8 Μαῒου
Ἑορταζόμενοι ἅγιοι
● Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστής
● Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ µεγάλος
● Ὁ Ὅσιος Μήλης ὁ Ὑµνῳδός
● Οἱ Ἅγιοι Στρατιῶται ὁλόκληρη σπεῖρα (τάγµα)
● Θαῦµα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στὴν πόλη Κασσιόπη
● Ἡ Ἁγία Αὐγουστίνη µάρτυς, ἡ ἐν Βυζαντίῳ
● Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος τοῦ Νόβγκοροντ (Ῥῶσος)
Περισσότερα στοιχεῖα
ὉἍγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστής
Ὁ Ἰωάννης ἦταν γιὸς τοῦ Ζεβεδαίου καὶ τῆς Σαλώµης καὶ νεώτερος ἀδελφὸς τοῦ ἀποστόλου Ἰακώβου. Στὴν ἀρχὴ ἦταν µαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόµου καὶ κατόπιν ἔγινε µαθητὴς τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα µαθητές Του, καὶ µάλιστα ὁ µαθητὴς «ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», δηλαδή, τὸν ὁποῖο ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα ὁ Κύριός µας Ἰησοῦς Χριστός.
Ὁ Ἰωάννης εἶναι ὁ συγγραφέας τοῦ 4ου κατὰ σειρὰ Εὐαγγελίου στὴν Καινὴ Διαθήκη, καθὼς ἐπίσης τριῶν Καθολικῶν Ἐπιστολῶν καὶ τῆς Ἀποκάλυψης. Τὴ ζωή του κοντὰ στὸν Κύριο τὴν γνωρίζουµε µέσα ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Ὁ Ἰωάννης συνεχίζει ἔντονα τὴν δράση του καὶ µετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς καὶ ὁ Πέτρος εἶναι οἱ πρῶτοι ποὺ κήρυξαν, µετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, σὲ ὅλο τὸ λαὸ τὸ ὄνοµα τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ παράδοση, ἐπίσης, µᾶς λέει ὅτι ὁ Ἰωάννης κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴ Μ. Ἀσία, καὶ ἰδιαίτερα στὴν Ἔφεσο. Στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Δοµετιανοῦ βασανίστηκε καὶ ἐξορίστηκε στὴν Πάτµο, ὅπου ἔγραψε καὶ τὴν Ἀποκάλυψη.
Ὁ Ἰωάννης ἔζησε γύρω στὰ 100 χρόνια (πέθανε γύρω στὸ 105 µὲ 106 µ.Χ.). Ἐκεῖνο, ὅµως, ποὺ ἀξίζει νὰ ἀναφέρουµε, εἶναι ἡ φράση ποὺ συνεχῶς ἔλεγε στοὺς µαθητές του: «Τεκνία, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», ποὺ σηµαίνει, παιδιά µου, νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Καὶ ὅταν οἱ µαθητές του ῥώτησαν γιατὶ συνεχῶς τοὺς λέει τὴν ἴδια φράση, αὐτὸς ἀπάντησε «διότι εἶναι ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, καὶ ὅταν αὐτὸ µόνο γίνεται, ἀρκεῖ».
ὉὍσιος Ἀρσένιος ὁ µεγάλος
Ἔζησε µεταξὺ τοῦ 4ου καὶ 5ου αἰῶνα µ.Χ., στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Γρατιανοῦ (375- 383). Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ῥώµη καὶ διακρίθηκε νωρὶς ὄχι µόνο γιὰ τὴν ἀρετή του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν µεγάλη του προκοπὴ καὶ ἐπίδοση στὴ φιλοσοφία καὶ τὴν ῥητορική. Χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Ῥώµης διάκονος, καὶ ἀποτελοῦσε καύχηµα τῶν κληρικῶν τῆς Ῥώµης, γιὰ τὴν σοφία καὶ τὸ ἄµεµπτο ἦθος του. Ὅταν ἀργότερα ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Ἀνατολῆς Θεοδόσιος ὁ Α΄ ζήτησε παιδαγωγὸ τῶν παιδιῶν του, ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Δύσης Γρατιανός, τοῦ ἔστειλε µὲ τὶς καλύτερες συστάσεις τὸν Ἀρσένιο. Τὸ ἕνα ὅµως ἀπὸ τὰ δυὸ βασιλοπαίδια, ὁ Ἀρκάδιος, κατοπινὸς διώκτης τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου, ἦταν τύπος ἀτίθασος καὶ ἀνεπίδεκτος τῆς ἀρίστης παιδαγωγίας τοῦ Ἀρσενίου. Ἐξ αἰτίας λοιπὸν τῶν προβληµάτων, ποὺ δηµιουργοῦσε ὁ Ἀρκάδιος στὸν Ἀρσένιο, αὐτὸς ἀποφάσισε νὰ παραιτηθεῖ.
Ὁ Θεοδόσιος δὲν δέχτηκε τὴν παραίτησή του καὶ ὁ Ἀρσένιος ἀναγκάστηκε νὰ φύγει κρυφὰ στὴν Ἀλεξάνδρεια. Ἐκεῖ κατέφυγε στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Αἰγύπτου, ὅπου καὶ ἔγινε µοναχός. Μάλιστα, τόσο πολὺ εὐδοκίµησε στὴ διδασκαλία καὶ στὴ µέθοδο τῆς πνευµατικῆς οἰκοδοµῆς, ὥστε πολλοὶ ἀπὸ τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά, ἐρχόταν νὰ τὸν ἀκούσουν. Πέθανε τὸ 445 µ.Χ. σὲ ἡλικία 120 ἐτῶν. Ἀπὸ αὐτά, 55 τὰ πέρασε στὴν ἔρηµο!
ὉὍσιος Μήλης ὁὙµνῳδὸς
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
ΟἱἍγιοι Στρατιῶται ὁλόκληρη σπεῖρα (τάγµα)
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. Θαῦµα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στὴν πόλη Κασσιόπη Ἔγινε περίπου τὸ 1530 καὶ πρόκειται γιὰ τὴν θεραπεία τῶν µατιῶν κάποιου νεαροῦ Στεφάνου, ποὺ εἶχε τιµωρηθεῖ ἄδικα µὲ τύφλωση. Ἡ Ἁγία Αὐγουστίνη µάρτυς, ἡ ἐν Βυζαντίῳ
ὉἍγιος Ἀρσένιος τοῦ Νόβγκοροντ (Ῥῶσος)
Διὰ Χριστὸν σαλός.