1 Αὐγούστου

0801

1 Αὐγούστου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

     Πρόοδος το Τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο

     Ο γιοι πτ Μακκαβαοι, βεµ ( βιβος), ντώνιος ( ντωννος), Γουρίας,

λεάζαρος, Εσεβώνας, χείµ, Μάρκελλος ( Σάµωνας, Ελαλος Μρκος),

µητέρα τους Σολοµον κα διδάσκαλός τους λεάζαρος

   Ο γιοι ννέα Μάρτυρες πο µαρτύρησαν στν Πέργη τς Παµφυλίας, Λεόντιος, ττος, λέξανδρος, Κινδέος, Μνησίθεος, Κυριακός, Μηναος, Κατονος κα Εκλεος ( Εκλης)

●     γιος Πάπας νέος

●     γιος λεάζαρος

●     γιος Κήρυκος

●     γιος Θεόδωρος

●     γιος Πολύεκτος

     Ο γιοι Μηνς ( Μηνός) κα Μηναος κα ο λοιπο ν τ Βιγλεντί, πλησίον

το χαλκο Τετραπύλου

     γία λέσα σιοµάρτυς πο µαρτύρησε στ Κύθηρα

●   γιος Τιµόθεος Θαυµατουργς ρχιεπίσκοπος Προκοννήσου (Προικοννήσου)

 

Περισσότερα σοιχεῖα

 

Πρόοδος το Τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο

Δηλαδ ξοδος το Τιµίου Σταυρο π τ παλάτι ( κάτ΄ λλους π τ σκευοφυλάκιο τς µεγάλης κκλησίας) στν Πόλη. Βλέπε σχετικς κα προεόρτια τν 31η ουλίου. µως, Πατµιακς Κώδικας 266 ναγράφει τι κατ τν 1η Αγούστου στ Μεγάλη κκλησία τελετο « Βάπτισις τν τιµίων Ξύλων».

 

Ογιοι πτ Μακκαβαοι,

βεµ ( βιβος), ντώνιος ( ντωννος), Γουρίας, λεάζαρος, Εσεβώνας, χείµ, Μάρκελλος ( Σάµωνας, Ελαλος Μρκος), µητέρα τους Σολοµον κα διδάσκαλός τους λεάζαρος «Ατοκράτωρ στ τν παθν εσεβς λογισµός». εσεβς λογισµς εναι κυρίαρχος κα ξουσιαστς π τν παθν. Ατ µ περίσσια νδρεία πέδειξαν ο πτ δελφο Μακκαβαοι µ τν στάση τους πέναντι στ βασιλι τς Συρίας ντίοχο, ταν ατς τος ταξε δόξες, τιµς κα πίγειες πολαύσεις, ν ατο καταπατοσαν τ Μωσαϊκ νόµο κα τρωγαν π τ παγορευµένα φαγητ πο τος πρόσφερε. Προηγήθηκε νενηκονταετς διδάσκαλός τους, λεάζαρος, πο φάρµοσε στ πακρο τ νόµο πο τος δίδασκε, µ ποτέλεσµα ντίοχος ν τν ρίξει στ φωτιά. µπνεόµενα π τν θυσία το γέροντα διδασκάλου τους, τ πτ δέλφια κράτησαν τν δια γενναία στάση πέναντι στ βασιλιά, ταν τος κάλεσε µπροστά του. Στν ρχ ντίοχος προσπάθησε ν τος κολακεύσει µ διάφορα γκώµια γι τν νιότη τους. Τος επε τι ν τρωγαν π τ εδωλόθυτα πο τος πρόσφερε, θ πολάµβαναν µεγάλες τιµές, κα φυσικ θ τος σζε π τ θάνατο. Τότε ο πτ δελφο πάντησαν στν ντίοχο: «χαλεπώτερον γρ ατο το θανάτου νοµίζοµεν εναι σου τν π τν παρανόµ σωτηρία µν λεον». Δηλαδή, εναι περισσότερο πιβλαβς κα π΄ ατν τ θάνατο, νοµίζουµε, συµπάθειά σου γι τν παράνοµη σωτηρία µας. ξοργισµένος τότε ντίοχος, µ τροχούς, φωτι κα κόντια, ναν-ναν τος σκότωσε λους. ταν εδε ατ µητέρα τους Σολοµονή, ρίχτηκε µόνη της στ φωτι κα τσι λοι µαζ πραν τ στεφάνι το µαρτυρίου.

 

Ογιοι ννέα Μάρτυρες πο µαρτύρησαν στν Πέργη τς Παµφυλίας,

Λεόντιος, ττος, λέξανδρος, Κινδέος, Μνησίθεος, Κυριακός, Μηναος, Κατονος κα Εκλεος ( Εκλης) Ο γιοι ατοί, µαρτύρησαν στν Πέργη τς Παµφυλίας, πο βρίσκεται κοντ στς χθες το Κέστρου ποταµο. Τ νόµατά τους ταν τ ξς: ττος, λέξανδρος, Εκλεος, Κατονος, Κινδέος, Κυριακός, Λεόντιος, Μνησίθεος κα Μηναος. λοι στ πάγγελµα ταν γεωργοί, κτς π τν Μηναο πο ταν µαραγκός. Κατ τος διωγµος ναντίον τν χριστιανν πο κανε Διοκλητιανός, στν Παµφυλία συνέβαινε ν εναι παρχος κάποιος Φλαβιανς (300 µ.Χ.), πο φάρµοζε µ σκληρότητα τ ατοκρατορικ διατάγµατα. Τότε, π τος πι θαρραλέους πιστούς, πο µόνοι τους φανέρωσαν τν χριστιανική τους διότητα µπροστ στν παρχο, ταν κα ο ννέα ατο γιοι. φο καναν τ σηµεο το σταυρο κα κοινώνησαν τν χράντων µυστηρίων, ρµησαν λοι µαζ στ φλόγα το κινδύνου. Παρουσιάστηκαν στν Φλαβιανό, µολόγησαν τν Χριστ κα τν παρακάλεσαν ν πάψει πιτέλους ν κακοποιε τος χριστιανούς. ξοργισµένος Φλαβιανός, διέταξε ν τος σύρουν στ να τς ρτέµιδος γι ν θυσιάσουν στος θεούς. κενοι, χι µόνο ρνήθηκαν ν θυσιάσουν, λλ µ τν προσευχή τους συνέτριψαν κα µερικ π τ εδωλα το ναο. παρχος γεµάτος µανία, φο ξέσκισε τς σάρκες τους µ σιδερένια νύχια κα καψε τς πληγές τους µ ναµµένες λαµπάδες, τος φυλάκισε. λλ΄ πειδ κα ο ννέα πέµεναν ν µολογον τν Χριστό, τελικά τος ποκεφάλισε.

 

γιος Πάπας νέος

«Ες σάκκον βληθείς, κα θίβ γκλεισθείς, κα ες θάλασσαν ριφθείς, τελειοται».

 

γιος λεάζαρος

Μαρτύρησε, φού του καψαν τ κεφάλι.

 

γιος Κήρυκος

Μαρτύρησε δι ποκεφαλισµο.

 

γιος Θεόδωρος

Μαρτύρησε δι ξίφους.

 

γιος Πολύεκτος

Μαρτύρησε, φο τν χωσαν µέσα σ κοπριά. Ο γιοι Μηνς ( Μηνός) κα Μηναος κα ο λοιπο ν τ Βιγλεντί, πλησίον το χαλκο Τετραπύλου

 

γία λέσα, σιοµάρτυς πο µαρτύρησε στ Κύθηρα

Καταγόταν π τν Πελοπόννησο κα ταν κόρη νς πλούσιου λληνα, πο νοµαζόταν λλάδιος. δ µητέρα της Εγενία, ταν στερα λλ θεοσεβς χριστιανή. τσι δι τς προσευχς πόκτησε θαυµατουργικ τν λέσα, πο νέθρεψε σύµφωνα µ τς πιταγς το Εαγγελίου κα κάτω π τς δυσκολίες το εδωλολάτρη ντρα της. Σ λικία 14 χρονν λέσα µεινε ρφαν π µητέρα κα τσι µεινε ατ κυρία το πλούσιου σπιτιο το πατέρα της. µέτρητες τότε ο εεργεσίες κα ο λεηµοσύνες πο κανε στος στερηµένους κα πάσχοντες συνανθρώπους της. Κάποτε µως πατέρας της τν παρακίνησε ν παντρευτε κάποιον π τος εδωλολάτρες ρχοντες, ατ µως ρνήθηκε διότι κλήση της ταν λλη, ατ τς γγελικς πολιτείας. τσι ταν κάποτε πατέρας της φυγε γι κάποιο ταξίδι, λέσα µοίρασε λα της τ πάρχοντα στος φτωχος κα µ τς πι πιστς δολες της, διέφυγε στ Κύθηρα. κε δι τς προσευχς, κανε πολλ θαύµατα. ταν µως πατέρας της πέστρεψε π τ ταξίδι κα µαθε τ γεγονότα, θύµωσε πολ κα φο νακάλυψε πο βρισκόταν λέσα, ναχώρησε γι ν τν φέρει πίσω. λλ΄ γνώµη τς λεσας ταν ντίθετη ατς το εδωλολάτρη πατέρα. Τότε ατός, φο νελέητα τν βασάνισε, τελικ τν ποκεφάλισε κα τσι πανάξια λαβε τ στεφάνι το µαρτυρίου. ( µνήµη τς συγκεκριµένης γίας δν ναφέρεται πουθεν στος Συναξαριστές, τν βρίσκουµε σν µάρτυρα µόνο στ Κύθηρα).

 

γιος Τιµόθεος Θαυµατουργς ρχιεπίσκοπος Προκοννήσου (Προικοννήσου)

ζησε στ µέσα του 6ου αἰῶνα, π βασιλέων ουστίνου το Θρακός κα το νεψιο του ουστινιανο το Μεγάλου. Λόγω τς µεγάλης του ρετς, γινε πίσκοπος Προκοννήσου Προικοννήσου, κα πο σήµερα λέγεται Μαρµαρς. Τ ποιµαντικά του καθήκοντα ξάσκησε ριστα δι τς πραότητάς του κα δι τς προσευχς. Κάποτε µάλιστα θεράπευσε κα τν κόρη το βασιλι ουστινιανο π δαιµόνιο. πεβίωσε ερηνικ τν 1η Αγούστου. ργότερα βασίλισσα Θεοδώρα, πρς νδειξη εγνωµοσύνης στν γιο, κτισε Μον στ νοµά του, κε που βρέθηκε τ γιο λείψανό του. κε κοντ µάλιστα, βρέθηκε κα πηγ γιάσµατος.