20 Ἀπριλίου

 

0420

20 Ἀπριλίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     σιος Θεόδωρος Τριχινς

     Ο γιοι Βίκτωρ, Ζωτικός, κίνδυνος, Καισάριος, Σεβηριανός, Χριστοφόρος,

       Ζήνων, Θεωνς κα ντωννος

●     γιος Ζακχαος πόστολος

●     γιος ναστάσιος εροµάρτυρας, πίσκοπος ντιοχείας

●     σιος ωάννης Παλαιολαυρίτης

●     σιος θανάσιος κτήτωρ Μονς Μετεώρου

●     σιος ωάσαφ συνασκητς το σ. θανασίου το Μετεωρίτη

●     γιος Γαβριήλ (Πολωνός)

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

σιος Θεόδωρος Τριχινς

«Τς σθενε, κα οκ σθεν;». Ποιός, δηλαδή, σθενε κα δν σθεν, δν συµπάσχω κα γ µαζί του; Ατ τν φράση το ποστόλου Παύλου, δικαιωµατικ θ µποροσε ν τν πε κα σιος Θεόδωρος Τριχινς. Διότι φιέρωσε λη του τν ζω στ διακονία τν φτωχν κα τν ἀῤῥώστων. νοµάστηκε Τριχινς, διότι εχε τρίχινα φορέµατα. ζωή του ταν λιτ κα µ πολλ γκράτεια, προκειµένου ν δίνει σο γινόταν περισσότερα γαθ στος πάσχοντες. Τ νύχτα Θεόδωρος πάντα βρισκε χρόνο γι προσευχ κα µελέτη. Ζοσε µέσα σ µία κοινωνία στερηµένων νθρώπων, πο ο νάγκες τους ταν µεγάλες. (Συναξαριακς πηγς ναφέρουν τι γεννήθηκε στν Κωνσταντινούπολη, π γονες εσεβες κα πλουσίους, κα τι π πολ νέος γινε µοναχς στ Μον πο νοµάστηκε το Τριχιν). Γι΄ ατ παρακινοσε πολλος πλουσίους ν διαθέτουν σα γαθ µποροσαν. Πολλο π΄ ατος το διναν ρκετ χρήµατα κα εδη πρώτης νάγκης, τ ποα Θεόδωρος διέθετε µ πολλ διάκριση. Πρτα σ΄ κείνους πο εχαν περισσότερη νάγκη, πως ρφανά, φτωχς χρες κα ἀῤῥώστους οκογενειάρχες. Εεργετοσε µέχρι κα τν τελευταία µέρα τς ζως του. τσι, σχύει γι᾿ ατν λόγος τς γίας Γραφς, «σκόρπισεν, δωκεν τος πένησιν δικαιοσύνη ατο µένει ες τν αἰῶνα». Μοίρασε, δηλαδή, κα δωσε φθονα στος φτωχούς, κα ρετή του π τς γαθοεργίες µένει γι πάντα.

 

Ογιοι Βίκτωρ, Ζωτικός, κίνδυνος, Καισάριος, Σεβηριανός, Χριστοφόρος, Ζήνων, Θεωνς καντωννος

λοι µαρτύρησαν στ χρόνια του βασιλι Διοκλητιανο (284-305), κα ατία το νδόξου µαρτυρίου τους, µεγαλοµάρτυς κα τροπαιοφόρος Γεώργιος. Κα ο µν γιοι Βίκτωρ, κίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων κα Σεθηριανός, ταν εδαν τν γιο Γεώργιο ν µένει θικτος πάνω στ βασανιστικ ργανο το τροχο, µ µία φων κα ο πέντε µολόγησαν τν Χριστ Θε ληθινό.

ποκεφαλισµός τους ταν µεσος κα τσι πραν τ στεφάνι το µαρτυρίου. Ο δ Χριστοφόρος, Θεωνς, Καισάριος κα ντωννος ταν δορυφόροι το βασιλι. ταν λοιπν κα ατο εδαν τν γιο Γεώργιο, δι τς προσευχς, ν χει ναστήσει κάποιον νεκρ λληνα, πέταξαν τ διάσηµα το ξιώµατός τους κα µπροστ στ βασιλι κα τ πλθος, µολόγησαν τν Χριστ Θε ληθινό. φυλάκισή τους ταν µεση. Μετ µερικς µέρες δηγήθηκαν µπροστ στν Διοκλητιαν κα φο τος κρέµασαν, τος ξέσχισαν κα τος καιγαν µ ναµµένες λαµπάδες. Τελικ τος ριξαν µέσα στ καµίνι τς φωτις κα τσι πραν τ νδοξο στεφάνι το µαρτυρίου.

 

γιος Ζακχαος πόστολος

στορία το Ζακχαίου βρίσκεται στ κατ Λουκν Εαγγέλιο κεφάλαιο ΙΘ ι΄10. Εναι γνωστς ρχιτελώνης τς εριχος, πο νέβηκε στ συκοµουρι (πειδ δν τν ενοοσε τ ψος του) γι ν δε τν διερχόµενο ησο.

Κύριος θαύµασε τν πίστη του, διέταξε ν κατεβε π τ δένδρο κα ν µεταβον µαζ στ σπίτι του, φο συγχώρησε λα τ µαρτήµατα πο εχε διαπράξει µέχρι κείνη τν στιγµή. Λέγεται τι µετ τν νάληψη το Κυρίου, Ζακχαος κολούθησε τν πόστολο Πέτρο, π τν ποο κα χειροτονήθηκε ργότερα πίσκοπος Καισαρείας.

 

γιος ναστάσιος εροµάρτυρας, πίσκοπος ντιοχείας

Στος Συναξαριστς δν βρίσκουµε βιογραφικ πόµνηµα. Πολ λίγες πληροφορίες γι τν ζωή του χουµε π λλες πηγές. τι δηλαδ σκήτευσε στ ρος Σιν, στς ρχς το 6ου αἰῶνα κα π τ Σιν πγε στν ντιόχεια, που γινε ποκρισιάριος τς κκλησίας λεξανδρείας. ταν πέθανε πίσκοπος ντιοχείας Δόµνος, λας κα κλρος τν νέβασαν στν πισκοπικ θρόνο ντιοχείας (559).

ατοκράτορας ουστνος, µ πρόφαση τι δθεν κατασπατάλησε τν κκλησιαστικ περιουσία, τν ξόρισε τ 570 στ εροσόλυµα, που παρέµεινε µελετντας κα συγγράφοντας µέχρι τ 593, ταν πανλθε στν θρόνο του, κα πέθανε κατ τ 599. Τώρα σον φορ τ τέλος του, πο ο Συναξαριστς σηµειώνουν µαρτυρικό, τι δηλαδ µαρτύρησε δι ξίφους, θετικς πληροφορίες δν χουµε.

 

σιος ωάννης Παλαιολαυρίτης

Μέσα στν οκογένειά του φύλαξε λες τς ρετές, πο για Γραφ παραγγέλει στ παιδιά. Τίµησε τν πατέρα κα τν µητέρα του, πάκουσε στ θελήµατά τους, δειξε σ΄ ατος τν µεγαλύτερη τρυφερ στοργή, πρόθυµος στ ν προλαβαίνει τς πιθυµίες τους, τύπος τς γάπης κα τς λληλοβοήθειας µεταξ τν λλων δελφν του. ργότερα γύρισε πολλος τόπους, προσπαθντας ν καταρτίζει τν αυτό του πνευµατικότερα κα κατατάχθηκε στ µοναχικ βίο. Κα δ, τήρησε µ κρίβεια τς ποχρεώσεις το σχήµατός του. Κατόπιν ερς πόθος τν φερε στν ερουσαλήµ, που προσκύνησε τος γίους Τόπους. Τελευταία τν δέχτηκε µον το σίου Χαρίτωνα, κα ατ εδε τος µεγάλους πνευµατικος γνες του. φυγε π τν ζω ατ πρς τν Κύριο, γεµάτος πίστη κα λπίδα, φο χρησιµοποίησε τν ζωή του γι τν δόξα τς κκλησίας κα τν γάπη τν δελφν του.

 

σιος θανάσιος κτήτωρ Μονς Μετεώρου

Γεννήθηκε στ Νέα Πάτρα τς Πελοποννήσου τ 1305 π γονες πιφανες κα πλούσιους. Μικρς µεινε ρφανς π πατέρα κα παραδόθηκε στν πιµέλεια το θείου του. λλ΄ ταν κατέλαβαν τν πατρίδα του ο ξένοι, ναχώρησε στ Θεσσαλονίκη κα π κε στ γιον ρος, που γνώρισε τος διάσηµους τότε σκητς Γρηγόριο τν Σιναΐτη τν συχαστή, σίδωρο τν Θεσσαλονικέα, τν στερα Οκουµενικ Πατριάρχη, κα λλους σίους νδρες, π τος ποίους διδάχθηκε τν ψηλ σκητικ ζωή. φο πισκέφθηκε κα λλους τόπους, κατέφυγε στος Σταγούς. κε πάνω στ πανύψηλα βράχια κα συγκεκριµένα πάνω σ µία πέτρα τν λεγόµενη Στλο, κατοίκησε µ δυ µαθητές του κα κτισε ναό. Τν πέτρα κείνη νόµασε Μετέωρο. πειδ µως ο προσερχόµενοι γι σκηση πολλαπλασιάθσηκαν, δρυσε κοινόβιο µ Να στ νοµα τς Μεταµόρφωσης το Σωτρα Χριστο. κε λοιπν πέρασε σκητικ τ χρόνια του, κα φο ζησε 78 τν, πεβίωσε ερηνικ τ 1383.

 

σιος ωάσαφ συνασκητς τοσ. θανασίου το Μετεωρίτη

Γεννήθηκε στ µέσα του 14ου αἰῶνα. Πατέρας του ταν δεσπότης τς πείρου κα Θεσσαλίας Συµεν Ορέσης (Σερβικς καταγωγς, λλ π λληνίδα µητέρα). Μητέρα του Θωµαΐδα, θυγατέρα το δεσπότη τς πείρου ωάννη Β΄ το Παλαιολόγου.

σιος κατ τν βάπτισή του, πρε τ νοµα ωάννης κα εχε µεγάλη κλίση στ µοναχικ ζωή. ταν πέθανε πατέρας του κα κλήθηκε ν ναλάβει τν θρόνο ωάννης σν διάδοχός του, ατς προτίµησε τ µοναχικ άσο, παρ τν βασιλικ πορφύρα. τσι παραχώρησε τν θρόνο στν συγγεν του λέξιο γγελο Φιλανθρωπην κα ατς κάρη µοναχός µε τ νοµα ωάσαφ, στ Μον Μετεώρου π τν σιο θανάσιο. πνευµατικ συνεργασία µεταξ τν δυ νδρν πρξε ριστη κα πολ οκοδοµητική. Λόγω µως βαρβαρικν πιδροµν στν περιοχ κείνη, ωάσαφ φυγε γι τ γιον ρος. Τ 1401 πέστρεψε στ Μετέωρο κα κε µ νηστεία κα προσευχ τελείωσε τν πίγεια ζωή του τ 1423.

 

γιος Γαβριήλ (Πολωνός) Λεπτοµέρειες γι τν ζω ατο το γίου τς ρθοδοξίας, µπορε ν βρε ναγνώστης στ βιβλίο « ν ρθοδοξί νωµένη Ερώπη», το Γ.Ε. Πιπεράκη, κδ. «πτάλοφος», θναι 1997.