Μὲ τὸν τίτλο αὐτὸ δημοσιεύθηκε στὸ διαδίκτυο μιὰ πρωτότυπη ἀνταπόκριση ἀπὸ τὸ χωριὸ Κυπάρισσος Λαρίσης. Γράφει ὁ κ. Ν. Παντελίδης:
«Λάβαμε ἕνα μήνυμα ἀπὸ ἕναν νέο ἀγρότη, ὁ ὁποῖος εἶχε σπείρει λάχανα, ἀλλὰ αὐτὰ βγῆκαν ὄψιμα καὶ δὲν τὸν συνέφερε νὰ βάλει ἐργατικὰ γιὰ νὰ τὰ μαζέψει καὶ νὰ τὰ πουλήσει στὴν τρέχουσα τιμή, ποὺ θὰ ἦταν κάτω ἀπὸ τὸ κόστος τους. Σκεφτόταν λοιπὸν νὰ μπεῖ μὲ τὸ τρακτέρ του στὸν λαχανόκηπο γιὰ νὰ τὸν χαλάσει καὶ νὰ προετοιμάσει τὸ χωράφι γιὰ τὴ νέα καλλιεργητικὴ περίοδο. Τότε τοῦ ἦρθε ἡ καταπληκτικὴ ἰδέα, ὥστε νὰ μὴν ἀφήσει ὁ κόπος του νὰ πάει χαμένος: Ἀφοῦ δὲν μποροῦσε νὰ πουλήσει τὴ σοδειά του, θὰ μποροῦσε τουλάχιστον νὰ τὴν χαρίσει στοὺς ἄπορους συμπολίτες μας, ποὺ πλήττονται βάναυσα ἀπὸ τὴν κρίση! Ἦρθε σὲ ἐπαφὴ λοιπὸν μὲ τοὺς “ Ἐνεργοὺς Πολίτες” Λάρισας καὶ μᾶς πρότεινε νὰ τὸν βοηθήσουμε νὰ μαζέψει τὴ σοδειά του, ὥστε νὰ δοθεῖ στὶς ἄπορες οἰκογένειες καὶ τὰ κοινωφελὴ ἱδρύματα τῆς Λάρισας! Ἡ ἀνταπόκρισή μας ἦταν ἄμεση κι ἐνθουσιώδης! Ἡ συμμετοχὴ στὴ δράση τοῦ μαζέματος τῶν λαχάνων ἦταν ἀθρόα!».
Στὸ τέλος «μᾶς περίμενε ὁ κοινοτάρχης τοῦ χωριοῦ, ὅπου εἶχε ἑτοιμάσει ἕνα τραπέζι στὸ καφενεῖο (…). Ὅση ὥρα καθίσαμε (…) καὶ συζητούσαμε μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ χωριοῦ ἀνταλλάσσοντας ἰδέες καὶ ἀπόψεις γιὰ κοινὲς δράσεις στὸ μέλλον, τὸ νέο τοῦ ἐρχομοῦ μας εἶχε κυκλοφορήσει ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι στὸ χωριό, καὶ κάθε τόσο κατέφθαναν καλόκαρδοι ἄνθρωποι, ποὺ θέλανε νὰ προσφέρουν ὅ,τι εἶχε ὁ καθένας, γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴ δράση μας! Ἄλλος ἔφερε αὐγά, ἄλλος κρασί, ἄλλος χειροποίητο τραχανά, μέχρι καὶ ὑφαντὰ χαλιὰ μᾶς φέρανε γιὰ νὰ τὰ δώσουμε σὲ φτωχὲς οἰκογένειες! Ὅλες οἱ προσφορὲς ἦταν πολὺ συγκινητικές, καὶ δείχνουν τὴν ἀνθρωπιὰ ποὺ κρύβει ὁ λαός μας μέσα του καὶ ποὺ δὲν ἀλλοιώθηκε ἀπὸ τὴν ὑποχθόνια προσπάθεια ἀλλοτρίωσης τῆς συνείδησής του, στὴν ὁποία ὑποβάλλεται ὕπουλα ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια!
Φύγαμε μὲ τὸ φορτηγὸ γεμάτο τρόφιμα καὶ ἀγάπη τῶν κατοίκων τοῦ Κυπάρισσου, ἀλλὰ καὶ τὶς καρδιές μας ξέχειλες ἀπὸ ἱκανοποίηση γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ζεστασιά, τὴ φιλοξενία καὶ τὴ μεγαλόκαρδη γενναιοδωρία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ποὺ στέλνουν ἕνα ἰσχυρὸ αἰσιόδοξο μήνυμα μέσα στὴν καταιγίδα τῆς ἀπαισιοδοξίας, μὲ τὴν ὁποία προσπαθοῦν κάποιοι ἄλλοι νὰ φορτώσουν τὶς ψυχές μας!» («energw.gr» 6-4-2013).
Οἱ παραδοσιακὲς ἀξίες τοῦ ἑλληνορθόδοξου λαοῦ μας, ὁ ὁποῖος ἐξακολουθεῖ – σὲ ἕνα ποσοστὸ τουλάχιστον τοῦ πληθυσμοῦ – νὰ ἀνθίσταται ἀκόμη μὲ σταθερότητα στὰ ποικίλα σχέδια ἀλλοτριώσεως τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν ἐχθρῶν του, εἶναι αὐτὲς ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσουν ἀπὸ τὴν παρούσα δεινὴ περίσταση σὲ ἡμέρες φωτεινές. Ἔχει ὁ Θεός!
