Η ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Τῆς Κυριακῆς: Ματθ. δ΄ 18-23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, περιπατῶν ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελ­φὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμ­­­φί­βληστρον εἰς τὴν ­θάλασσαν· ἦ­σαν γὰρ ἁλιεῖς· καὶ λέγει αὐ­τοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιή­σω ὑ­μᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. οἱ δὲ εὐ­θέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ προβὰς ἐ­­κεῖθεν εἶδεν ἄλ­λους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαί­ου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐ­­τοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δί­κτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. οἱ δὲ εὐ­θέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ ᾿Ιησοῦς διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασι­λείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

1. «Ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

Ἑορτάσαμε τὴν περασμένη Κυριακὴ τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναμόρφωσαν ὅ­­­λη τὴν οἰκουμένη. Σήμερα τὸ ἱερὸ ­Εὐαγγέλιο μᾶς ἐξιστορεῖ πῶς κάλεσε ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοὺς πρώτους ἀπ’ αὐτούς. Τοὺς βρῆκε νὰ ψαρεύουν στὴ θάλασσα τῆς Γαλιλαίας καὶ τοὺς εἶ­­πε: «Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Ἀκολουθῆστε με, καὶ θὰ σᾶς κάνω ψαράδες ἀνθρώπων, ἱκανοὺς νὰ ψαρεύ­ετε μὲ τὰ πνευματικὰ δίχτυα τοῦ κηρύγματος ἀνθρώπους γιὰ τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ Κύριος χρησιμοποιεῖ τὴν εἰκόνα τοῦ ψαρέματος, μιὰ τόσο οἰκεία εἰκόνα στοὺς μαθητές Του, προκειμένου νὰ περιγράψει τὸ ἔργο ποὺ ἐπρόκειτο νὰ τοὺς ἀναθέσει. Ὡς ἔμπειροι ψαράδες ἐκεῖνοι, γνώριζαν πότε καὶ πῶς νὰ ἁπλώνουν τὰ δίχτυα, νὰ τὰ μαζεύουν, νὰ τὰ ἐπιδιορθώνουν… Ἤξεραν καλὰ ἐπίσης ὅτι τὸ ψάρεμα θέλει πολλὴ ὑπομονή…!
Ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸ ἔργο τῆς ἱεραποστο­λῆς, πρωτίστως οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ θεολόγοι, καὶ κάθε πιστὸς ποὺ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀδελφῶν του, γνωρίζουν ὅτι ὅλα τὰ παραπάνω ἰσχύουν κατὰ κάποιον τρόπο καὶ στὴν πνευματικὴ ἁλιεία. Στὴν ἱεραποστολή, στὴν καθοδήγηση ψυχῶν, χρειάζεται ­ὑπομονή. Θὰ μιλήσεις γιὰ τὴν πίστη, τὴν ­ἀλήθεια, τὸν Χριστό. Δὲν θὰ σ’ ἀκούσουν ὅλοι. Οὔτε θὰ σὲ ἀκούσουν ἀμέσως. Δὲν ­πρέ­πει ὅμως νὰ ἀπογοητευθεῖς. Θὰ συμ­βουλεύ­σεις τὸ παιδί σου, τοὺς οἰ­­κείους σου. Μὲ διάκριση καὶ ὑπομονή. Μὲ ἄλ­λο τρόπο στὸν ἕνα, μὲ ἄλλο στὸν ἄλλο. Πάντοτε μὲ πόθο ἱερὸ νὰ ὁδηγήσεις τὴν κάθε ψυχὴ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

2. Ὁλοπρόθυμη ὑπακοὴ

Ἰδιαίτερη ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ὁλοπρόθυμη ἀνταπόκριση τῶν ἁπλῶν ψα­ράδων στὸ κάλεσμα τοῦ Κυρίου. Ὁ ἱε­­­­ρὸς Εὐαγγελιστὴς τονίζει μὲ ­ἔμφαση ὅτι ἀνταποκρίθηκαν ἀμέσως στὴν πρόσ­κληση τοῦ Χριστοῦ: ­«Εὐθέως ἀ­φέν­τες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ». Δὲν εἶ­­­­παν: «Κύριε, ἄφησέ μας νὰ τελειώσου­με πρῶτα τὶς δουλειές μας. Θὰ τακτοποιήσουμε πρῶτα τὶς οἰκογενειακὲς καὶ ἐπαγγελματικές μας ἐκκρεμότητες, κι ἔπειτα θὰ Σὲ ἀκολουθήσουμε…». Ὄ­­­χι. Δὲν ἀνέβαλαν καθόλου. «Εὐθέως» ἄφησαν τὰ δίχτυα τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Κύριο.
«Τοιαύτην ὁ Χριστὸς ὑπακοὴν ζητεῖ παρ’ ἡμῶν», λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Τέτοια εἶναι ἡ ὑπακοὴ ποὺ θέλει κι ἀπὸ μᾶς ὁ Χριστός. Ὅταν μᾶς ζητάει νὰ ἀπαρνηθοῦμε κάποιο πάθος ἢ ἀδυναμία μας… Ὅταν μᾶς καλεῖ νὰ ἀναλάβουμε κάποιο ἱερὸ ἔργο… Ὅταν μᾶς μιλάει μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἑνὸς πνευματικοῦ βιβλίου… Ἂς μὴν ἀναβάλλουμε! Ὅλα τὰ ἄλλα ἔργα ἂς ἔρθουν δεύτερα. Προηγεῖται τὸ πρῶτο καὶ σπουδαιότερο ἔργο: νὰ ὑπακούσουμε στὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου.

3. Ἡ δύναμη τῶν θαυμάτων

Ἔτσι ὁ Κύριος Ἰησοῦς ξεκίνησε νὰ πε­ριοδεύει σὲ ὅλη τὴ Γαλιλαία. ­Κήρυττε καὶ θαυματουργοῦσε. Τὸ ­χαρμόσυνο ἄγ­γελμα τῆς πνευματικῆς βασιλείας Του συνοδευόταν ἀπὸ τὰ θαυμαστὰ ἔργα τῆς ἀγάπης Του. Ὅπου ­πήγαινε, θεράπευ­ε κάθε εἴδους ἀσθένεια καὶ μὲ τὰ ἐκπληκτικὰ αὐτὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε ἐπιβεβαίωνε τὴν ἀλήθεια αὐτῶν ποὺ δίδασκε.
Πολλὰ θαύματα γίνονται μέσα στὴν Ἐκκλησία μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νὰ ἐνισχυθεῖ ἡ πίστη αὐτῶν ποὺ ἀμφιταλαντεύονται ἢ νὰ ἑλκυσθοῦν κάποιες καλοδιάθετες ψυχὲς ἀπίστων. Καὶ στὸ βίο τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς, ποὺ ἑορτάζει σήμερα, ἀναφέρονται καταπληκτικὰ θαύματα. Τί φοβερὴ ἐντύπωση προκάλεσε τὸ γεγονὸς ὅτι γκρεμίστηκαν τὰ εἴδωλα μὲ μόνη τὴν προσευχὴ τῆς Ἁγίας…! Ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι διαφυλάχθηκε σώα καὶ ἀβλαβὴς μέσα στὸ καμίνι τῆς φωτιᾶς ἢ ὅταν ἐξαπέλυσαν ἐν­αντίον της ἄγρια λιοντάρια…! Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν ἀφορμὴ πολλοὶ εἰδωλολάτρες νὰ ἀσπασθοῦν τὴ χριστιανικὴ πίστη.
Θαύματα ὅμως δὲν ἀναφέρονται μό­νο στὴν ἐποχὴ τοῦ Εὐαγγελίου ἢ στοὺς βίους Ἁγίων τῶν περασμένων αἰώνων. Θαύματα γίνονται καὶ σήμερα. Ἀρκεῖ νὰ ἔχουμε πίστη καὶ ταπείνωση γιὰ νὰ τὰ διακρίνουμε καὶ νὰ δοξάζουμε τὸν φιλάνθρωπο Θεό, ποὺ συνεχίζει νὰ φανερώνει τὴν ἀγάπη Του μέσα ἀπὸ τὶς γνωστὲς καὶ ἄγνωστες σ’ ἐμᾶς ἄπειρες καὶ θαυμαστὲς εὐεργεσίες Του.