15 Ἰουλίου

15 Ἰουλίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Οἱ Ἅγιοι Κήρυκος καὶ Ἰουλίττα ἡ µητέρα του

●     Ὁ Ἅγιος Λολλιανός

●     Ὁ Ἅγιος Ἀβούδιµος

●     Ὁ Ἅγιος Βλαδίµηρος ὁ Ἰσαπόστολος, βασιλιὰς τῶν Ρώσων

●     Εὕρεσις Τιµίας κάρας τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς Χιοπολίτιδας

●     Μνήµη τοῦ Βασιλέως Ἰουστιανιανοῦ Β΄ τοῦ Νέου

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

Ἀνακοµιδὴ λειψάνων του ΟἱἍγιοι Κήρυκος καὶἸουλίττα ἡ µητέρα του

Ἡ Ἁγία Ἰουλίττα καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἰκόνιο. Ἦταν ἐνάρετη χριστιανὴ γυναῖκα καὶ ὅταν χήρεψε δὲν ξαναπαντρεύτηκε, ἀλλὰ ζοῦσε µὲ εὐσέβεια, ἀφοσιωµένη στὴν ἀνατροφὴ τοῦ γιοῦ της Κηρύκου. Ὅταν ξέσπασε ὁ σκληρὸς διωγµὸς ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ἡ Ἰουλίττα πῆρε τὸν τριετὴ γιό της καὶ κατέφυγε στὴ Σελεύκεια. Ἀλλὰ ὁ διωγµὸς εἶχε ἐπεκταθεῖ κι ἐκεῖ. Τότε, µὲ τὸ γιό της στὴν ἀγκαλιά, πῆγε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας. Ὁ ἔπαρχος Ἀλέξανδρος ἔµαθε γιὰ τὴν Ἰουλίττα καὶ ἀµέσως τὴν συνέλαβε. Προσπάθησε µὲ ποικίλους κολακευτικοὺς λόγους νὰ τὴν ἑλκύσει στὰ εἴδωλα. Καὶ ὅταν εἶδε ὅτι δὲν τὰ κατάφερε, πῆρε τὸν Κήρυκο ἀπὸ τὴν ἀγκαλιά της (τὴ στιγµὴ ποὺ τὸ ἅγιο παιδὶ ψέλλιζε µπροστά του τὸ ὄνοµα τοῦ Χριστοῦ) καὶ τὸν ἔριξε µὲ δύναµη στὶς σκάλες τοῦ βήµατος, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ τοῦ σπάσει τὸ κεφάλι καὶ τὸ παιδὶ νὰ πεθάνει ἐπὶ τόπου. Πύρινο µαχαίρι πέρασε ἀπὸ τὴν καρδιὰ τῆς Ἰουλίττας. Ἕσφιξε τὶς παλάµες της καὶ εἶπε: «Κακοῦργε ἄρχοντα, ὅπως συνέτριψες τὸ κεφάλι τοῦ παιδιοῦ µου, ἔτσι θὰ συντριβεῖ καὶ ἡ ψεύτικη θρησκεία σου». Θυµωµένος τότε ὁ ἔπαρχος, ἀµέσως ἀποκεφάλισε καὶ τὴν ἴδια, γιὰ νὰ µιµηθεῖ ἔτσι τὴν γενναία µητέρα τῶν Μακκαβαίων, γιὰ τὴν ὁποία λέει ἡ Ἅγια Γραφή: «Ὑπεραγόντως δὲ ἡ µήτηρ θαυµαστὴ καὶ µνήµης ἀγαθῆς ἀξία, ἥτις ἀπολυµένους υἱοὺς ἑπτὰ συνορῶσα µίας ὑπὸ καιρὸν ἡµέρας εὐψύχως ἔφερε διὰ τὰς ἐπὶ Κύριον ἐλπίδας». Δηλαδή, εἶναι ἀξιοθαύµαστη καὶ ἄξια ἀγαθῆς µνήµης ἡ µάνα, ποὺ ἂν καὶ ἔβλεπε νὰ πεθαίνουν τὰ ἑπτὰ παιδιά της µέσα σὲ µία µέρα, αὐτὴ τὸ ὑπέµεινε γενναῖα, διότι στήριζε τὶς ἐλπίδες της στὸν Κύριο.

 

ὉἍγιος Λολλιανός

Μαρτύρησε, ἀφοῦ θανατώθηκε ἀπὸ δήµιους µὲ κλωτσιές.

 

ὉἍγιος Ἀβούδιµος

Ὁ θαῤῥαλέος αὐτὸς στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ καταγόταν ἀπὸ τὴν νῆσο Τένεδο καὶ ὑπῆρξε ἀπὸ τὰ πρῶτα ὁλοκαυτώµατα τῆς πίστεως, στὸν τότε διωγµὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ Διοκλητιανοῦ. Ἐπειδὴ δὲν θέλησε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, τὸν ἔδεσαν καὶ τὸν ἔδειραν σκληρά. Ὁ Ἀβούδιµος ὅµως, µία ἀπάντηση εἶχε συνεχῶς στὸ στόµα του: «ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ». Κατόπιν τοῦ ἔσχισαν τὰ πλευρὰ µὲ σιδερένια νύχια, καὶ ἐπειδὴ συνέχιζε νὰ ὁµολογεῖ τὸ Χριστό, τὸν θανάτωσαν µὲ ἀποκεφαλισµό.

 

ὉἍγιος Βλαδίµηρος ὁἸσαπόστολος, βασιλιὰς τῶν Ρώσων Ἅγιος της Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ γιὸς τοῦἡγεµόνα τοῦ Κιέβου Σβιατοσλάβ.

Γεννήθηκε τὸ ἔτος 949 µ.Χ. Ἡ µητέρα του ὀνοµαζόταν Μαλοῦσα καὶ ἦταν πρῶτα ὑπηρέτρια τῆς µητέρας τοῦ συζύγου της, δηλαδὴ τῆς Ἁγίας βασίλισσας Ὄλγας, ποὺ ἦταν ἡ πρώτη ποὺ ἔγινε χριστιανὴ στὴ Ρωσία καὶ ὁδήγησε πολλοὺς στὴν εὐσέβεια. Ὅταν ὁ Βλαδίµηρος κατέλαβε τὸν θρόνο τοῦ Κιέβου, στὴν ἀρχὴ ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ ἔτσι ἐνεργοῦσε. Πῆρε πολλὲς συζύγους καὶ ἀπόκτησε 12 γιοὺς καὶ 11 θυγατέρες. Κατόπιν ὅµως, µὲ τὶς θερµὲς προσευχὲς τῆς ἁγίας γιαγιᾶς του καὶ τὴν θεία φώτιση – πολλὰ σηµεῖα λέγονται γιὰ τὴν προσέλευσή του στὸν χριστιανισµὸ – πίστεψε στὸν Χριστὸ καὶ βαπτίστηκε στὸ Κίεβο τὸ ἔτος 897. Παντρεύτηκε τὴν ἀδελφὴ τοῦ αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου Βασιλείου Β΄ τοῦ Βουλγαροκτόνου Ἄννα καὶ γκρέµισε ὅλα τὰ εἴδωλα ποὺ ὑπῆρχαν στὴ χώρα. Βάπτισε τοὺς περισσότερους Ρώσους χριστιανοὺς καὶ ἔκτισε δυὸ ὡραῖες ἐκκλησίες στὸ Κίεβο. Ἡ ζωή του ἄλλαξε ριζικὰ καὶ ἔγινε ἀληθινὸς Χριστιανὸς καὶ βοήθησε πάρα πολὺ γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισµοῦ. Ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ στὶς 15 Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1015.

 

Εὕρεσις Τιµίας κάρας τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς Χιοπολίτιδας

Βλέπε βιογραφικό της σηµείωµα στὶς 20 Ὀκτωβρίου, ὅπου ἡ κυρίως µνήµη της.

 

Μνήµη τοῦ Βασιλέως Ἰουστιανιανοῦ Β΄ τοῦ Νέου

Βλέπε σχετικῶς ἀποβίωση αὐτοῦ τὴν 2α Αὐγούστου.