Τὴν εἴδηση τὴ δημοσίευσε τὸ γνωστὸ εἰδησεογραφικὸ περιοδικὸ Spiegel καὶ μᾶς μεταφέρει στὸν χῶρο τῆς τραγωδίας ποὺ ὑφίστανται τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ Χριστιανοὶ τοῦ Ἰράκ. Ἰδού τί ἔγραψε:
«Ζοῦν ἐλεύθεροι-πολιορκημένοι ἀπὸ τοὺς ἀνελέητους τζιχαντιστὲς τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους ποὺ ἀπειλοῦν νὰ “καταπιοῦν” τὸ Ἰρὰκ καὶ τὴ Συρία στήνοντας τὸ δικό τους Χαλιφάτο. Εἶναι οἱ κάτοικοι τοῦ Καρακός, μιᾶς πόλης στὸ Ἰρακινὸ Κουρδιστάν, ἀνάμεσα στὴ Μοσούλη καὶ τὴν Ἐρμπίλ.
Ἀπὸ τοὺς περίπου 40.000 κατοίκους του μόλις 100 εἶναι μουσουλμάνοι. Τὸ Καρακὸς μὲ τὶς 12 ἐκκλησίες, ὀρθόδοξες καὶ καθολικές, καὶ τὸ μόλις ἕνα τζαμί, ἐπισκέφτηκε ἡ δημοσιογράφος τοῦ Spiegel Katrin Kuntz καὶ ὁ φωτογράφος Christian Werner.
Ἡ πόλη λίγο ἔλειψε νὰ πέσει στὰ χέρια τῶν Τζιχαντιστῶν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς γειτονικῆς Μοσούλης. Βλέποντας τὶς δυνάμεις τους νὰ πλησιάζουν, οἱ ἰρακινὲς δυνάμεις ἐγκατέλειψαν τὶς θέσεις τους ἀφήνοντας στὸ ἔλεος τῶν φανατικῶν τοὺς χιλιάδες φιλήσυχους χριστιανούς. Τὴν πόλη ὑπερασπίστηκαν οἱ κοῦρδοι μαχητὲς Πεσμεργκά, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ ἀπέκρουσαν τοὺς ἰσλαμιστές, ἔχουν διατηρήσει μία φρουρὰ μέσα στὴν πόλη, ἡ ὁποία καθημερινὰ δίνει μάχες μὲ τοὺς φανατικούς. Τὴν περασμένη ἑβδομάδα ὁ μισὸς πληθυσμὸς ἔφυγε γιὰ τὴν πόλη Ἐρμπίλ, ποὺ ὑπερασπίζεται ἐπίσης ἀπὸ τοὺς Κούρδους. Οἱ ἐναπομείναντες χριστιανοὶ ἀγωνιοῦν γιὰ τὸ μέλλον τους.
Οἱ πόλεμοι καὶ ἡ προσφυγιὰ ἔχουν διαλύσει τὴν μεγάλη χριστιανικὴ κοινότητα τοῦ Ἰράκ. Μέσα σὲ 20 χρόνια περισσότεροι ἀπὸ 800.000 χριστιανοὶ ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν πατρίδα τους. Πίσω ἔχουν μείνει μόλις μισὸ ἑκατομμύριο» («Ρομφαία» 6-7-2014).
Αὐτὸ εἶναι μόνο ἕνα ἐλάχιστο δεῖγμα τοῦ διωγμοῦ καὶ τῶν κινδύνων ποὺ ὑφίστανται οἱ Χριστιανοὶ στοὺς χώρους τοῦ τζιχαντικοῦ Μουσουλμανισμοῦ. Τὴν ἴδια ὥρα ὁ ἄλλοτε χριστιανικὸς κόσμος τῆς Δύσεως παρακολουθεῖ ἀπαθὴς τὴν τραγωδία τῶν Χριστιανῶν. Τὸ μόνο ἐνδιαφέρον ποὺ ἔδειξαν οἱ ἡγέτες του τὶς τελευταῖες δεκαετίες εἶναι γιὰ τὰ κοιτάσματα τοῦ πετρελαίου αὐτῶν τῶν περιοχῶν, γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν ὁποίων ἐνήργησαν δύο τρομεροὺς πολέμους μὲ φριχτὰ ἀποτελέσματα. Δὲν ἀντιλαμβάνεται ἡ Δύση ὅτι ἡ ὥρα τῆς κρίσεως καὶ γι᾿ αὐτὴν δὲν εἶναι μακριά. Σὲ λίγο τὰ γιαταγάνια τῶν φανατικῶν τζιχαντιστῶν θὰ ἀρχίσουν νὰ τροχίζονται πάνω στοὺς ἁπαλοὺς λαιμοὺς τῶν καλοαναθρεμένων παιδιῶν της. Ἀλλὰ τότε θὰ εἶναι πολὺ ἀργά.
