5 Ἀπριλίου

0405

5 Ἀπριλίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

     Ο γιοι Κλαυδιανς ( Κλαύδιος), Διόδωρος, Οΐκτωρ, Οϊκτωρνος, Πάππιος ( Παππίας), Σεραπίων κα Νικηφόρος

     σία Θεοδώρα ν Θεσσαλονίκ

     Ο γιοι Θεοδώρα κα Δίδυµος

●     γιος Θέρµος

     Ο γίες Κυρία κα Δούλη

●     γιος Ποµπηΐος

●     γιος Ζήνων

     Ο γιοι Μάξιµος κα Τερέντιος

   Ο γίες Πέντε Κόρες π τν Λέσβο

●     γιος βδιησος

     γία ποµονή

●     γιος Γεώργιος π τν φεσο

     γία ργυρή

●     γιος Παναγιώτης πο µαρτύρησε στν ερουσαλήµ

●     Ο γιοι Κλαυδιανς ( Κλαύδιος), Διόδωρος, Οΐκτωρ, Οϊκτωρνος, Πάππιος (

       Παππίας), Σεραπίων κα Νικηφόρος Κατ πασ πιθανότητα εναι ο διοι µέ

       ατος τς 31ης ανουαρίου.

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

σία Θεοδώρα ν Θεσσαλονίκ

Πρότυπο γνς κα ταπεινς ψυχς µέσα στς νέες τς Θεσσαλονίκης Θεοδώρα, π πολ µικρ κανε ζω γία. κόσµος µ τς ποικίλες δονές του δν τν νδιέφερε. νκε λόψυχα στ Χριστό. Εχε µεγάλο πόθο ν βγε ντελς ξω π τ εµα τν κοσµικν θορύβων. Διότι νκε στν κλεκτ µερίδα τν νθρώπων, γι τος ποίους Χριστς επε, «οκ εσν κ το κόσµου». Δν χουν, δηλαδή, φρονήµατα το κόσµου, πο ζε µακρι π τν λήθεια, µέσα στν µαρτία.

πόθος ατς τς Θεοδώρας τν φερε στ µοναχικ ζωή, που µ προσευχές, γρυπνίες κα µελέτη το θείου λόγου, σφυρηλατοσε κόµη περισσότερο τν αυτό της. Μ τ χρήµατα δέ, π τν πώληση τν ργοχείρων της, χόρταινε τος πεινασµένους συνανθρώπους της. λλ κα µ τς δελφς στ µοναστήρι, ζησε µ ερήνη, πραότητα κα µακροθυµία. τσι, µεινε ζωνταν πόδειγµα κα ταν κόµα πέθανε. Μάλιστα, τόση µεγάλη κτίµηση εχε π τν γουµένη το µοναστηρίου, στε, ταν ατ πεβίωσε, σύµφωνα µ δική της πιθυµία τν θαψαν δίπλα στ Θεοδώρα. παράδοση ναφέρει τι, ταν ο µοναχς νοιξαν τν τάφο, βρκαν τ λείψανο τς Θεοδώρας κέραιο.Ο γιοι Θεοδώρα κα Δίδυµος Πήραν κα ο δυ τ µαρτυρικ στεφάνι κατ τν πι γριο διωγµ τς κκλησίας, π Διοκλητιανο. Στν λεξάνδρεια λοιπόν, συνελήφθη κα Θεοδώρα π τν παρχο Εὐστράτιο. Ἐπειδὴ ὅµως ὁµολόγησε θαῤῥαλέα τὴν πίστη της στὸ Χριστό, τὴν ἔδειραν καὶ τὴν φυλάκισαν. Αὐτὸ ἐπαναλήφθηκε καὶ µετὰ µερικὲς ἡµέρες, ἀλλὰ µάταια. Ἡ χριστιανὴ παρθένος ἔµεινε ἀκλόνητη στὴν ὁµολογία της καὶ ἀπέλπισε ἔτσι τὸ ὠµὸ πεῖσµα τοῦ ἐπάρχου. Τότε αὐτός, γιὰ νὰ ἐκδικηθεῖ τὴν σεµνὴ παρθένο, τὴν ἔκλεισε σὲ πορνεῖο γιὰ νὰ σπιλωθεῖ τὸ σῶµα της. Μόλις πληροφορήθηκε αὐτὸ ἕνας ἐπίσηµος τῆς Ἀλεξάνδρειας, ὁ Δίδυµος, ἀποφάσισε νὰ ῥιψοκινδυνεύσει, γιὰ ν΄ ἀπαλλάξει τὴν Θεοδώρα ἀπὸ ἐνδεχόµενο αἶσχος. Ντύθηκε λοιπὸν τὴν στολή του, πῆγε στὸ πορνεῖο καὶ ζήτησε νὰ δεῖ ἰδιαίτερα τὴν Θεοδώρα. Ἐπωφελούµενος τὸ σκοτάδι, ἕντυσε τὴν Θεοδώρα µὲ τὴν στολὴ του καὶ ἔτσι διευκόλυνε τὴν φυγή της. Ὅταν ἔµαθε τὸ γεγονὸς ὁ Εὐστράτιος, κόχλασε ἀπὸ ὀργή. Διέταξε λοιπὸν νὰ ἀποκεφαλίσουν τὸν Δίδυµο καὶ κατόπιν τὸ σῶµα του τὸ ἔριξαν στὴ φωτιά. Ἡ Θεοδώρα ὅµως, δὲν θέλησε ἐγωϊστικὰ τὴν σωτηρία της. Ἔτσι, παρουσιάστηκε στὸν ἔπαρχο καὶ τὸν ἤλεγξε αὐστηρὰ γιὰ τὸ φόνο τοῦ Διδύµου. Θυµωµένος τότε αὐτός, διέταξε νὰ ῥίξουν καὶ τὴν Θεοδώρα στὶς φλόγες.

 

γιος Θέρµος

Μαρτύρησε δι πυρός.

 

Ογίες Κυρία κα Δούλη

Μαρτύρησαν δι ξίφους.

 

γιος Ποµπηΐος

Μαρτύρησε δι ξίφους.

 

γιος Ζήνων

Μαρτύρησε φο τν λειψαν µ πίσσα, στ συνέχεια τν ριξαν στ φωτιά κα κατόπιν τν θανάτωσαν, µέσα στ φωτιά, µ δόρυ.Ο γιοι Μάξιµος κα Τερέντιος Μαρτύρησαν δι ξίφους. Ο γίες Πέντε Κόρες π τν Λέσβο Μαρτύρησαν δι ξίφους.

 

γιος βδιησος

Τ µνήµη του συναντµε πιγραµµατικ στ «Μικρν Εχολόγιον γιασµατάριον» κδοση ποστολικς Διακονίας 1959, χωρς λλες πληροφορίες. Πουθεν λλο δν συναντµε τν µνήµη του.

 

γία ποµονή

γνωστη στν Συναξαριστ το γίου Νικοδήµου κα τ ντυπα Μηναα. µνήµη της σηµειώνεται στν Βατοπαιδιν Κώδικα 1104 φ. 986, που κα κολουθία της, ποίηµα το Θεοφάνη.

Κανόνας φέρει κροστιχίδα: «τος σος γνας, ποµονή, θαυµάσω». µνήµη της ναφέρεται κα στν Συναξαριστ Delehaye τν 9η πριλίου χωρς βιογραφικ πόµνηµα.

 

γιος Γεώργιος π τν φεσο

νεοµάρτυρας Γεώργιος γεννήθηκε στν φεσο κα ταν παντρεµένος µ παιδιά. Τν ούλιο το τους 1798 κα ν βρισκόταν σ κατάσταση µέθης, παρασύρθηκε στν σλαµισµό κα παρνήθηκε τν Χριστιανική του πίστη. ταν ργότερα κατάλαβε τ µεγάλο του σφάλµα, παρνήθηκε τν σλαµισµό κα φυγε στ Σάµο. Κατ τ διάστηµα τς πουσίας του, ο χριστιανο τς φέσου ρχισαν ν νεγείρουν Να µ δεια π τν Κωνσταντινούπολη. Ο συντοπίτες τους Τορκοι τ φεραν βαρέως, διότι µ βασιλικ δεια κτιζόταν χριστιανικς Ναός, κα διέβαλαν τος χριστιανος τι δθεν σκότωσαν τν Γεώργιο, πειδ παρνήθηκε τν Χριστιανισµό κα κρυψαν τ λείψανό του στ θεµέλια του νεγειρόµενου Ναο.

Γεώργιος µως βρέθηκε κα δηγήθηκε βίαια στν φεσο, που ο Τορκοι τν πίεζαν ν πανέλθει στ µωαµεθανικ θρησκεία. Κατόρθωσε ν διαφύγει κα πάλι στ Σάµο, λλ συνελήφθη κα πειδ πέµενε στν χριστιανικ πίστη, κλείστηκε στς φυλακές. Μ τν µεσολάβηση τν δηµογερόντων τς Σάµου, φέθηκε λεύθερος. ν τ µεταξ ξακολουθοσαν ο νωµαλίες γι τν νέγερση το Ναο στν φεσο. Τότε Γεώργιος, γι ν σταµατήσουν ο νωµαλίες ατές, πρε τν πόφαση ν µαρτυρήσει κα πέστρεψε στν φεσο. φο ποµάκρυνε τν οκογένειά του γι ν τν προφυλάξει π τν φανατισµ τν Τούρκων, παρουσιάστηκε µπροστ στν Τορκο εροδικαστή κα µ θάῤῥος µολόγησε τν πίστη του στν Χριστό, κα πειδ δν πέκυψε στς κολακείες κα τ βασανιστήρια τν Τούρκων, τν ποκεφάλισαν στς 5 πριλίου 1801, µέρα Παρασκευή. Τ ερό του λείψανο παρέλαβαν οἱ Χριστιανοί καὶ µὲ πολλὲς τιµὲς τὸ ἔθαψαν στὸν τάφο τοῦ νεοµάρτυρα Πολυδώρου.

 

γία ργυρή

νεοµάρτυς ατ γεννήθηκε στν Προσα τ 1688 κα ταν µορφη στ σµα λλά κα στν κατ Χριστν ρετή. Νεόνυµφη κόµα, γαπήθηκε π κάποιον Τορκο, ποος φο δν µπόρεσε ν τν διαφθείρει, ψευδοµαρτύρησε στν κριτ τς Προύσας, τι δθεν ργυρ επε τι θ γίνει Τούρκισσα.

κριτς φυλάκισε µέσως τν γία.

σύζυγός της νήργησε κα πέτυχε ν γίνει δίκη της στν Κωνσταντινούπολη. κε µως, λθε κα ν λόγ Τοῦρκος κα ψευδοµαρτύρησε κα πάλι ναντίον της. ργυρ στν πολογία της, διακήρυξε µ γενναιότητα τν πίστη της στν Χριστό.

πότε µ διαταγ το κριτ ίχτηκε στς φυλακς το Χάσκιοϊ, που, µετ π µακροχρόνια βασανιστήρια, παρέδωσε τν ψυχή της στν Θε στς 5 πριλίου 1721. Τν 30η πριλίου 1725 γινε νακοµιδ τν λειψάνων της.

 

γιος Παναγιώτης πο µαρτύρησε στν ερουσαλήµ

νεοµάρτυρας Παναγιώτης ταν π τν Πελοπόννησο κα µαρτύρησε στν ερουσαλµ στς 5 πριλίου 1820. Σύµφωνα µ τν διήγηση το γγλου εραποστόλου ωσφ Wolff, πο γράφτηκε στς 2 πριλίου 1839, νας νεαρς λληνας, πο νοµαζόταν Παναγιώτης, πηρετοσε κοντ σ΄ ναν Τορκο εγεν, πο νοµαζόταν σµν φέντης. ταν κάποτε Τορκος ατς πγε στ Τέµενος το µάρ, πο βρίσκεται στν ερουσαλήµ, τν κολούθησε µέσα σ΄ ατό κα Παναγιώτης. Ο φανατικο Τορκοι, θεώρησαν τι Παναγιώτης µ τν εσοδό του µίανε τ Τέµενός τους κα τν κατηγόρησαν στν Πασ τς Δαµασκο.

πασς ζήτησε π τν νέο, προκειµένου ν ποφύγει τν θάνατο, ν δεχθε τν Μουσουλµανισµό.

Παναγιώτης µόλις τ κουσε ατό, µ θάῤῥος φώναξε µπροστ στν ρχοντα: « Χριστς εναι Υἱὸς το Θεο το ζντος, θανάτωσέ µε, δν φοβµαι. Χριστς νέστη» µπροστ σ πλθος µουσουλµάνων. κε τότε τν ποκεφάλισαν. Σύµφωνα πάντα µ τς πληροφορίες το γγλου εραποστόλου, πο παρακολούθησε τ µαρτύριο το γίου, τ «λληνικν Μοναστήριον» τς ερουσαλµ γόρασε π τος Τούρκους τ λείψανο το νεοµάρτυρα ντ 5.000 γροσίων κα τ θαψε µ τιµές.