24 Ἰουνίου

 

0624

24 Ἰουνίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

     Τ Γενέθλιο το Τιµίου Προδρόµου

     Σύναξις τν Δικαίων Ζαχαρία κα λισάβετ

●     γιος Παναγιώτης Καισαρεύς

σιος θανάσιος Πάριος

 

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

Τ Γενέθλιο το Τιµίου Προδρόµου

τσι προφήτευσε προφήτης σαΐας γι τν Πρόδροµο το Κυρίου, ωάννη: «Φων βοντος ν τ ρήµ, τοιµάσατε τν δν Κυρίου, εθείας ποιετε τς τρίβους ατο». Δηλαδή, φων νθρώπου, πο φωνάζει στν ρηµο κα λέει: «τοιµάστε τ δρόµο, π΄ που θ λθει Κύριος σ σς. Κάνετε σιους κα µαλούς τους δρόµους, π τος ποίους θ περάσει». Ξεριζστε, δηλαδή, π τς ψυχές σας τ γκάθια τν µαρτωλν παθν κα ῥῖξτε µακρι τ λιθάρια το γωισµο κα τς πώρωσης κα καθαρίστε µ µετάνοια τ σωτερικό σας, γι ν δεχθε τν Κύριο. φων ατή, πο ταν ωάννης, γεννήθηκε µ θαυµαστ τρόπο. πατέρας του Ζαχαρίας ταν ερέας. Τν ρα το θυµιάµατος µέσα στ θυσιαστήριο, εδε γγελο Κυρίου, πο το νήγγειλε, τι θ ποκτοσε γι κα θ νοµαζόταν ωάννης. Ζαχαρίας σκίρτησε π χαρά, λλ δυσπίστησε. γυνακα του ταν στερα κα γριά, πς θ γινόταν ατ πο κουγε; Τότε γγελος το επε τι γι ν τιµωρηθε δυσπιστία του, µέχρι ν πραγµατοποιηθε βουλ το Θεο, ατς θ µενε κωφάλαλος. Πράγµατι, λισάβετ συνέλαβε, κα µετ ννι µνες κανε γιό. Μετ κτ µέρες, στν περιτοµ το παιδιο, ο συγγενες θέλησαν ν το δώσουν τ νοµα το πατέρα του, Ζαχαρία. µως, Ζαχαρίας, γραψε πάνω σ πινακίδιο τ νοµα ωάννης. µέσως δέ, λύθηκε γλσσα του, κα χαρ γι λους ταν µεγάλη.

 

Σύναξις τν Δικαίων Ζαχαρία καλισάβετ

κκλησία µας, συνήθως µετ τν ορτασµ κάποιου σηµαντικο γεγονότος, κατόπιν ορτάζει τν σύναξη τν προσώπων πο πρωταγωνίστησαν σ΄ ατ τ κκλησιαστικ γεγονός. (Βλέπε κα βιογραφικ σηµείωµα 5ης Σεπτεµβρίου: πρόφ. Ζαχαρίας).

 

γιος Παναγιώτης Καισαρεύς

Νεοµάρτυρας ατς µαρτύρησε στν Κωνσταντινούπολη γι τν χριστιανική του πίστη, τ τος 1265 κα σ λικία 20 χρονν. Σύµφωνα µ λλες πληροφορίες, µάρτυρας ατς µαρτύρησε στς 24 ουνίου 1767. Τ τίµιο λείψανό του νταφιάστηκε π τος χριστιανος µ τιµς στν Να τς Ζωοδόχου Πηγς στν Κωνσταντινούπολη.

 

σιος θανάσιος Πάριος

πιφανς θεολόγος κα µέγας διδάσκαλος το Γένους, π τος πολυγραφότερους κα σπουδαιότερους συγγραφες τς ποχς του. Γεννήθηκε στ Κστο τς Πάρου τ 1721/2 κα πέθανε στ ευστ Χίου τ 1813. Τν πρώτη παιδεία λαβε στ γενέτειρά του κα συνέχισε στ Σµύρνη κοντ στν ερόθεο Δενδριν κα τν ατροφιλόσοφο Χριστόδουλο. Τ 1752 ναχώρησε γι τ γιον ρος κα γράφτηκε στν περιώνυµη θωνιάδα Σχολή, πο διηύθυνε Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης κα ργότερα Εγένιος Βούλγαρης. Μαθήµατα κουσε ργότερα στν Κέρκυρα κα π τν Νικηφόρο Θεοτόκη. Μ παράκληση το Παν. Παλαµ λθε στ Μεσολόγγι, λλ µετακλήθηκε στ Θεσσαλονίκη γι ν διδάξει (1767-1770). π τν θωνιάδα Σχολή, που κλήθηκε γι ν διδάξει, ναγκάστηκε ν ποχωρήσει ξαιτίας τς ναµίξεώς του στς ριδες τν Κολλυβάδων. φτασε στ Θεσσαλονίκη κα νέλαβε τν διεύθυνση τς κε Σχολς µέχρι τ 1786. πιθυµντας ν πιστρέψει στν Πάρο, ναχώρησε στ τέλη το 1786 π τν Θεσσαλονίκη, λλ τελικ βρέθηκε στ Χίο. Διευθυντς τς Σχολς τς Χίου κατόρθωσε ν τν διευρύνει κα ν τν δηγήσει σ µεγάλη κµ (1788-1811). Σ λικία 90 περίπου χρόνων ποσύρθηκε στ µονίδριο το γίου Γεωργίου ευστν, που πέθανε στς 24 ουνίου 1813. θανάσιος νήκει στ µεγάλη χορεία τν διδασκάλων το Γένους πο µ λη τους τν δύναµη ργάστηκαν καταπόνητα γι τ µόρφωσή του. Πρέπει µως ν σηµειωθε δ τι Πάριος διδάσκαλος ταν πολέµιος τν νέων δεν το Διαφωτισµο κα τς Γαλλικς παναστάσεως, σ τέτοιο µάλιστα βαθµό, στε ν ξεσηκώσει τν σφοδρότατη διαµαρτυρία το Κορα. Τ συγγραφικ ργο του καλύπτει ερύτατο χρο τς θεολογικς κα τς θύραθεν πιστήµης. Τ ργα του, κδοµένα κα νέκδοτα, θ µποροσαν ν καταταγον στς παρακάτω γενικς κατηγορίες: πολογητικά, στορικοδογµατικά, Λειτουργικά, µνολογικά, Φιλοσοφικά, Παιδαγωγικά, Ποιητικά, Βιογραφίες, µιλίες, λόγοι, πιστολς κ.. π τ πι σπουδαία εναι τ παρακάτω: ντιπάπας (1785)που ξυµνε τ ργο το Μάρκου Εγενικο κα κατακρίνει τς καινοτοµίες τν Λατίνων, Χριστιανικ πολογία (1798) που καταπολεµ τς ρχς τς Γαλλικς παναστάσεως κα γράφτηκε µ ξίωση το Γρηγορίου Ε΄. Μεταφράστηκε στ ουµανική. λεξίκακον φάρµακον τοι πνευµατικν γχειρίδιον, πο γράφτηκε ναντίον τν δεν το Βολταίρου, Πατρικ διδασκαλία (1798), τ ποο κδόθηκε π τν νθιµο εροσολύµων. Προκάλεσε τν σφοδρότατη διαµαρτυρία το Κορα, πο πάντησε µ τ ργο δελφικ διδασκαλία (1798), ντιφώνησις πρς τν παράλογον ζλον τν π Ερώπης ρχοµένων φιλοσόφων, δεικνύουσα τι µάταιος κα νόητος εναι ταλανισµς που κάµνουσι το Γένους µας κα διδάσκουσα ποία εναι ντως κα ληθιν φιλοσοφία…» πο κδόθηκε τ 1802 µ τ ψευδώνυµο Ναθαναλ Νεοκαισαρεύς. λλ ργα το θανασίου εναι: πιτοµ γραµµατικς το κυρο Νεοφύτου κείνου (1787), ητορικ πραγµατεία, Στοιχεα µεταφυσικς.