30 Ἰουλίου
Ἑορταζόμενοι ἅγιοι
● Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος οἱ Ἀπόστολοι
● Ἡ Ἁγία Ἰουλίττη ἀπὸ τὴν Καισάρεια
ΟἱἍγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶἈνδρόνικος οἱἈπόστολοι
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἦταν ἀπὸ τοὺς ἑβδοµήκοντα µαθητὲς τοῦ Κυρίου καὶ ὅλοι ὑπηρέτησαν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ «ἐν κόπῳ καὶ µόχθω, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιµῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυµνότητι». Δηλαδή, ὑπηρέτησαν τὸν Κύριο µὲ κόπο καὶ µόχθο, µὲ ἀγρυπνίες πολλὲς φορές, µὲ πείνα καὶ δίψα στὶς µακρινὲς ὁδοιπορίες, µὲ νηστεῖες, µὲ ψῦχος καὶ γυµνότητα. Πράγµατι, ὁ µὲν Σίλας στοὺς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, χτυπήθηκε καὶ φυλακίστηκε µαζὶ µὲ τὸν Παῦλο (Πράξ. ιστ´ 25-39). Καὶ ἀφοῦ ἔπειτα ἀκολούθησε τὸν Παῦλο σὲ πολλὲς περιοδεῖες του, ἔγινε ἐπίσκοπος Κορίνθου. Ὁ δὲ Κρήσκης ἐµόχθησε σὰν ἐπίσκοπος Καρχηδόνος. Ὁ Σιλουανός, σὰν ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ὅπου ἔκανε πολλοὺς ἀγῶνες καὶ ὑπέστη πολλὰ βάσανα γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἀγωνίστηκε καὶ ὁ Ἐπαινετός, σὰν ἐπίσκοπος Καρθαγένης. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος µὲ τοὺς ἴδιους κόπους καὶ στερήσεις ἀγωνίστηκε γιὰ τὴν πίστη στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου µας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
ἩἉγία Ἰουλίττη ἀπὸ τὴν Καισάρεια
Ἡ ἁγία Ἰουλίττη ἔζησε στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ ὁποῖος ἔτρεφε µεγάλη ὑπόληψη πρὸς αὐτή, λόγω τῆς εὐσέβειας καὶ τῶν πολλῶν ἀρετῶν της. Ἡ Ἰουλίττη εἶχε µεγάλη περιουσία καὶ πολεµήθηκε ἀπὸ κάποιο πλεονέκτη καὶ ἅρπαγα ἰσχυρό, ποὺ τὴν ἔµπλεξε σὲ δίκες καὶ κίνησε ἐναντίον της ψευδοµάρτυρες. Ἡ Ἰουλίττη παρακάλεσε τὸν Μέγα Βασίλειο νὰ τὴν προστατέψει. Αὐτός, γνωρίζοντας τὸ δίκιο της, δέχτηκε καὶ ἔγραψε στὸν Παλλάδιο, ἄνδρα χρηστὸ καὶ θεοφοβούµενο, νὰ συνηγορήσει ὑπὲρ τῆς Ἰουλίττης στὸν ἔπαρχο. Στὴν ἴδια δὲ γράφει, γιὰ νὰ τὴν ἐνδυναµώσει, ὅτι «δυνατὸς δὲ ὁ ἅγιος (Θεός) διαγαγεῖν σε πάσης θλίψεως, µόνον ἐὰν ἀληθινῇ καὶ γνησίᾳ καρδίᾳ ἐλπίσωµεν ἐπ᾿ αὐτόν». Τελικὰ ὁ ἀντίδικος τῆς Ἰουλίττης, τὴν κατάγγειλε ὅτι ἔβριζε τὰ –ὑπὲρ τῆς εἰδωλολατρίας- διατάγµατα τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ὅταν ρωτήθηκε γι᾿ αὐτὸ ἡ Ἰουλίττη, ἀπάντησε ὅτι καταδικάζει τὴν εἰδωλολατρία καὶ καθῆκον της εἶναι νὰ ἐνισχύει τοὺς χριστιανοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη. Γιὰ τὴν ὁµολογία της αὐτή, καταδικάστηκε καὶ ρίχτηκε στὴ φωτιά.
