29 Ἰουλίου

0729

29 Ἰουλίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος Καλλίνικος

     γία Θεοδότη κα τ τρία παιδιά της

●     γιος Μάµας

●     γιος ωάννης µάρτυρας

●     γιος Βασιλίσκος γέρων

●     γιος Κωνσταντνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

     Ο γιοι Πατέρας, Μητέρα κα τ δυ παιδιά τους

●     γιος ωάννης στρατιώτης

     Ο γιοι Βενιαµν κα Βήριος

●     εσεβς Βασιλις Θεοδόσιος Β´ Νέος Μικρς

 

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

γιος Καλλίνικος

Καταγόταν π τν Κιλικία. Μ διαίτερη εφράδεια λόγου, λλ κα µ πολ ζλο, δίδασκε τ Εαγγέλιο. ταν φθασε στν Αγυπτο, φανατικο εδωλολάτρες ξεγέρθηκαν ναντίον του, τν συνέλαβαν κα τν δήγησαν στν γεµόνα Σακέρδωνα. Ατός, ποκρινόµενος, δειξε τι λυπται, κα γι ν κάµψει τ φρόνηµα το Καλλινίκου, νέφερε δθεν περιστατικ πρώην γενναίων χριστιανν, πο ταν ντίκρισαν τ σκληρ βάσανα, ρνήθηκαν τν πίστη τους. Καλλίνικος, ντιλαµβανόµενος τν ποκρισία το γεµόνα, µειδίασε κα το επε: «Μν ναβάλλεις, παρχε, ν λάβεις περα τς δύναµης µ τν ποία Χριστς πλίζει τος γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα τοίµασε λα σου τ κολαστήρια ργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, µαχαίρια, µαστίγια κα ,τι λλο σκληρ µαρτύριο χεις. λα ατ κα λλα περισσότερα κα σκληρότερα βασανιστήρια ποθ γι τν γάπη το Χριστο». Πράγµατι, παρχος τν µαστίγωσε σκληρά. σκισε τς σάρκες του µ σιδερένια νύχια κα πως ταν µισοπεθαµένος, τν δεσε πίσω π να γριο λογο, πο τν συρε γι πολλ χιλιόµετρα. Τόση ταν λύσσα το πάρχου, πο πρν Καλλίνικος φήσει τν τελευταία του πνοή, τν ριξε µέσα στ φωτιά. τσι νδοξα πρε τ στεφάνι το µαρτυρίου. γία Θεοδότη κα τ τρία παιδιά της γία Θεοδότη ταν π τν Νίκαια κα διακρινόταν γι τν θερµότητα τς εσέβειάς της. µεινε χήρα κα φοσιώθηκε στν νατροφ τν τριν παιδιν της, χωρς ν δώσει καµι προσοχ στς προτάσεις δεύτερου γάµου. Μ τν φιλόστοργη φροντίδα της, µεγάλωσαν ο γιοί της κα ναδείχτηκαν παιδι πιστ κα µ µεγάλη φρόνηση. Τ χρόνια µως κενα, ταν δύσκολα κα πικίνδυνα. εκονοµαχία ταν στ ποκορύφωµά της. γία Θεοδότη µ τος γιούς της, ταν στν πρώτη τάξη τν περµάχων θλητν τς ρθοδοξίας. κείνη µεταξ το γυναικείου κόσµου, ατο µεταξ τν συνοµηλίκων τους, συµβούλευαν κα διήγειραν κατ τν σεβν προσταγµάτων τν εκονοµάχων βασιλέων. Τ καθκον ατό, φερε µητέρα κα γιος στ µαρτύριο, πο τ πέστησαν µ ξιοθαύµαστη καρτερία. τσι λοι µαζί, πραν τ θάνατα στεφάνια, πο παρέχει στος καλος θλητς γωνοθέτης Θεός. Να στν γία Θεοδότη κτισε ατοκράτωρ ουστινιανός. ( µνήµη τς γίας Θεοδότης κα τν τριν παιδιν της παναλαµβάνεται κα τν 22α Δεκεµβρίου µ διαφορετικ βιογραφικ στοιχεα).

 

γιος Μάµας

Μαρτύρησε δι πνιγµο, φο τν ριξαν µέσα στ θάλασσα.

 

γιος ωάννης µάρτυρας

 

γιος Βασιλίσκος γέρων

Μαρτύρησε δι ξίφους.

 

γιος Κωνσταντνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Πρόκειται γι τν Πατριάρχη Κωνσταντνο τν Α´, πο διαδέχτηκε τν ωάννη τν Ε´ τ τος 674. Εχε κάνει προηγούµενα διάκονος κα σκευοφύλακας. Πατριάρχευσε δυ χρόνια κα τρες µνες. Δν χουµε πολλ βιογραφικά του στοιχεα. Βέβαιο εναι µως, τι διακρινόταν γι τ αστηρ ρθόδοξο φρόνηµά του, τν ζλο γι τν περάσπιση τς κκλησίας κατ τν κακοδόξων, τν µονοθελητν, πίσης γι τν φιλοχρήµατο κα φιλόπτωχο χαρακτρα του.

Σ. Εστρατιάδης µως, χει λλη ποψη περ το γίου ατο κα εκάζει τι πρόκειται περ το γίου Κωνσταντίνου Γ´ το Λειχούδη, γράφοντας περ ατο τ ξς: « Νικόδηµος κα κατ᾿ ατν κα Γεδεν ποδέχονται τι οτος εναι Κωνσταντνος Α´ πατριαρχεύσας π το 674-676 π διακόνου κα σκευοφύλακος τς µεγάλης κκλησίας ες τν πατριαρχικν θρόνον ναβς ες διαδοχν ωάννου το Ε´. λλ᾿ ν τ Συναξαριστ Delehaye «µνήµη Κωνσταντίνου το νέου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως»· γίνεται λοιπν διάκρισις µεταξ παλαιοτέρου µωνύµου πατριάρχου κα νεωτέρου· κα ς τοιοτον θ δεχθµεν Κωνσταντνον τν Γ´ ( Β´ ν εκονοµάχος) τν Λειχούδην, ερατεύσαντα π το 1059-1063, τν λλοτε πρωτοβεστιάριον κα πρόεδρον τς συγκλήτου, κα ετα ενοχον κα µοναχόν, τν διαδεχθέντα Μιχαλ τν Κηρουλλάριον. πρξεν νάρετος κα δρυτς µονς τς Θεοτόκου ν Κωνσταντινουπόλει, ς µαρτυρε Ψελλς ν τ πρς τν πατριάρχην πιταφί ατο λόγ (δ. Σάθα, Μεσαίων. Βιβλ. Δ´, σ. 445) κα ποµένως δικαιολογεται µετ τν σίων κατάταξις ατο».

 

Ογιοι Πατέρας, Μητέρα κα τ δυ παιδιά τους

Μαρτύρησαν δι πυρός.

 

γιος ωάννης στρατιώτης

γιος ατς ζησε στ χρόνια το ουλιανο του Παραβάτη (361) κα ταν στρατιώτης «ες τ νούµερα τν καλουµένων Ταϊφάλων». Ατς λοιπόν, εχε σταλε µαζ µ λλους στρατιτες ν καταδιώξει χριστιανούς. Φαινοµενικά τους καταδίωκε, ν στ κρυφ τος βοηθοσε ν διαφύγουν, ν ντέχουν τ βασανιστήρια, ν χουν τ στοιχειώδη γι τν ντιµετώπιση τν σθενειν τους κα λλα. τσι θεάρεστα φο πέρασε τν ζωή του ωάννης, ναπαύθηκε ερηνικ κα τάφηκε στν Πανδέκτη, τόπο πο κα ο ξένοι νταφιάζονταν. δ σύναξή του γινόταν στν πρτο ποστολικ να το γίου ωάννου το Θεολόγου. Ο γιοι Βενιαµν κα Βήριος σύναξή τους γινόταν κοντ στ παλάτια το «βδόµου».

 

εσεβς Βασιλις Θεοδόσιος Β´ Νέος Μικρς

Βασίλευσε τ τος 408 σ λικία µόλις πτ χρονν, διάδοχος το πατέρα του ρκαδίου. νοµάστηκε Μικρς γι ν διακρίνεται π τν παππο του τν µεγάλο. Το µετέδωσε τν χριστιανικ εσέβεια δελφή του Πουλχερία κα τσι τρεφε µεγάλη ελάβεια κα φοσίωση στν ρθόδοξη πίστη. ταν Θεοδόσιος Μικρς νέλαβε τ βασιλικ σκπτρο, µ τν βοήθεια τς δελφς του Πουλχερίας, ποστήριξε θερµ τν λήθεια τς ρθόδοξης Πίστης κα τν σφάλεια το συµβόλου της. τσι, µ βασιλικ θέσπισµα τς 19ής Νοµεβρίου το 430, συνλθε τν 22α ουνίου το 431 στν φεσο τρίτη Οκουµενικ Σύνοδος, πο καταδίκασε τς αρετικς δοξασίες το Νεστορίου. κκλησία, γι τν θερµ εσέβεια κα τν σπουδαία ατ πηρεσία το Θεοδοσίου Β´ πρς τν ρθοδοξία, τν κατάταξε στν χορ τν γίων της.