄ 11-14
Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;
Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
1. Ὁ αἰώνιος Λυτρωτὴς
Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ἀναφέρεται στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς Ἀρχιερέα καὶ στὰ ἐξαίρετα ἀγαθὰ ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴ Θυσία Του καὶ τὴν Ἀρχιερατική Του μεσιτεία. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν Ἐνανθρώπησή Του ἦλθε καὶ ἔζησε ἀνάμεσά μας καὶ προσέφερε θυσία, ὄχι «δι’ αἵματος τράγων καὶ μόσχων», ἀλλὰ «διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος». Δηλαδὴ δὲν χρησιμοποίησε γιὰ τὴ θυσία, τὸ αἷμα τράγων καὶ μόσχων, ὅπως οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων, ἀλλὰ πρόσφερε τὸ δικό Του Αἷμα καὶ «εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος»· εἰσῆλθε μιὰ γιὰ πάντα στὰ ἐπουράνια Ἅγια καὶ ἐξασφάλισε γιὰ μᾶς ἀπολύτρωση, ὄχι προσωρινὴ ἀλλὰ αἰώνια.
«Αἰωνίαν λύτρωσιν». Τί εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ! Ἤμασταν αἰχμάλωτοι στὴν ἁμαρτία καὶ ὁ Κύριος ἔγινε ὁ Λυτρωτὴς καὶ Ἐλευθερωτής μας. Μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας, τὴν τυραννία τοῦ διαβόλου καὶ τὸ κράτος τοῦ θανάτου, καὶ μᾶς χάρισε «αἰωνίαν λύτρωσιν».
Αὐτὴ ἡ ἀπολύτρωση μᾶς χαρίζει πλοῦτο ἀγαθῶν καὶ σ’ αὐτὴν ἐδῶ τὴ ζωὴ ἀλλὰ καὶ στὴν αἰωνιότητα. Ὅσοι πιστεύουν στὸν Χριστὸ καὶ ἀγωνίζονται νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του μετέχοντας στὰ ἐξαγιαστικὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἤδη ἀπολαμβάνουν τὰ ἀγαθὰ αὐτά: Ἄφεση ἁμαρτιῶν, εἰρήνη, χαρά, δύναμη, ἁγιασμὸ καὶ τὴν ἐλπίδα αἰωνίου δόξης καὶ χαρᾶς στὴν οὐράνια Βασιλεία Του.
2. Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ
Ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος κάνει σύγκριση τῶν θυσιῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ τῆς Θυσίας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὑπογραμμίζει τὴν ὁλοφάνερη ὑπεροχὴ τῆς Θυσίας τοῦ Χριστοῦ. Λέγει: Ἐὰν τὸ αἷμα τῶν ταύρων καὶ τῶν τράγων καὶ τὸ ράντισμα μὲ τὸ νερὸ καὶ τὴ στάχτη τῶν διαφόρων θυσιῶν ἔδινε στοὺς θρησκευτικὰ μολυσμένους καὶ ἀκάθαρτους ἕναν ἐξωτερικὸ καθαρμὸ καὶ ἐξαγνισμό, προκειμένου νὰ μποροῦν νὰ μετέχουν στὴ λατρεία, πόσο μᾶλλον θὰ καθαρίσει τὴ συνείδησή σας τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, «ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ», ὁ Ὁποῖος μὲ τὸ αἰώνιο Πνεῦμα ποὺ κατοικοῦσε μέσα Του πρόσφερε στὸν Θεὸ ὡς Θυσία τὸν ἑαυτό Του, ὁλοκληρωτικὰ καθαρὸ καὶ ἐλεύθερο ἀπὸ κάθε ρύπο ἁμαρτίας;
Ἀκριβῶς, ἡ Θυσία τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἀνεκτίμητη ἀξία καὶ δύναμη. Δὲν βασίζεται σὲ αἷμα ἀλόγων ζώων, ἀλλὰ στὸ Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου, στὴ Θυσία τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ὡς ἀπολύτως ἀναμάρτητος, προσέφερε ἑκουσίως τὸν Ἑαυτό Του ὑπὲρ τῆς αἰωνίου σωτηρίας τοῦ κόσμου. Ἀλήθεια, ποιὸς μπορεῖ νὰ ἐκτιμήσει τὸ μέγεθος τῆς ἀξίας αὐτῆς τῆς μοναδικῆς Θυσίας; Καὶ ποιὸς μπορεῖ νὰ ἐκφράσει ἀντάξια τὴν εὐγνωμοσύνη του στὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ποὺ παρέχει σὲ κάθε ἁμαρτωλὸ τὴ λύτρωση μὲ τόσο θαυμαστὸ καὶ ἀκατάληπτο τρόπο;
Ἐξαγορασθήκαμε καὶ ἀπελευθερωθήκαμε «οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ», ὄχι μὲ λύτρα φθαρτά, δηλαδὴ μὲ ἀσημένια καὶ χρυσὰ νομίσματα, ἀλλὰ «τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ» (Α΄ Πέτρ. α΄ 18-19)· μὲ τὸ πολύτιμο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ προσφέρθηκε θυσία σὰν αἷμα μικροῦ ἀρνιοῦ τελείως ἀμόλυντου καὶ καθαροῦ ἀπὸ κάθε κηλίδα ἁμαρτίας. Μᾶς ἔσωσε ὁ Θεάνθρωπος μὲ τὸ Τίμιο Αἷμα Του. Πραγματικὰ ἀσύλληπτη χάρη καὶ τιμή!
3. Καθαρὴ συνείδηση
Αὐτὴ ἡ ἀνεκτίμητης ἀξίας Θυσία τοῦ Χριστοῦ, γράφει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος στὴν ἐπιστολή του, «καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι»· καθαρίζει τὴ συνείδησή σας ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ νεκρώνουν τὴν ψυχή, καὶ σᾶς ἀξιώνει νὰ λατρεύετε ἀξίως τὸν ζωντανὸ Θεό.
Κάθε ἁμαρτία μολύνει τὸ ἐσωτερικό μας καὶ δημιουργεῖ τύψεις στὴ συνείδησή μας. Πῶς νὰ τολμήσουμε νὰ πλησιάσουμε τὸν ἅγιο Θεό, ὅταν ἔχουμε τὴν ψυχή μας μολυσμένη μὲ τόσες ἁμαρτίες; Τίποτε ἄλλο δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὸ βάρος αὐτὸ καὶ νὰ μᾶς καθαρίσει ἀπὸ τὸν ρύπο τῆς ἁμαρτίας, παρὰ μόνο τὸ ἀτίμητο Αἷμα τοῦ Κυρίου.
Καθὼς λοιπὸν πλησιάζουμε ἤδη πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἂς φροντίσουμε νὰ καθαρίσουμε τὴν ψυχή μας μὲ τὸ ἱερὸ Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, ὥστε νὰ ξιωθοῦμε νὰ λατρεύσουμε τὸν Σταυρωθέντα καὶ Ἀναστάντα Κύριο «ψυχαῖς καθαραῖς καὶ ἀρρυπώτοις χείλεσι» καὶ νὰ κοινωνήσουμε τὸ Πανάγιο Σῶμα καὶ τὸ Τίμιο Αἷμα Του μὲ ἁγνὴ συνείδηση καὶ καρδιὰ γεμάτη ἀπὸ εὐγνωμοσύνη καὶ ἀγάπη πρὸς τὸν αἰώνιο Λυτρωτή μας.
