13 Ἀπριλίου

0413

13 Ἀπριλίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος Μαρτνος Πάπας ώµης

     Μνήµη Δύο γίων Δυτικν πισκόπων

     Ο γιοι Κυντιλιανός, Μάξιµος κα Δάδας

●     γιος λευθέριος Πέρσης

●     γιος Θεοδόσιος

●     γιος Ζωΐλος ωµαος

     γία Θεοδοσία βασίλισσα κα Γερόντιος πηρέτης της

●     γιος Δηµήτριος Πελοποννήσιος

νάµνηση τς νακοµιδς κα κατάθεσης στν ερ να γίου ωάννου Λευκωσίας (1967) τν ερν λειψάνων το νεοµάρτυρα γίου Γεωργίου το Κυπρίου, π τν κκρα (Πτολεµαΐδας)

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

γιος Μαρτνος Πάπας ώµης

Γεννήθηκε στν κεντρικ ταλία, στ Τόδι τς µβρικς. γινε Πάπας ώµης τν ποχ πο τν κκλησία ταλαιπωροσε αρεση τν Μονοθελητν. Δυστυχς, τότε κα κκλησία τς Κωνσταντινουπόλεως εχε πέσει στ δίχτυα ατς τς αρεσης, διότι Πατριάρχης Παλος Β´ ταν πέρµαχος το Μονοθελητισµο, µαζ µ τν ατοκράτορα Κώνστα τν Β´.

Πάπας Μαρτνος, πέρµαχος τς ρθοδοξίας, προσπάθησε µ πιστολή του, λλ κα µ εδικος πεσταλµένους κληρικούς, ν παναφέρει τν Πατριάρχη Παλο στ ρθόδοξο δόγµα. Μάταια, µως.

Πατριάρχης, πηρεαζόµενος π τν ατοκράτορα, πέµενε στ Μονοθελητισµ κα ξόρισε τος πεσταλµένους το Μαρτίνου σ διάφορα νησιά. Μάλιστα, Κώνστας Β´ στειλε κα συνέλαβαν µ δόλο κα τν διο τ Μαρτνο κα φο τν δήγησαν αχµάλωτο στν Κωνσταντινούπολη, κατόπιν τν ξόρισαν στ Χερσώνα. κε, πέθανε στς 16 Σεπτεµβρίου το 655, φο κυβέρνησε τν κκλησία του ξι χρόνια. Τ σπουδαιότερο, µως, εναι τι θάνατος τν βρκε γωνιζόµενο στς πάλξεις τς ρθοδοξίας, «ρθοτοµοντα τν λόγον τς ληθείας». Δηλαδή, ν διδάσκει ρθά, χωρς πλάνη, τ λόγο τς λήθειας. ( µνήµη του, π ρισµένους Συναξαριστές, παναλαµβάνεται κα στς 16 κα 20 Σεπτεµβρίου).

 

Μνήµη Δύο γίων Δυτικν πισκόπων

Ο δυ µολογητς ατο δυτικο πίσκοποι, ξορίστηκαν στ Χερσώνα µαζ µ τν γ. Μαρτνο, που µετ π πολλς ταλαιπωρίες πέθαναν.

 

Ογιοι Κυντιλιανός. Μάξιµος κα Δάδας

ζησαν στ χρόνια του ατοκράτορα Διοκλητιανο, κα κατάγονταν π τν ζοβία. ταν γινε διωγµς κατ τν χριστιανν, φυλακίστηκαν. Κατόπιν τος κτύπησαν σκληρ κα τος ριξαν πάλι στ φυλακή. κε ο εδωλολάτρες κατέβαλαν πολλς κα ποικίλες προσπάθειες, γι ν τος παρασύρουν στν ρνηση το Χριστο. Ατο µως µειναν πιστο µέχρι τέλους κα ξιώθηκαν το µαρτυρικο στεφάνου, φο ποκεφαλίστηκαν γι τν πίστη τους.

 

γιος λευθέριος Πέρσης

γιος ατς ταν χριστιανς π τν Περσία κα πγε στν πίσκοπο Συµεν γι ν διδαχθε τελειότερα τν λόγο τς ληθείας. ταν πέστρεφε στ σπίτι του, στ δρόµο, δίδασκε στος προσερχόµενους σ᾿ ατν τ περ τς οκονοµίας το Χριστο. τσι κατόρθωσε ν φέρει στ Χριστιανικ πίστη πολλος πίστους κα ν τος βαπτίσει. Ο πυρολάτρες µως Πέρσες τν κατάγγειλαν στν βασιλιά, ποος τν συνέλαβε κα φο δν µπόρεσε ν τν µεταπείσει διος, τν παρέδωσε στος ρχιµάγους γι ν τν πείσουν ατο ν᾿ ρνηθε τν Χριστό. φο κα ατοί, κατόπιν πολλν βασανιστηρίων, δν µπόρεσαν ν τ κατορθώσουν, τελικ τν ποκεφάλισαν κα τσι πρε τ µάραντο στεφάνι το µαρτυρίου.

 

γιος Θεοδόσιος

Μαρτύρησε δι ξίφους.

 

γιος Ζωΐλος ωµαος

Μαρτύρησε φο τν κρέµασαν πάνω σ ξύλο.

γία Θεοδοσία βασίλισσα κα Γερόντιος πηρέτης της

µνήµη τους δν φαίνεται πουθεν στος Συναξαριστές. Τος συναντµε στ Λαυριωτικ Κώδικα 70, που πάρχουν κα ο ξς πληροφορίες: Θεοδοσία ταν κόρη το βασιλι δριανο (117-138) κα πειδ δν θελε ν λθει σ γάµο κοινωνία, πως θελαν ο γονες της, γκατέλειψε τ παλάτι µαζ µ τν πηρέτη τς Γερόντιο κα φυγε π τν πόλη µεταµφιεσµένη σ ζητιάνα. Πγε στν ερουσαλήµ, προσκύνησε τος γίους Τόπους κα περιηγήθηκε λα τ κε µοναστήρια, που γνώρισε λες τς ρετς τν σιων. Κατόπιν κλείστηκε σ᾿ να κελλ κα κανε αστηρ σκηση µ γρυπνίες, νηστεες κα προσευχή. Τν δ πηρέτη της τν βαλε σ µοναστήρι, που γινε µοναχς κα φο φτασε σ µεγάλα ψη ρετς πεβίωσε ερηνικά. δ γία, φο κα ατ φτασε σ µεγάλα ψη ρετς, πέκτησε προορατικ χάρισµα κα προεδε τ τέλος της. τσι, φώναξε τν κε πίσκοπο, κοινώνησε τν χράντων µυστηρίων κα παρέδωσε τ πνεµα της στν Θεό. Τ Συναξάρι µως ατό, µλλον εναι φανταστικ κα συγχέεται µ ατ τν γίων Γερόντιου κα Βασιλείδη τς 1ης πριλίου.

 

γιος Δηµήτριος Πελοποννήσιος Βλέπε βιογραφία του τν 14η πριλίου.

νάµνηση τς νακοµιδς κα κατάθεσης στν ερ να γίου ωάννου Λευκωσίας (1967) τν ερν λειψάνων το νεοµάρτυρα γίου Γεωργίου το Κυπρίου, π τν κκρα (Πτολεµαΐδας)